سرویس سیاست مشرق - روزانه می‌توان از لابه‌لای گزارش‌ها و عناوین خبری رسانه‌های مکتوب و حتی غیر مکتوب، نکات قابل‌توجهی استخراج کرد؛ موضوعاتی که می‌تواند برای مخاطبین قابل‌استفاده و محوری برای تحلیل باشد، در گزارش روزانه "ویژه‌های مشرق" نکات و تأملات قابل‌استخراج از رسانه‌ها برای مخاطبین عرضه خواهد شد؛ با «ویژه‌های مشرق» همراه شوید.

*******

** آقای نوبخت! این تنها یک نمونه از دستکاری آماری است

روزنامه دولتی ایران در گزارشی با عنوان «دستکاری آماری نداریم» به نقل از سخنگوی دولت نوشت:

«اینکه تصور شود که ما آمار را دستکاری می‌کنیم در حالی که قسم یاد می‌کنم این‌طور نیست».

متاسفانه برخلاف اظهارات سخنگوی دولت، آمارهای اعلام شده در موارد متعدد با واقعیت فاصله زیادی دارد.

در اینجا فقط به یک نمونه اشاره می‌کنیم.

چندی پیش «محمد جواد ظریف» وزیر امور خارجه در مجلس شورای اسلامی اعلام کرد: «طبق آخرین آمار ۱۱ میلیارد و ۸۰۰ میلیون دلار سرمایه خارجی در طول دولت یازدهم وارد کشور شده است». «اسحاق جهانگیری» معاون اول رئیس جمهور هم طی هفته‌های اخیر با بیان اینکه در دوران بعد از برجام حدود ۱۴ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی جذب شده، بیان کرد: «بیش از ۱۱ میلیارد و ۶۶۰ میلیون دلار سرمایه وارد کشور شده و در واقع تبدیل به کارخانه و صنعت در کشور شده است».

از سردرگمی مسئولان دولتی همین بس که وزیر خارجه ۱۱ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری را مربوط به چهار سال اخیر می‌داند و معاون اول رئیس‌جمهور مربوط به یکسال و نیم پس از برجام!

نکته مهم در این زمینه که بارها و بارها از سوی کارشناسان و رسانه‌ها گفته شده، این است که رقم اعلام شده مربوط به سرمایه‌گذاری مصوب بوده و مقدار اندکی از آن جذب یا به عبارت دیگر وارد کشور شده است. به عبارت دیگر، مسئولان دولتی و روزنامه‌های زنجیره‌ای آگاهانه یا ناآگاهانه میزان سرمایه‌گذاری مصوب شده را به جای سرمایه‌گذاری جذب شده اعلام کرده‌اند.

در حال حاضر نگاهی به آمارهای رسمی که از سوی وزارت صنعت، معدن و تجارت با عنوان «گزارش وضعیت سرمایه‌گذاری خارجی در ایران» در سال ۹۵ منتشر شده است، به خوبی نشان می‌دهد سرمایه‌گذاری خارجی در این دولت نسبت به دولت دهم کاهش پیداکرده است. بر همین اساس جذب سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی طی سه سال نخست دولت یازدهم نسبت به سه سال پایانی دولت دهم ۴۳ درصد کاهش یافته است.

علاوه بر این، آنکتاد (کنفرانس تجارت و توسعه سازمان ملل) که مرجع رسمی آمار جذب سرمایه خارجی در دنیا است در اوایل امسال در گزارشی اعلام کرد که ایران از سال ۹۲ تاکنون در جذب منابع نزولی عمل کرده و در سال ۹۵ نسبت به ۹۴ به منفی ۵۱ درصد رسیده است.

** تحریم‌ها پابرجاست و مردم از قِبل برجام متنفع نشدند، ولی اعتراض به کدخدا! جایز نیست

روزنامه آفتاب یزد در یادداشتی نوشت:

«آنطور که باید و شاید مردم از قِبل برجام متنفع نشده‌اند اما قاطبه آنان بر روی یک پرسش کلیدی و راه گشا متفق القول هستند؛ اگر توافق هسته‌ای نبود چه می‌شد؟ همین پرسش است که آنان را و حتی بسیاری از مسئولان را مجاب ساخته که به جای آنکه برجام را داخل قبر بیندازند و سنگی بر روی آن بگذارند تلاش نمایند تا حد امکان از آن سود ببرند»

روزنامه شرق نیز در مطلبی نوشت:

«با توجه به فضایی که او] ترامپ] برای خود و آمریکا داخل و خارج ایجاد کرده و در حال ایجاد باتلاق‌های جدیدی پیش پای خود است، بهترین راهبرد ایران، عدم مواجهه مستقیم با اوست...پیش‌بینی می‌کنم کار به شکل معقول خود برخواهد گشت و کنگره هم مانع اجرای برجام نخواهد شد و این احتمال وجود دارد که در زمینه تروریست، موشکی یا حقوق بشر موضوعاتی] بخوانید تحریم‌های جدید[را به تصویب برسانند».

