سرویس ورزش مشرق- بایرن مونیخ، شرایط مناسبی ندارد. در بوندسلیگا، با فاصله قابل توجهی از دورتموند عقب است و در لیگ قهرمانان اروپا هم وضعیت چندان مناسبی در گروه خود ندارد. آلمانی‌های مغرور، احساس تحقیر نموده و «کارلو آنچلوتی» را اخراج کردند؛ حالا آنها «یوپ هاینکس» آلمانی را برای احیای افتخار و غرور بازگردانده‌اند. اما مشکل اینجاست که شکل فوتبال آلمان تغییر کرده و جادوی گوآردیولا موجب شده که فوتبال صبور و سنگین و آرام این کشور، شباهت زیادی به فوتبال‌های سایر نقاط دنیا و بالاخص اسپانیا پیدا کند. امری که کار را برای پیرمرد آلمانی سخت می‌کند: «برزخی برای یوپ پیر»!

نگاه روزنامه بوندسلیگا

روزنامه ورزشی «بوندسلیگا» آلمان در رابطه با موضوع اخراج کارلو آنچلوتی از بایرن مونیخ نوشت: بایرن مونیخ نیم‌فصل اول سال 2017 را با نتایج و روند خوب سپری کرد و کارلو آنچلوتی کارنامه تقریبا قابل قبولی در این تیم داشت. اما حتی دریافت 14 امتیاز از 7 بازی در بوندسلیگا و حتی شکست 3 بر صفر در بازی اخیر در مقابل پاریسن ژرمن در مرحله گروهی لیگ قهرمانان اروپا شاید دلیل کافی برای اخراج این مربی ایتالیایی نباشد.

موضوع قابل تعمق این است که سابقه رفتار باشگاه بایرن مونیخ نشان می‌دهد که اخراج یک مربی بزرگ آن هم با این عجله و به خاطر فقط یکی دو نتیجه ضعیف، بسیار عجیب است. لذا، ما را به مشکلی بزرگ‌تر رهنمون می‌سازد. فتح قلب و ذهن هواداران یک تیم، تخصص کارلتوست و اما با این احوال، مربی ایتالیایی اصلا موفق به جذب نظر باواریایی‌ها نشد. در عین حال، جدای از کاریزمای مهجور مانده کارلتو در میان آلمانی‌ها سفت و سخت، مسائلی دیگر نیز در جریان بود.

شاید بتوان دلایل تاکتیکی و فنی را اصلی‌ترین عامل اخراج کارلتو دانست. آنچلوتی، تنها مربی تاریخ فوتبال است که موفق شده تا سه بار جام قهرمانی لیگ قهرمانان را فتح کند. لذا، آلمانی‌هایی که چند سال است حسرت قهرمانی در لیگ قهرمانان را از پس از دوران یوپ هاینکس به دل دارند، وی را بهترین گزینه برای دستیابی به این هدف می‌دیدند. اما در فصل گذشته، با اینکه بایرن در مجوع بازی رفت و برگشت موفق به شکست 10 بر 2 آرسنال شد، اما در مرحله یک هشتم نهایی، در مقابل رئال مادرید کرنش کرد و مغلوب شد. بعد از آن، شکست محقرانه در روستوف و در پاریس بود که بسان تیر آهنی بر گُرده غرور «اولی هونس» و «کارل هاینس رومنیگه» -مدیران باشگاه بایرن مونیخ- سنگینی می‌کرد و تبدیل به بی‌اعتمادی آنها به کارلتو شد ولی هنوز دلیل کافی برای اخراج وی نبود.

