به گزارش گروه خواندنی های مشرق به نقل از سلامت، در مجموع درماتیت آتوپیک بسته به عوامل بیرونی خود را بروز می دهد. اگرچه علتش ناشناخته است، به نظر می رسد ناشی از پاسخ غیرطبیعی سیستم دفاعی بدن است. در افراد مبتلا به اگزما پاسخ التهابی به مواد محرک سبب خارش و خاراندن می شود. اگزما واگیردار نبوده و مانند خیلی از بیماری های دیگر درمان قطعی ندارد. با این حال در بیشتر بیماران بیماری ممکن است با اجتناب از عوامل محرک بهبود یابد. اگرچه اگزما از فردی به فرد دیگر متفاوت به نظر می رسد اغلب با تکه هایی از ضایعات پوستی خشک، قرمز و شدیداً خارش دار مشخص می شود.

 

بسیاری از مواد، عامل محرک در اگزما شناخته شده است ولی در همه افراد سبب این حالت نمی شود. در بسیاری مواقع علت اصلی شعله ور شدن بیماری نامشخص خواهد ماند. در برخی موارد به نظر می رسد مواد خشن و زبر که در تماس با پوست قرار می گیرند سبب خارش می شوند. در بعضی دیگر گرما یا تعریق زیاد سبب بروز علائم می شود.

 

 

 در بعضی از بیماران نیز صابون ها، پودرهای رختشویی، گندزداها، تماس با آبمیوه تازه یا گوشت، مایت موجود در غبار بزاق حیوانات ممکن است سبب خارش شود. عفونت های فوقانی دستگاه تنفسی که عمدتاً توسط ویروس ها رخ می دهد می تواند سبب شعله ور شدن بیماری شود. استرس گاهی اوقات سبب بدتر شدن بیماری می شود.

 

اگزما کودکان و بالغان، هر دو را درگیر کرده است اما معمولاً بیماری در شیرخوارگی شروع می شود. اگرچه علت اصلی بیماری شناخته نشده، اما معمولاً شرح حال خانوادگی حساسیت و آلرژی وجود دارد. افرادی که از نظر ژنتیک مستعد هستند و در معرض عوامل محرک محیطی قرار می گیرند، ممکن است اگزما را نشان دهند. خیلی از افرادی که اگزما دارند از رینیت آلرژیک (حساسیت فصلی) و آسم شکایت کرده یا در خانواده شان، افراد مبتلا به این بیماری ها وجود دارند.

 

انستیتوی ملی سلامت امریکا تخمین می زند ۱۵ میلیون نفر اشکالی از اگزما را دارند. حدود ۱۰ تا ۲۰ درصد همه شیرخواران اگزما دارند با این حال نیمی از بیماران تا سنین بین ۵ تا ۱۵ سالگی بهبود می یابند. سایرین بعضی از اشکال این بیماری را در طول زندگی از خود نشان می دهند.
چگونه می توان از این بیماری جلوگیری کرد
با رعایت نکات بسیار ساده مانند موارد ذیل می توان از بروز بیماری تا حدودی جلوگیری کرد.
- مرطوب کردن مکرر پوست
- اجتناب از تغییرات ناگهانی در درجه حرارت یا رطوبت
- اجتناب از تعریق یا گرم شدن زیاد از حد بدن
- کاهش استرس
- اجتناب از مواد خارش زا مثل پشم یا سایر عوامل محرک
- اجتناب از صابون ها، پودرهای رختشویی و حلال های قوی
- اجتناب از عوامل محیطی که سبب تحریک و آلرژی می شوند مثل گرده، دانه ها، مایت، پشم و کرک حیوانات
- اجتناب از هرگونه غذایی که سبب بروز بیماری شود.

 

یکی از مهم ترین اجزای درمان اگزما، اجتناب از خاراندن است. اگزما معمولاً خشک و خارش دار است. شایع ترین درمان، استفاده از لوسیون یا کرمی است که تا حد امکان پوست را مرطوب نگه می دارد. این درمان به خصوص اگر چند دقیقه پس از حمام کردن استفاده شود، موثر بوده و سبب احساس مرطوب ماندن پوست می شود. اگر کمپرس سردی مستقیماً روی ناحیه خارش دار پوست اعمال شود سبب تسکین خارش می شود.

 

 

اگر وضعیت ادامه یافت یا بدتر شد یا بهبودی قانع کننده یی نیافت درمان موثر دیگر استفاده از کرم یا پمادهای کورتیکوسترویید (کورتون) برای کاهش التهاب است. در موارد شدیدتر، درمان با کورتون خوراکی انجام می گیرد ولی عوارض درمان شدیدتر بوده و اگر درمان قطع شود ممکن است بیماری شعله ور شود. در هر حال این درمان برای درازمدت توصیه نمی شود.

 

باید دقت کرد استفاده از کورتون باید تحت نظارت و تجویز پزشک بوده و استفاده خودسرانه از آن عواقب جبران ناپذیری به دنبال خواهد داشت. پوستی که تحت تاثیر اگزما است، ممکن است مکرراً عفونی شود. در این موارد استفاده از کرم ها و پمادهای آنتی بیوتیک (تحت نظارت پزشک) الزامی است. برای خارش های شدید آنتی هیستامین ها در شکل های مختلف موجود است. خواب آلودگی از عوارض این داروهاست. این داروها اگر غروب استفاده شوند باعث پیشگیری از بی قراری و ناراحتی ناشی از اگزما شده و سبب بهبود خواب می شوند.

 

به دلیل اثر خواب آور این داروها باید از رانندگی و کار با وسایلی که نیاز به دقت بالا دارند، اجتناب کرد. درمان با تار (قطران) یا فتوتراپی، اثرات مثبتی دارد ولی باید در نظر داشت درمان با تار خوشایند نیست. فتوتراپی نیاز به وسایل اختصاصی دارد. در مواقعی که هیچ یک از درمان های بالا موثر نباشد استفاده از داروهای مهارکننده سیستم ایمنی می تواند باعث بهبود بیماری شود. داروهای جدیدی در حال اخذ تاییدیه لازم از FDA (اداره دارو و غذای امریکا) هستند.

 

برای موارد خفیف تا متوسط استفاده از مرطوب کننده به صورت مرتب مفید است. همان طور که خاطرنشان شد اگزما معمولاً با افزایش سن بهبود می یابد. علاوه بر اقداماتی مانند اجتناب از تغییرات شدید درجه حرارت و رطوبت و تهویه خوب هوا (جهت جلوگیری از وجود مایت در هوا) که در بالا ذکر شد، استفاده از صابون های ملایم برای پوست و لباس کودک توصیه می شود. بهتر است از لباس های کتان و با تهویه خوب استفاده شود.