این روزنامه اصلاح طلب در ادامه نوشت:

«آمریکا یک کشور عادی نیست و باید از پایه‌های حفظ ثبات در جهان باشد. آن‌قدر نقش آمریکا در جهان زیاد است که یک فرد نامعمول نباید بر آن کشور حکومت کند. حاکمیت چنین فردی در یک کشور جهان‌سومی ممکن است به خود و کشورهای منطقه آسیب بزند، اما در آمریکا ممکن است به کل جهان آسیب بزند و این چیزی نیست که کل جهان بتواند آن را تحمل کند...اگر کلینتون بر سر کار آمده بود، تنها کاری که می‌کرد این بود که در مورد حقوق بشر سرسخت‌تر از اوباما برخورد می‌کرد اما در سایر موارد مانند او بود».

همان جماعتی که دیروز مدعی بود که «تحریم‌ها به تاریخ پیوست» و «صبح بدون تحریم» فرا رسید و «به زودی سرمایه‌های خارجی به کشور سرازیر می‌شود» و مشکل ازدواج و مسکن و آب خوردن مردم با برجام رفع خواهد شد، اکنون اعتراف می‌کند که مردم از قِبل برجام متنفع نشدند و تحریم‌های جدید در راه است ولی چاره‌ای نداریم و باید یکطرفه برجام را اجرا کنیم و باز هم تحریم شویم و اعتراض نکنیم و به نقطه‌های خیالی خیره شویم تا بلکه گشایشی حاصل شود!

در حال حاضر اجرای اقتصاد مقاومتی و بهره‌مندی از ظرفیت‌های عظیم ملی و توان داخلی کشور هیچ جایگاهی در برنامه‌های دولت ندارد. موکول شدن تحقق سیاست‌های اقتصادی و معیشتی به نتیجه مسائلی نظیر برجام، ثمره‌ای جز به تعویق افتادن رسیدگی به اقتصاد کشور در پی نخواهد داشت.
تجربه نشان داده که اگر ضعف‌های اقتصادی را برطرف نکنیم، دشمنان ملت ایران باز هم در را بر این پاشنه خواهند چرخاند. بنابراین چشم دوختن به نقطه‌های خیالی و غافل شدن از نقطه‌های امیدبخش حقیقی، هیچ دستاوردی در پی نخواهد داشت.

** زیر پوست اصلاح‌طلبی، دیکتاتوری الیگارشی سر بر آورده

روزنامه بهار در یادداشتی با عنوان «اصلاحات کارگزارانی؛ فاجعه آفرین» نوشت:

«به عملکرد شوراها و انتصاب‌ها و انتخاب لیست‌ها اگر با  استاندارد اصلاح طلبی نگاه جدی بیندازیم باید گفت زیر پوست اصلاح‌طلبی دیکتاتوری الیگارشیک و فاجعه باری سر بر آورده است که امروز با نرسیدن به نان و نوا از سوی روحانی در حال مویه بر شعار به عقب بر نمی‌گردیم است، اگر وزیر زن قرار است فلان خانم اصلاح طلب باشد که مترجم اشغال سفارت بودندودائم الپست و آچار فرانسه، به جرات نبودنش یک موهبت است برای اصلاحات! وزیر و کارگزار مذکرش قرار است در غارت بیت المال با هر دلیل نجومی همدست باشد؟ نبودنش نجات نهال نورسته اصلاحات است. قرار است فرزندان فلان اصلاح‌طلب آسانسوری از همه موهبت‌ها بهره‌مند شوند و در نهایت گله کنند که آقازادگی تماماً محدودیت است؟ در اصلاح‌طلبی  را گل بگیرند آبرومندانه‌تر است، اصلاحات با تفکرو شکل کارگزارانی فاجعه بار است، نهال اصلاحات را له می‌کند با بلدوزر سهم‌خواهی، امروز به افراد منتسب به اصلاح‌طلبان همراه روحانی اگر نگاهی شود چیزی جز کارگزاران دیده نمی‌شود».

گفتنی است در حال حاضر، حزب کارگزاران به عنوان پایگاه اصلی تکنوکرات ها شناخته می‌شود. این حزب در چینش کابینه و انتخاب شهردار تهران سهمی قابل توجه داشته است. چندی پیش، «محمد قوچانی» عضو حزب کارگزاران در مصاحبه با روزنامه هفت صبح گفته بود: «جهانگیری نماد تفکر تکنوکراتی در دولت است».
تیپ مدیریتی کارگزاران یا همان تکنوکرات ها نگاه متفاوتی به قدرت و انقلاب است. این تیپ سیاسی همه انگاره‌های سیاسی را از حیث ملاحظات فردی می‌بیند. رفتارشناسی تکنو کرات‌ها را باید در زندگی فردی‌شان دنبال کرد. سبک زندگی این جریان رفاه طلبی فردی است و سبک زیست سیاسی این نحله نعل به نعل زندگی فردی‌شان رقم می‌خورد.
چندی پیش دبیر شورای عالی اصلاح‌طلبان تلویحاً مطالبه ۲ میلیارد تومان از طرف کرباسچی برای قرار گرفتن افراد در فهرست شورای شهر را تأیید کرد اما گفت، این کار ربطی به شورای مذکور نداشته است.

