به گزارش مشرق به نقل از برنا، هر از چند گاهی در تبلیغات اینترنتی و بوشورهای تبلیغاتی برخی از موسسات مد و لباس اطلاعیه میدهند که دنبال افرادیاند که نقش مد را در همایشها و شوهای لباسشان بازی کند.
کسانی که پی این تبلیغات را میگیرند، معمولا افرادی هستند که علاقه خاصی به مدل شدن دارند و در اکثر موارد حرفهای نیستند؛ چرا که مدلهای حرفهای کلا وضعیتشان فرق میکند چرا که این مدلها در بعضی کشورها آنقدر معروفاند که لقب «دختران روی جلد» میگیرند و «کت واک» (catwalk) میروند و کت و شلوارهای شیک و باکلاس را تبلیغ میکنند و با هر حرکت یک x با پاهایشان درست میکنند، البته بعضی اوقات مازوخیسم(خودآزاری) می گیرند و از ترس از دست دادن این شغل پر درآمد خواب وخوراک را بر خود حرام می کنند،
اما دسته اول که افتخاری کار میکنند و هر روز هم بر تعداشان افزوده میشوند برای تبدیل شدن به مدلینگ و فوتو مدلنیگ (استفاده از چهره مدل) به قبول شرایط سخت تن میدهند.
یکی از موسسات که برای تبلیغ جدیدترین لباسهایش مدل افتخاری قبول میکند به برنا میگوید: حداقل قد 175و وزن 62 کیلوگرم ملاک انتخاب است؛ اگر شرایط فوق را دارید برای مدل شدن باید بیایید فرم پر کنید. حقوق و مزایایی در نظر گرفته نمیشود، اما بعد از برگزاری مراسم هدیهای به رسم یادبود داده میشود.
بنا بر این گزارش انتخاب افراد معمولی با داشتن حداقل شرایط برای مدل شدن و بدون دادن دستمزد در حالی در بین شرکتهای طراحی و دوخت لباس رواج یافته است که برخی از مدلهای افتخاری این نوع کار را استفاده از نیروی کار ارزان میدانند.
رویا 22 ساله که در چند شوی لباس مدل افتخاری بوده است به برنا میگوید: خودم مدل شدن را دوست دارم ولی شرایطش خیلی سخت است، بنابراین اگر خودم خبردار شوم یا دوستانم به من بگویند در شوهای زنده و مراسم ها مدل لباس میشوم. حقوق و دستمزد هم بستگی به شرکتش دارد، چون شرکتها معتقدند من بودهام که خواستم مدل بشوم، آنها که مرا نخواسته اند. بنابراین با اینکه کارم را دوست دارم اما بعضی مواقع از این شاخه به آن شاخه پریدنها خسته میشوم.
کسانی که پی این تبلیغات را میگیرند، معمولا افرادی هستند که علاقه خاصی به مدل شدن دارند و در اکثر موارد حرفهای نیستند؛ چرا که مدلهای حرفهای کلا وضعیتشان فرق میکند چرا که این مدلها در بعضی کشورها آنقدر معروفاند که لقب «دختران روی جلد» میگیرند و «کت واک» (catwalk) میروند و کت و شلوارهای شیک و باکلاس را تبلیغ میکنند و با هر حرکت یک x با پاهایشان درست میکنند، البته بعضی اوقات مازوخیسم(خودآزاری) می گیرند و از ترس از دست دادن این شغل پر درآمد خواب وخوراک را بر خود حرام می کنند،
اما دسته اول که افتخاری کار میکنند و هر روز هم بر تعداشان افزوده میشوند برای تبدیل شدن به مدلینگ و فوتو مدلنیگ (استفاده از چهره مدل) به قبول شرایط سخت تن میدهند.
یکی از موسسات که برای تبلیغ جدیدترین لباسهایش مدل افتخاری قبول میکند به برنا میگوید: حداقل قد 175و وزن 62 کیلوگرم ملاک انتخاب است؛ اگر شرایط فوق را دارید برای مدل شدن باید بیایید فرم پر کنید. حقوق و مزایایی در نظر گرفته نمیشود، اما بعد از برگزاری مراسم هدیهای به رسم یادبود داده میشود.
بنا بر این گزارش انتخاب افراد معمولی با داشتن حداقل شرایط برای مدل شدن و بدون دادن دستمزد در حالی در بین شرکتهای طراحی و دوخت لباس رواج یافته است که برخی از مدلهای افتخاری این نوع کار را استفاده از نیروی کار ارزان میدانند.
رویا 22 ساله که در چند شوی لباس مدل افتخاری بوده است به برنا میگوید: خودم مدل شدن را دوست دارم ولی شرایطش خیلی سخت است، بنابراین اگر خودم خبردار شوم یا دوستانم به من بگویند در شوهای زنده و مراسم ها مدل لباس میشوم. حقوق و دستمزد هم بستگی به شرکتش دارد، چون شرکتها معتقدند من بودهام که خواستم مدل بشوم، آنها که مرا نخواسته اند. بنابراین با اینکه کارم را دوست دارم اما بعضی مواقع از این شاخه به آن شاخه پریدنها خسته میشوم.