به گزارش مشرق، این هم یکی از عجایب ورزش ایران است که در حالی که هیئت مدیره استقلال تنها دو بازی به علیرضا منصوریان فرصت داده وزیر ورزش و جوانان از ادامه فعالیت این مربی در استقلال سخن می‌گوید. در اینکه وزیر ورزش رئیس مجمع دو باشگاه استقلال و پرسپولیس است و باید روی کار آنها نظارت کند و نظر بدهد تردیدی وجود ندارد اما مسعود سلطانی‌فر نشان داده علاقه دارد در مسائل ریز و جزیی هم ورود کند.
چندی پیش وزیر ورزش و جوانان بدون توجه به اینکه هیئت مدیره درباره انتخاب یا برکناری مدیرعامل تصمیم می‌گیرد درباره تغییر مدیرعامل استقلال گفته بود: «صددرصد این موضوع را تکذیب می‌کنم». او در واقع با این حرف، نقش هیئت مدیره را خواسته یا ناخواسته نادیده گرفت.
سلطانی‌فر روز گذشته بار دیگر هیئت مدیره را نادیده گرفت و در مورد انتقاداتی که از علیرضا منصوریان سرمربی استقلال می‌شود، گفت: «منصوریان به فعالیتش ادامه می‌دهد و هیچ مسئله‌ای هم بابت آقای منصوریان وجود ندارد. استقلال مدیرعامل و هیئت مدیره دارد که آنها بر کار تیم نظارت می‌کنند.»
چگونه است که هیئت مدیره استقلال به منصوریان تنها دو بازی فرصت می‌دهد اما چند روز بعد وزیر ورزش می‌گوید این مربی به کارش ادامه خواهد داد؟ سلطانی‌فر البته سپس اشاره می‌کند که «استقلال مدیرعامل و هیئت مدیره دارد که آنها بر کار تیم نظارت می‌کنند». اگر اینگونه است پس چرا وزیر ورزش حرف هیئت مدیره را نفی و اولیتماتوم آنها را «وتو» می‌کند؟
همه اینها را بگذارید کنار اینکه قبل از انتخاب هیئت مدیره استقلال، سلطانی‌فر رای به ابقای رضا افتخاری داده و گفته بود او مدیرعامل استقلال می‌ماند. پس از این حرف هیئت مدیره آبی‌ها مشخص شد و این هیئت مدیره اگر هم می‌خواست، آیا می‌توانست برخلاف نظر وزیر ورزش عمل کرده و مدیرعامل را تغییر دهد؟
اگر قرار است هیئت مدیره درباره مسائل استقلال تصمیم بگیرد پس حرف وزیر ورزش چه می‌شود؟ آیا بهتر نیست وزیر ورزش حرف‌هایش درباره ماندن یا رفتن منصوریان (یا هر مورد دیگری) را به هیئت مدیره منتقل کند نه اینکه به صورت علنی حرفی خلاف آنچه هیئت مدیره گفته بر زبان آورد؟ با این شرایط آیا نباید سلطانی‌فر را رئیس مجمع، مدیرعامل، عضو هیئت مدیره و سخنگوی باشگاه استقلال بدانیم و البته امیدوار باشیم او نقش سرمربی را بازی نکند و درباره مسائل فنی نظر ندهد!