** شورای شهر تهران، ویرانه نمایی برای توجیه رخوت و بی‌عملی

«زهرا صدراعظم نوری» عضو شورای شهر پنجم در مصاحبه با روزنامه آرمان گفت: «تخلفات هر دو شهردار قبلی را افشا می‌کنیم»

وی در بخش دیگری از مصاحبه گفت:

«نباید انتظار داشت که اعضای شورای شهر جدید در طول دو ماهی که در شورا حضور پیدا کرده‌اند بتوانند اقدامات مهمی انجام بدهند که شاید به زمان بیشتری نیاز داشته باشد. در نتیجه باید از اقدامات شتابزده وبدون برنامه خودداری شود تا بتوان چشم‌انداز آینده شهر تهران را به روشنی تصویر کرد».

تجربه ثابت کرده هر بار که اصلاح طلبان کرسی مدیریتی جدیدی را فتح می‌کند، ضمن رفتن به ماه عسل چند ماهه در ابتدای کار، مدت زیادی را صرفاً به تخریب و سیاه‌نمایی عملکرد قبلی‌ها می‌گذراند؛ رویه‌ای که بیش از هر چیز زمینه را برای توجیه رخوت و بی‌عملی‌های احتمالی آتی در افکار عمومی میسر می‌سازد. تجربه دولت یازدهم و خروجی تریبون‌های رسمی آن گواه مناسبی بر این مدعاست. «ویرانه‌نمایی» از حاصل تلاش مدیران سابق شهرداری نیز مدتی است کلید خورده است. الهام فخاری عضو شورای شهر پنجم تهران چندی پیش گفته بود: «ویرانه‌ای به مدیریت جدید شهری سپرده می‌شود که اولین اقدام، آواربرداری از این خرابه است.» محمد هاشمی نیز چندی پیش با بیان اینکه کارنامه قالیباف به مراتب بدتر از کارنامه احمدی‌نژاد است، گفته: «اگر احمدی‌نژاد کشور را ۵۰ سال به عقب برد، قالیباف تهران را به ۱۰۰ سال قبل برده است».

ادعاهایی از این دست در حالی است که احمد حکیمی‌پور که در انتخابات اخیر از راهیابی به شورای شهر بازمانده بود ضمن نادرست خواندن این رویکرد به همفکرانش هشدار می‌دهد که چنین رویه‌ای دیگر برای مردم چندان جذاب نیست. عضو کنونی شورای شهر تهران در این خصوص می‌گوید: «قرار نیست ما همه‌چیز شورای شهر را از صفر شروع کنیم. اینکه هر گروهی که می‌آید بگوید گروه قبلی ویران کردند و همه‌چیز را به هم ریختند، این سخن درست نیست و مردم را جذب نمی‌کند».

چندی پیش-۳ مرداد ۹۶- روزنامه شرق در مطلبی انتقادی نوشت:

«کلی‌گویی بیانگر عدم تسلط و آگاهی برگزیدگان شورای پنجم به پیچ و خم‌های مدیریت شهری و مسائل عدیده شهر تهران است. این بی‌معیاری نتیجه‌اش این شد که بین ۲۴ نفر از اولین فهرست نامزدهای شهرداری تهران، بسیاری از نام‌ها کمترین نسبتی با این سمت نداشته باشند. نام‌هایی که مطرح شدند، اغلب در موقعیت خود نام‌های معتبری‌اند ولی این به معنای مناسبت آنان با شهرداری تهران نیست».

علاوه بر این، «محمود علیزاده طباطبایی» عضو اصلاح طلب شورای شهر اول (منحله) تهران نیز چندی پیش گفته بود:

«برخلاف اینکه برخی از آقایان عنوان می‌کنند انتخاب اعضای لیست اصلاح‌طلبان [لیست امید برای شورای شهر تهران [به صورت دموکراتیک صورت گرفته اصلاً چنین نبوده است. به نظر می‌رسد در پشت پرده برای انتخاب اعضای جدید شورا زد و بند سیاسی صورت گرفته است».

موضوع دیگر درخصوص شورای شهر پنجم، رانتی بودن لیست امید است که این موضوع توسط اصلاح طلبان مورد اشاره قرار گرفته بود. اولین بار «فاطمه دانشور» عضو شورای شهر چهارم، خبر «لیست فروشی» شورای سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان مبنی بر پیشنهاد ۲ میلیارد تومانی برای گنجاندن نام وی در لیست اصلاح‌طلبان را رسانه‌ای کرد. پس از آن روزنامه اصلاح‌طلب آفتاب یزد، خبر لیست‌فروشی اصلاح‌طلبان در انتخابات شورای شهر را تأیید و تصریح کرد که دبیرکل حزب کارگزاران در این خصوص نقشی کلیدی داشته است.