در توصیف بیانیه شگفت‌انگیز، تند، تهاجمی و پرخاشگرانه فدراسیون کشتی باید گفت که ظاهرا دوستان آقای خادم نه‌تنها بر این باورند که جواب آتش را با آتش باید داد بلکه اعتقاد دارند ریختن نفت بیشتر روی آن هم ضرری ندارد! اگر بیانیه وزارت ورزش در مورد فدراسیون کشتی کاری غیرمنطقی بود، پاسخ فدراسیون کشتی به آن را باید امری خارج از خطوط حرفه‌ای تلقی کرد. برای دادن جواب تند به مقام بالادست و حتی سرکشی هم راه‌هایی وجود دارد که کمتر توهین‌آمیز است.

اما بیاییم بیانیه فدراسیون را بازبینی کنیم و ببینیم در این بیانیه چه کدهایی داده شده است.

در این بیانیه چند اتهام وجود دارد:

1. وقتی ما قهرمان شدیم کسی به ما کاری نداشت که حالا که نشدیم از ما بازخواست می‌کنند!

2. چرا برای ما سهمی در ملاقات با رئیس‌جمهور یا پیام‌های تبریک رئیس‌جمهور قائل نشده‌اند!

در مورد موضوع اول باید گفت که وقتی یک تیم قهرمان می‌شود، رسم نیست که وزارت ورزش از مسئول فدراسیون درخواست کند تا رموز موفقیت خود را برای افکار عمومی یا وزارت ورزش افشا کند اما وقتی تیمی مثل کشتی این‌گونه نتیجه بگیرد، کاملا طبیعی است که وزارت ورزش بخواهد در مورد دلایل شکست تحقیق کند یا خواستار پاسخگویی شود.

در مورد دوم هم البته رسول خادم باید توجه داشته باشد که دکتر روحانی و دیگر روسای جمهور و حتی مقام معظم رهبری به کشتی علاقه ویژه‌ای دارند. کمی تحقیق در فضای مجازی نشان می‌دهد که رئیس‌جمهور برای قهرمانی تیم ملی کشتی فرنگی در 23 شهریور سال 93 و برای قهرمانی تیم ملی کشتی آزاد در 25 بهمن سال 95 پیام تبریک ارسال کرده است. همچنین برای قهرمانی تیم ملی کشتی آزاد در رقابت‌های جام‌جهانی کشتی در آمریکا نیز در 24 خرداد 95 پیام تبریک مفصلی منتشر کرده است. همچنین در 31 اردیبهشت 95 نیز رئیس‌جمهور در پیامی قهرمانی تیم کشتی فرنگی را تبریک گفته است. بنابراین نمی‌شود اعلام کرد که رئیس‌جمهور به قهرمانی‌های کشتی بی‌اعتناست. در مورد ملاقات‌های دکتر روحانی هم اتفاقا این نقد به خادم بوده که او از حضور در ملاقات‌های همگانی شده خودداری می‌کرده و به جای خود نماینده می‌فرستاده است.

اتفاقا در زمان وزارت دکتر گودرزی بود که در همین مورد مطلبی در نشریه منهای فوتبال با تیتر «تافته جدا بافته نیستی آقای خادم» نوشتم و از رئیس فدراسیون کشتی گله کردم که چرا وقتی تمام روسای فدراسیون‌ها در ملاقات با رئیس‌جمهور حضور دارند شما خودت را جدا بافته می‌دانی و حضور پیدا نمی‌کنی. مطلبی که با لطف و شکایت خادم نیز همراه شد! به همین دلیل است که بنده بیش از دیگر روزنامه‌نگاران ورزشی از بیانیه فدراسیون کشتی متعجب شدم. اگر خادم تا این اندازه شیفته ملاقات با رئیس‌جمهور بود در مراسم بدرقه المپیکی‌ها خودش یا کشتی‌گیران را شرکت می‌داد! وقتی مراسم بدرقه برای کاروان ایران می‌گذارند و رئیس‌جمهور برای وداع و آرزوی موفقیت می‌آید و رسول خادم نه خودش شرکت می‌کند و نه کشتی‌گیرانش را به این مراسم می‌فرستد، چطور می‌تواند گله کند که وزارت ورزش مانع از ملاقات آنها با رئیس‌جمهور شده؟ چطور چین چیزی ممکن است؟ هنوز یک سال از این اتفاق نگذشته!

