به گزارش مشرق، به اصرار اصلاحطلبان برای حضور جهانگیری در عرصه انتخابات و امتناع روحانی از پذیرش این تصمیم. تصمیمی که گفته میشد رییس دولت اصلاحات بر انجام آن اصرار داشته و در نهایت روحانی با شرط کنارهگیری جهانگیری پس از برگزاری مناظرهها، با آن موافقت کرد.
اما این بار، اختلاف میان روحانی و جهانگیری به بالاترین حد خود رسیده است. اختلافی که شکاف بین اصلاحطلبان با دولت را نیز وارد فاز جدیدی خواهد کرد. چهارشنبه هفته پیش در حاشیه جلسه هیأت دولت، آقای محمود واعظی که نام وی نیز در میان اختلافداران با جهانگیری مطرح است، وجود هرگونه اختلاف بین جهانگیری و برخی اعضای دولت را رد کرد و گفت: «هیچ اختلافی بین آقای جهانگیری و دولت و اعضای دولت وجود ندارد.
ما الحمدلله در این دولت روابط صمیمی و نزدیکی داشتیم و اگر کسی در یک سایتی حرفی میزند، نباید در جمع مطرح کرد و به نظر من این حرفها را نباید جدی گرفت.
اکنون بین آقای جهانگیری و همه اعضای دولت صمیمیت وجود دارد.»
احتمالاً رییس دفتر رییسجمهور در این زمینه شکسته نفسی کرده و ماجرا به درستی آنچیزی نیست که وی برای خبرنگاران تعریف کرده است.
جلسات اقتصاد مقاومتی و همچنین جلسات مبارزه با مفاسد اقتصادی در دولت یازدهم به طور مرتب هفتهای یک بار تشکیل میشد؛ اما اکنون که دو ماه از آغاز به کار رسمی دولت دوازدهم میگذرد، این جلسات به صورت نامنظم و حدود 4 بار برگزار شده است. در جلساتی که هم برگزار شده آقای محمد نهاوندیان معاون اقتصادی رییسجمهور غایب بوده است.
اما سابقه این اختلاف به چه زمانی برمیگردد؟ انتخابات ریاستجمهوری و احتمالاً روز شنبه 26 فروردینماه 96 که جهانگیری در آخرین ساعات مهلت قانونی ثبتنامها به وزارت کشور مراجعه کرد. او همان زمان در مواجهه با این سؤال که آیا شما کاندیدای پوششی روحانی خواهید بود؟ پاسخ روشنی نداد و بر گفتن این نکته «که من برای آقای روحانی احترام زیادی قائل هستم و دولت در این مدت خدمات زیادی انجام داده که باید گفته شود» بسنده کرد؛ اما پس از گذشت چند روز از زمان تبلیغات انتخابات، زمزمههایی مبنی بر کنارهگیری روحانی به نفع جهانگیری مطرح شد، هرچند احتمال آن ضعیف به نظر میرسید اما اظهارات جهانگیری و محمدرضاعارف رییس شورای سیاستگذاری اصلاحطلبان نشان میداد که آنها { اصلاحطلبان} چندان موافق کنارهگیری جهانگیری از عرصه انتخابات نیستند. جهانگیری در حاشیه دولت گفته بود که من و آقای روحانی رقیب هستیم و عارف نیز از لزوم تدوین سازوکاری برای انتخاب گزینه نهایی اصلاحطلبان در ریاستجمهوری سخن گفته بود. موضوعی که دلخوری روحانی و نزدیکان وی را نیز به همراه داشت. اظهاراتی که موجب دلخوری و نگرانی نزدیکان روحانی شده بود.
حالا دولت دوازدهم دو ماهی است که تشکیل شده و نکته قابل توجه در این زمینه، تغییراتی است که روحانی در برخی معاونتهای خود به وجود آورده است. اسحاق جهانگیری که پیشتر در دولت قبل، از او به عنوان نفر اول تیم اقتصادی چه در مباحث تئوری و چه در مباحث عملی یاد میشد و او را تصمیمگیرنده در موضوعات اقتصادی میدانستند، امروز به حاشیه رفته و برای نخستین بار معاونت اقتصادی رییسجمهور در این دولت، تشکیل و مسوولیت آن به محمد نهاوندیان از نزدیکترین چهرهها به حسن روحانی سپرده شده است. محمود واعظی، دیگر چهره نزدیک به روحانی نیز مسوولیت دفتر روحانی را برعهده گرفته است.
