به گزارش مشرق، دیدن تراکت‏‌های کاغذی روی در و دیوار بیمارستان‏ها یا معابر پررفت‌وآمد با مضمون کلیه‌فروشی، کبد فروشی و حتی فروش مردمک چشم و نوزاد زنده، دیگر چندان عجیب به نظر نمی‏رسد.

دیدن تبلیغاتی از این ‌دست آن‌قدر زیاد شده است که این روزها مردم شهر به‌راحتی از کنار آن می‎گذرند اما این‎که سایتی مخصوص به این کار و به‌طور تخصصی در زمینه‌ی خریدوفروش اعضای بدن فعالیت کند، موضوع حیرت‌انگیزی است

سایتی درست با سازوکاری شبیه به سایت‏های خریدوفروش خانه و ماشین دست‏دوم. رنگ زمینه‌ی سایت نیازمندی‏های خریدوفروش اعضای بدن، توسی است و یک جنین نابالغ کامل تشکیل نشده، لوگوی سایت است.

این‌جا، دسته‏ بندی‏های متنوعی وجود دارد. بخش متنوعی از مقالات علمی و انواع روش‎های جراحی دیده می‏َشود و تعداد مقالات درباره‌ی عوارض و گروه خاص جراحی از همه بیشتر است.

از آمار سایت می‏شود فهمید که تعداد بازدیدکننده‌ها زیاد است و سر مدیرانش هم شلوغ. با وجود این خیلی زود و راحت جواب تلفن ما را می‌دهند و درباره‌ی زیر و بم کارشان صحبت می‌کنند.

پشت تلفن راحت صحبت می‎کند و بی‌رودربایستی به همه‌ی سوالات جواب می‎دهد. خودش را «ص» معرفی می‎کند. متولد سال1368 و فارغ‎التحصیل رشته‌ی برنامه‎نویسی است.

از همان ابتدا می‎گوید: «خریدوفروش اعضا نداریم، ما در سایتمان نیازمندی داریم.» از عمر سایت آن‌ها تنها دو ماه می‎گذرد؛ «من یک سایت نیازمندی‎ها دارم که کارش تبلیغات است.

از ابتدا قرار بود که انتشار آگهی‎های کاربران در این سایت انجام شود که با موفقیت انجام شد.» مدیر اولین سایت نیازمندی‎ها درباره‌ی اهداف اولیه‌شان می‌گوید: «آن اوایل کاربران عموما وسایل خانه آگهی می‎دادند اما بعد از مدتی آگهی فروش اعضای بدن هم طرفدار پیدا کرد.»

همین شرایط باعث ‎شد که او به فکر راه‌اندازی سایتی مخصوص آگهی‎های اعضا بیفتد: «تنها هدفم حذف دلال بوده است. این سایت تشکیل شده تا مردم راحت‌تر این کار را انجام دهند.»

او تعریف می‎کند که از همان ابتدا، روی صفحه‌ی اول سایت یک اطلاعیه گذاشته است؛ «من یک اطلاعیه در صفحه‌ی اصلی گذاشتم که هدفم تنها کمک به نیازمندان است.

دوست داشتم مشکل مردم را حل کنم.» ممکن است این سوال برای شما هم پیش آمده باشد که آیا او از کسانی که در سایتش تبلیغ می‌کنند، پولی دریافت می‎کند.

خودش صراحتا اعلام می‎کند: «نه، به‌هیچ‌عنوان. سایت ما نیازمندی است. من یک سایت تبلیغاتی دیگر دارم.

کسب‌وکار من در آن سایت است و از آن طریق پول درمی‎آورم. شما بروید به سایت کلیه دات‌آی‌آر، اگر فقط بخواهید وارد سایت شوید اول باید 30هزار تومان پرداخت کنید.

من این سایت را گذاشته‎ام تا هرکسی که نیاز دارد، خود را معرفی کند؛ چه کسانی که نیازمندند و می‎خواهند اعضای بدن خود را بفروشند و چه کسانی که خریدارند، باهم از این طریق در ارتباط باشند.»

او درباره‌ی آمار خریدوفروش در ایران تعریف می‎کند: «من آمارهایی هم درآورده‎ام. سالانه در ایران، 3800 عمل پیوند انجام می‎شود. از این تعداد، تنها 500 عمل آن از مرگ مغزی تامین می‎شود.

بقیه‌ی عمل‎ها از راه خریدوفروش و از همین طریق انجام می‌شود.»