این را اضافه کنید به خبر منتشر شده از سوی دفتر ریاست‌جمهوری که در آن تاکید شده، در تمام مدت ریاست‌جمهوری دکتر روحانی، خادم 9 بار به ملاقات عمومی با ایشان دعوت شده و در هیچ‌کدام از این دعوت‌ها حضور پیدا نکرده است!

و این را اضافه کنید به دور زدن مستقیم وزارت ورزش در زمان وزارت دکتر گودرزی و مکاتبه مستقیم فدراسیون کشتی با ریاست‌جمهوری در سال‌های گذشته. رسم نیست که رئیس فدراسیون مستقیما با رئیس‌جمهور مکاتبه کند و اگر بحثی هست باید از طریق وزیر ورزش منتقل شود اما رسول خادم دو بار برای رئیس‌جمهور نامه نوشت و با گله شدید از کمبود امکانات و نبود بودجه، غیرمستقیم به تخریب وزارت ورزش نیز پرداخت. همچنین اگر یادتان باشد چندی پیش بحث روز ملی کشتی هم مطرح شده بود که وزیر ورزش وقت یعنی دکتر گودرزی کاملا از این بحث بی‌اطلاع بود و از طریق رسانه‌ها از تلاش فدراسیون برای ثبت روز کشتی در تقویم کشور با خبر شد!

همه اینهایی که گفتیم در نقد آقای خادم، تکروی‌هایش در حوزه ریاست فدراسیون، دور زدن وزارت ورزش و مکاتبه مستقیم با ریاست‌جمهوری و عدم شرکت در 9 ملاقات رسمی رئیس‌جمهور با سران اصلی ورزش کشور بوده و همچنین غیبت معنادار او در مراسم بدرقه ورزشکاران اعزامی به المپیک.

با این همه عکس‌العمل سلطانی‌فر در صدور یک بیانیه مطبوعاتی نیز قابل قبول نیست. ورزش ایران در بسیاری از رشته‌ها عملا یا ورشکسته است یا جایگاهی بسیار نامناسب در سطح جهانی دارد. چرا سلطانی‌فر از رحیمی رئیس فدراسیون هندبال درخواست نمی‌کند که ظرف 20 روز اعلام کرد بدهی‌های میلیاردی ایجاد شده در این فدراسیون از کجا آمده؟ چرا برای رفیق گرمابه و گلستان خود پولادگر بیانیه صادر نمی‌کند که نسبت به نتایج فاجعه‌آمیز اخیر فدراسیون تکواندو پاسخگو باشد؟ چرا سلطانی‌فر از معاون خود داورزنی نمی‌خواهد که به صورت شفاف بیان کند چرا وارد اختلاف مالی باشگاه‌های استقلال و پرسپولیس با اسپانسر شده و چرا اصرار داشته که این دو باشگاه هر کدام 20 میلیارد تومان حق قانونی خود را به این شرکت ببخشند؟ سلطانی‌فر یک بیانیه هم برای خودش صادر کند و از خودش بخواهد که ظرف مدت 20 روز به مردم توضیح دهد که چرا طوری رفتار کرده که انگار فکر و ذکرش شده فوتبال و رشته‌های دیگر را از یاد برده؟

توضیح آخر ضروری است. هیچ‌کدام از دو طرف در موضع حق قرار ندارند. رئیس فدراسیون کشتی باید پاسخگوی نتایح بد تیمش در مسابقات فرانسه باشد و وزیر محترم ورزش هم لطف کند چشمانش را روی نتایج ضعیف رفقای خود در فدراسیون‌های مختلف نبندد! حق با هیچ‌کدام‌تان نیست. لطفا از افکار عمومی مایه نگذارید.

منبع: روزنامه فرهیختگان