کارلتو، تحت فشار بود و آلمانی‌ها مثل همیشه سخت و محکم. لذا، دست به کاری شگفت زد و از تاکتیک همیشگی خود 3-3-4 به 1-3-2-4 گوآردیولا رو آورد. با خودش گمان کرد که شاید روش گوآردیولا که کماکان در میان باواریایی‌ها موفق و محبوب بود، بتواند گره از مشکل بگشاید و این اشتباه بود. مشکل دیگر مربی ایتالیایی این بود که دچار یک اشتباه مهلک شد. «توماس مولر» در پشت سر «رابرت لواندوفسکی» عالی عمل می‌کرد. مربیان سلف کارلتو به خوبی به این موضوع آگاه بودند و از نهایت پتانسیل و نبوغ مولر استفاده می‌کردند. اما آنچلوتی پست مولر را تغییر داد و استعداد و آزادی عمل وی در زمین را کور و نهایتا نیمکت‌نشین‌اش کرد. طبیعی بود که وقتی تیم نتیجه نگرفت، اوضاع بدتر هم شد. هواداران که مولر در بین آنها بسیار محبوب است، از آنچلوتی متنفر شدند.

نیمکت‌نشینی، فقط شامل حال مولر نشد؛ «مت هوملز» هم که یکی از بهترین مدافعین حال حاضر جهان است، به دستور و صلاحدید آنچلوتی، منطقه تخصصی خود را با ژروم بوآتنگ، نیکلاس سول، و خاوی مارتینز تقسیم کرد. آنچلوتی، نامطمئن عمل می‌کرد و از ترکیب 11 مرد اصلی خود اطمینان نداشت. در همین بحبوحه جراید به تدریج شروع به نقد او کردند اما «مانوئل نویر» از او دفاع می‌کرد و این اقدام را نشان اعتماد کارلتو برای فرصت دادن به همه اعضا می‌دانست. اما ظاهرا مشکلات دیگر نیز وجود داشت و یکی از مهم‌ترین آنها بحران رهبری رختکن، در آستانه خداحافظی «فیلیپ لام» و «ژابی آلونسو» بود. نکته قابل توجه دیگری که باید توجه کرد این است که به ادعای روزنامه «ایندپندنت» انگلیس، اولی هونس در گفتگو با «وستفالن پست» اعلام کرده که علت اصلی اخراج آنچلوتی، نارضایتی 5 بازیکن مهم رختکن از وی بوده است.

بازی بایرن مونیخ مقابل وولفسبورگ / می‌توان به خوبی فرسایش بایرن در دوران آنچلوتی را در این بازی احساس کرد

نگاه روزنامه دویچه وله

روزنامه «دویچه وله» آلمان در رابطه با موضوع آنچلوتی و بایرن مونیخ نوشت: بایرن مونیخ در این ایام، بدترین شروع بوندسلیگایی سالهای اخیر را داشت. ما در پاریس تحقیر شدیم و فرانسوی‌ها به ریش ما خندیدند. کسب فقط 14 امتیاز از 7 بازی و فاصله 5 امتیازی با دورتموند حاضر در راس جدول لیگ، خجالت‌آور است. همچنین اعتراض و اختلافات بازیکنان با آنچلوتی نیز غیر قابل اغماض بود.

اولی هونس -مدیر باشگاه- مبادرت به مذاکره با «لوئیس انریکه» مربی سابق بارسلونا، «توماس توخل» -مربی سابق دورتموند و کنونی ماینز- و «یولیان ناگلزمان» -مربی هافنهایم- کرد اما نتایج مطلوب نبود. به ادعای رسانه‌های آلمانی، علت تاکید هوینس بر انتخاب توخل که نهایتا پاسخ منفی داد، مشاوره پپ گوآردیولا بود.

یولیان ناگلزمان (سمت راست) / توماس توخل (سمت چپ)

نهایتا، گزینه پیشنهادی پپ راه ورود به جمع باواریایی‌ها را پیدا نکرد و نهایتا مدیران باشگاه، دست به دامان دوست قدیمی و یار گرمابه و گلستان خود یعنی «یوپ هاینکس» شدند. مقرر شد که یوپ، تا پایان فصل بطور موقت با تیم پیش برود و اگر نتیجه مطلوب بود ادامه دهد. پیرمرد 73 ساله، برای چهارمین بار است که سکان هدایت باواریایی‌ها را به دست می‌گیرد. سه دوره پیش مربوط به سال‌های 1987 تا 91، سال 2009 پس از اخراج یورگن کلینزمن، و سالهای 2011 تا 2013 بود. وی، دوست قدیمی هوینس است و مدیر بایرن مونیخ به همین دلیل او را آورده که بار دیگر چیزهایی که باشگاه اکنون از دست داده را بازگرداند: هویت، سرشناسی، قدرت، و موفقیت.