«اگر من شماره‎ام را روی خط شما دایورت کنم، می‌بینید که چند نفر بیچاره به من زنگ می‎زنند که برای یک‌میلیون تومان می‌خواهند کلیه‌ی خود را بفروشند.» تعداد کسانی که برای فروش اعضا به «ص» پیام می‌دهند، خیلی زیاد است: «تعداد کسانی که تماس می‎گیرند یا آگهی می‌دهند، خیلی زیاد است.

آن‌قدر که حسابش از دستم خارج‌شده است.» او درباره‌ی طیف کسانی که برای آگهی تماس می‎گیرند، می‎گوید: «دختر چهارده‌ساله زنگ می‎زند و می‎گوید می‎خواهد کلیه‎اش را بفروشد.

زندانی از زندان پیام می‎دهد که من لنگ پنج یا سه میلیون تومان هستم. من پیامی ‌دارم که خانمی فرستاده و نوشته پنج تا بچه‌ دارم و می‌خواهم دخترم را هم شوهر بدهم و در مضیقه هستم.

می‎خواهم کلیه‎ام را بفروشم، می‎خواهم وام بگیرم اما نمی‎توانم.» البته او می‏گوید که تنها نیازمندان سراغش را نمی‏گیرند، افراد دیگری هم هستند که به او پیام می‎دهند؛ «معتادان هم پیام می‏دهند یا زنگ می‏زنند.

البته من عموما تبلیغات آن‌ها را در سایت منتشر نمی‏کنم.» به‌جز این‏ها، دلال‏ها هم مخاطب سایت هستند؛ «بعضی وقت‏ها هم دلال‏ها پیام می‎گذارند.

کسانی به نام فروش کلیه پیام می‏گذارند که اگر کسی زنگ بزند، کاملا مشخص است که آن‏ها دلال هستند، نه فروشنده‌ی واقعی.»

با همه‌ی این‏ها «ص» ادعا می‎کند که تنها قصدش خیر است: «من دوست ندارم کسی به خاطر نیاز مالی مجبور به فروش کلیه شود، رحمش را اجاره دهد، حتی ریه و قلبش را بفروشد، من حتی درخواست فروش ریه و قلب هم داشته‎ام.

این‏ها که دیگر برگشت ندارد. حتی بعضی‏ها درخواست خریدوفروش بچه‌ی دوماهه را دارند.»

بعد از صحبت با مسئول سایت شماره‌ی چند نفر از فروشندگان اعضای بدن را پیدا کردیم و با آن‌ها تماس گرفتیم. نفر اول خیلی خجالتی است.اسمش عیوض است و ته‌لهجه دارد. 29سال دارد.

گروه خونی ‏اش O مثبت است. او ساکن آذربایجان غربی است و در شهر سقز زندگی می‎کند. زمان جواب دادن به سوالات با لکنت زبان، قیمت‏ها را می‏گوید: «کلیه که قابل شما را ندارد، من کلیه‏ام را 25میلیون تومان می‏فروشم.

کبدم را هم 150میلیون تومان می‏فروشم.» عیوض اما متوسط قیمت مغز استخوان را در بازار نمی‏داند: «قیمت آن را نمی‌دانم. هیچ‌کس نمی‎داند.

آن را دیگر باید توافق کنیم.» عیوض زیاد واضح صحبت نمی‏کند. با جملات کوتاه جواب می‏دهد، برای این‏که جواب دهد، باید چندین بار یک سوال را تکرار کنیم. درباره‌ی دلیل فروش اعضایش می‏گوید: «من بنگاه معاملات ماشین داشتم.

ورشکست شدم. بعد از آن مشکلات خانوادگی پیش آمد. زندگی‎ام از هم ‌پاشید. بعضی از اعضای خانواده‌ام به خارج از ایران رفته‎اند و من تنها این‌جا زندگی می‏کنم.»

زمان قطع کردن، با اصرار می‏گوید: «خواهش می‏کنم، سر قیمت هم با هم کنار می‏آییم. آبرویم در خطر است.»

فروشنده‌ی بعدی هم مانند عیوض کلیه، کبد و مغز استخوانش را به فروش می‏رساند. او خود را علی معرفی می‏‎‏کند. او هم مانند عیوض ته‌لهجه دارد. 31سال دارد و گروه خونی‏اش هم Bمثبت است.

علی اما از عیوض ماهرتر است. او قبل از این‏که از قیمت حرفی به میان بیاورد، توضیح می‏دهد: «من از طرف انجمن اهدای اعضا اقدام کرده‎ام و تاییدیه‌ی انجمن و تاییدیه‌ی دکتر انجمن را دارم. تمامی آزمایش‌ها را به طور کامل انجام داده‏‎ام.

منبع: همشهری