اینها مواردیاند که نشان میدهند روحانی برای حفظ ظاهر فراجناحی و اعتدالی خود، ترجیح داده از اصلاحطلبان فاصله بگیرد و یا دستکم در اطراف خود از چهرههای اصلاحطلب استفاده نکند.
این تغییرات در کابینه تا جائی بود که شایعه استعفای جهانگیری از کابینه نیز منتشر شد. خبری که خانم الهه کولایی هم آنرا به صورت غیر رسمی تأیید کرد. این شایعه آنقدر قوی بود که آقای محمد عطریانفر، عضوشورای مرکزی حزب کارگزاران مجبور به توضیح درباره آن شد. او درباره شایعه استعفای جهانگیری اینگونه توضیح داد: «اگر چه تیم اقتصادی کابینه دوازدهم مطابق با نظر آقای جهانگیری نیست و نقطه نظراتی وجود دارد، اما ایشان در کابینه بعدی حضور دارند و خبر استعفا و عدم حضور ایشان در کابینه دوازدهم کاملاً کذب است.»
بعد از آن نیز یک عضو شورای سیاستگذاری اصلاح طلبان تأیید کرد که اسحاق جهانگیری به دلیل اختلاف بر سر فهرست کابینه جدید، استعفا داده بود . او در عین حال گفته بود: «این استعفا با رایزنیهای اصلاح طلبان و اصرار حسن روحانی منتفی شده است.»
از سوی دیگر، اسحاق جهانگیری پیش از این هربار حاشیه یا شایعهای درباره او یا منتسب به او منتشر میشد، فوراً از طریق دفترش تکذیبیه یا جوابیهای ارسال میکرد همچنانکه درباره اظهار نظرش درخصوص کمحافظه بودن رییسجمهور در اعلام آمار و ارقام، واکنش تندی نشان داد و آن را تکذیب کرد؛ اما این بار با وجود اصرار واعظی برای تکذیب اختلاف به وجود آمده در دولت، معاون اول رییسجمهور تا این لحظه درباره این موضوع سکوت کرده و واکنشی به آن نشان نداده است.
حالا رابطه میان اصلاحطلبان و نمایندگان آنان در دولت با حسن روحانی و حامیان او با معرفی وزیر علوم غیرهمسو با این طیف سیاسی به رنگ تیره درآمده، موضوعی که برخی کارشناسان سیاسی به ابعاد و علل آن پرداختهاند. آنها معتقدند حسن روحانی در چهار سال پایانی خود علاقهای ندارد که اصلاحطلبان دولت وی را بدنام کنند و همان اتفاقی که برای برخی وزرای اصلاحات رقم خورد، برای حسن روحانی و دولت او هم رخ دهد. کارشناسان سیاسی معتقدند که شخص حسن روحانی و حامیان او طرفدار کاندیداتوری اسحاق جهانگیری برای ریاستجمهوری 1400 نیستند و ترجیح آنان فردی است غیر از اصلاحطلبان و تمایلشان بیشتر به چهرهای است مانند آقای علی لاریجانی. موضوعی که محمود واعظی در جریان انتخاب رییس مجلس شورای اسلامی نیز این خاصیت دولت را به خوبی نشان داد.
به نظر میرسد شکاف عمیقی بین دولت و روحانی و اصلاح طلبان به وجود آمده. این شکاف با اعتراض دو عضو کابینه روحانی نسبت به جابجاییهای اخیر عمیقتر شده است. معصومه ابتکار و شهیندخت مولاوردی در مصاحبههای جداگانهای با روزنامههای اصلاح طلب نسبت به برخی تصمیمهای رییس جمهور در جابجاییهای صورت گرفته انتقاد کرده، ابتکار تصمیم رییس جمهور در انتقال او از محیط زیست به معاونت زنان را شوک آور توصیف میکند. حالا که دایره انتقادها از بیرون و از بدنه اصلاح طلبان به داخل کابینه سرایت کرده، ادبیات نقدها نیز تندتر شده است تا جایی که روز گذشته معصومه ابتکار بدون تکذیب مصاحبه خود، ناچار به اصلاح گفتوگویش شد و آن را به گردن روزنامه مصاحبه کننده انداخت.
بیشک در آینده تشدید اختلاف میان اصلاحطلبان و دولت، کنایههای سیاسی را تبدیل به تقابل جدیتری خواهد کرد؛ همانها که روزی دولت را رحم اجارهای و دولت حسینقلی خانی توصیف میکردند. حالا باید منتطر ماند و دید حسن روحانی چهتدبیری در مواجهه با این دسته از حامیانش اتخاذ خواهد کرد.
منبع: صبح نو