هم‌اکنون، رختکن بایرن مونیخ آشفته است.همین بلا بر سر رختکن دورتموند آمد و توخل نتوانست مدیریت‌اش کند و نهایتا اخراج شد. در حال حاضر، در رختکن باواریایی‌ها شکاف عمیقی بین جبهه بچه‌های اروپای شمالی اعم از آرین روبن، فرانک ریبری، ژروم بوآتنگ، و توماس مولر و جبهه اسپانیولی‌ها متشکل از تیاگو، خامس رودریگز، و آرتور ویدال وجود دارد. تنها کسی که می‌تواند به این اختلاف و تنش پایان دهد، هاینکس است. او، هم با آن 4 نفر جبهه اروپایی‌ها میانه خوبی داشته و حرفش نزد آنها اعتبار دارد و هم اسپانیولی را به خوبی حرف می‌زند و می‌تواند ارتباط خوبی با سه نفر جبهه دوم برقرار کند.

حقیقت موضوع این است که فوتبال آلمان از زمان ورود پپ گوآردیولا به آن، متحول شده و تغییر کرده است. پرسینگ شدید و تغییرپذیری سریع تاکتیک‌ها، امروزه به عنوان میراث گوآردیولا در فوتبال آلمان دیده می‌شود و نمونه بارز آن، ناگلزمان است که توانست برای اولین بار هافنهایم را به رقابت‌های اروپایی وارد کند.

نکته مهم اینجاست که اصلا گمان نکنید که حالا که هاینکس آمده، مشکل حل می‌شود. بایرن مونیخ، اکنون در «برزخ» قرار دارد. آر. بی. لایپزیگ، هافنهایم، و دورتموند به شدت قدرت گرفته‌اند و بایرن مونیخ در 20 روز آینده باید دو بار در مقابل لایپزیگ و همچنین دو بار در مقابل دورتموند در سطح لیگ و جام حذفی روبرو شود. جادوی گوآردیولا، فوتبال صبور و سنگین آلمان را به جهش و تنش وا داشته و آن را بتدریج تبدیل به یک فوتبال پرهیاهو و جذاب خواهد کرد. شاید بهتر باشد که بایرن فاصله خود با دورتموند را کاهش دهد و سپس ناگلزمان جوان و موفق و پراستعداد را استخدام کند. اما هیئت مدیره بایرن مونیخ، اکنون حال کسی را دارد که می‌ترسد مهره خود را به پله‌های بالاتر ببرد تا مبادا مارهای بزرگ‌تر نیشش بزنند. لذا، ریسک موجود کم است و احتمالا مدیران ترجیح می‌دهند که فصل را با پیرمرد باتجربه آلمانی به پایان برسانند. فراموش نکنیم که جادو و اثرگذاری گواردیولا، دردسر بزرگی را برای هاینکس ایجاد خواهد کرد.

منابع:

http://www.bundesliga.com/en/news/Bundesliga/carlo-ancelotti-and-bayern-munich-what-went-wrong-460420.jsp

http://bleacherreport.com/articles/2736268-bayern-munich-face-vital-decision-in-how-to-replace-carlo-ancelotti

http://www.marca.com/en/football/international-football/2017/10/03/59d3d0af268e3e277f8b45a8.html

http://www.independent.co.uk/sport/football/european/carlo-ancelotti-sacked-bayern-munich-five-players-turned-on-him-next-manager-a7973231.html

http://www.dw.com/en/back-to-the-future-jupp-heynckes-return-means-bayern-munich-are-still-in-limbo/a-40812496