مروری گذرا بر صحبتهای بعیدی نژاد پیرامون این سفر و اتفاقاتی که قرار است در تهران میان دو طرف رقم بخورد، در کنار محوری قلمداد کردن موضوعات برجامی، عموما بیانگر توجیهاتی برای اقناع افکار عمومی داخلی نسبت به چرایی این سفر است و خبری از هدف اصلی این سفر به دست نمی دهد.   

در همین حال اما؛ بی بی سی فارسی دست کم در دو گزارش خود در این باره، آزادی نازنین زاغری‌ را از مهم ترین محورهای مذاکره جانسون در ایران عنوان کرده است.

در گزارش بی بی سی فارسی همچنین آمده است: «آقای جانسون گفته است در دیدارهایش با مقام‌های ایرانی انتقادهای حقوق بشری بریتانیا را منتقل خواهد کرد. وی همچنین گفته است که موضوعات دیگری را نیز با مقام‌های ایرانی در میان می‌گذارد؛ از جمله نگرانی‌های بریتانیا درباره نقش ایران در خاورمیانه».

از توجیهات جناب بعیدی نژاد درباره این سفر ـ که البته هر کدام پاسخی روشن دارد ـ که بگذریم، علاوه بر جریان سازی بنگاه رسانه ای ملکه، خباثت های تاریخی انگلیسی ها به ما گوشزد می کند که نباید از کنار آنچه قرار است در این سفر رخ دهد به آسانی گذشت.

به بیان دقیق تر؛ همان قاعده ای که بازی در زمین سیاست و روابط بین الملل را بر اساس شرایط زمانی و مکانی متغیر می داند، همزمان رفتار هوشمندانه و مبتنی بر تجارب تاریخی را نیز به عنوان مهمترین اصل، ضروری و ضامن منافع ملی بر می شمرد. پس باید حواسمان باشد که بوریس جانسون نماینده دولتی است که میراث دار انواع و اقسام خیانت ها و خباثت ها در حق جهان اسلام، ملتهای منطقه و به ویژه ایران عزیز است.

حافظه تاریخی ما هیچگاه نقش امثال «مارگارت گرترود بل»، «توماس ادوارد لورنس»، «برادران شرلی»، «شاپور و اردشیر ریپورتر»، «آرتور بالفور» و... را در کاشتن بذر فتنه و تفرقه در جغرافیای جهان اسلام و نقش شیطانی دربار انگلیس در وقایع مهم تاریخ معاصر ایران و خاورمیانه از یاد نخواهد برد.

بر این اساس؛ به نظر می رسد حداقل از نقطه نظر دولت خانم «ترزا می»، دستاوردهای پیش بینی شده سفر آقای جانسون به تهران با آنچه از سوی مقامات کشورمان برآورد شده متفاوت باشد.

در این رابطه؛ اهداف سفر جانسون به تهران را علاوه بر مهمترین آن یعنی تعیین تکلیف وضعیت نازنین زاغری به عنوان صندوقچه ای از اسرار ام آی سیکس درباره سناریوی گسترده «نفوذ» لندن طی سالهای گذشته در کشورمان، می توان اینگونه برشمرد:

۱ـ ایجاد توازن و جبران عقب ماندن از آمریکا در منطقه

با توجه به نزدیکی بیش از اندازه ترامپ به دربار سعودی، برآورد لندن این است که باید از طریق نزدیک شدن به جمهوری اسلامی ایران نقش فعال خود را در منطقه حفظ نماید. تغییر موضع تاکتیکی دولت ترزا می در رابطه با موضوع یمن و سوریه، حمایت از قطر و مخالفت با اقدام اخیر ترامپ درباره قدس در همین راستا ارزیابی می شود.

۲ـ رقابت با فرانسه و آلمان در فضای اقتصادی پسابرجام

پس از معامله ای که امانوئل ماکرون با دونالد ترامپ در خصوص عدم ممانعت کاخ سفید از گسترش فرآیندهای اقتصادی و بازرگانی فرانسه با ایران علیرغم تصمیم ترامپ در مورد برجام انجام داد، تکاپوی لندن برای از دست ندادن این فضا بیشتر شده و دادن وعده های کمک برای اجرای کامل برجام، بسترسازی برای حضور دوباره «شل» و... به همین منظور است.

و در پایان اینکه؛ با توجه به آنچه بیان شد شاید بتوان آزادی زاغری را بهترین سوغات جانسون از تهران برای ملکه باکینگهام دانست، تحفه ای که در ازای یک مشت وعده انگلیسی به دست می آید. امید است که وزارت خارجه و دستگاه قضایی کشورمان هوشیاری لازم را در این باره به خرج دهند.