به گزارش مشرق، بی مقدمه بر سر اصل مطلب می رویم. اصل مطلب این است که فدراسیون فوتبال ابتدا خود زمینه ساز بروز بی نظمی و پیشامد حادثه شد و حالا به دنبال مقصر می گردد.
پس از فاجعه تلخ ورزشگاه اروندان که منجر به نابینایی یکی از هوادارن حاضر در ورزشگاه بر اثر برخورد سنگ به چشم وی شد، مهدی تاج رییس فدراسیون فوتبال با صدور دستوری خواستار تشکیل کار گروهی متشکل از نهادهای نظارتی فدراسیون فوتبال و نهادهای تصمیم گیرنده در آن شد تا مقصر این حادثه را پیدا کنند.
از قدیم گفته اند «پیشگیری بهتر از درمان است» و ما می گوییم «پیشگیری بهتر از پیگیری است» آقای تاج! بهتر است به جای آنکه الان دستور پیگیری می دادید مدبرانه تر در این خصوص تصمیم گیری می کردید تا از وقوع این حادثه پیشگیری شود.
در خصوص عدم امنیت در ورزشگاه اروندان به دلیل فقدان امکانات و زیرساخت لازم برای برگزاری دیدار بزرگی مثل فینال جام حذفی مدتهای زیادی است که اهالی فوتبال هشدارهای لازم را داده بودند اما فدراسیون و سازمان لیگ به صورت کاملا لجبازانه اصرار به برگزاری بازی در همان شرایط و در همان ورزشگاه داشت.
نتیجه لجبازی مقابل خواسته معقولانه خبرگان فوتبال و رسانه ها همین شد که یک هموطن باید چشم خود را از دست بدهد تا فدراسیون فوتبال تنها برای آنکه وانمود کند تقصیری در رویداد این فاجعه ندارد به دنبال مقصر بگردد.
این اتفاق اولین فاجعه تلخ در فوتبال ایران نبود و با ادامه این روند شاید آخرینش هم نباشد. حادثه منجر به نابینایی سرباز احمدی در اصفهان هنوز فراموش نشده که اسماعیل بهداروند هم چشم خود را سر فوتبال و یا بهتر است بگوییم سر تصمیمات لجوجانه فدراسیون فوتبال از دست داد.
ای کاش آن مسئولینی که در فدراسیون فوتبال عامل اصلی این اتفاق هستند تنها لحظه ای خود را جای هموطن جوانی بگذارند که قربانی این تصمیم اشتباه شد. جواب چشم از دست رفته این جوان را چه کسی می دهد و این فاجعه چطور و به چه قیمتی قابل جران است.
