به گزارش مشرق، سرمایه‌گذاری کلان بخش خصوصی در فوتبال بحران‌زده ایران اتفاق خجسته‌ای است که می‌تواند بسیاری از مشکلات فوتبال ما را که عمدتا منشأ مالی و اقتصادی دارد حتی در کوتاه‌مدت ریشه‌کن کند.
اما تجربه‌ای که تاکنون از ورود سرمایه‌گذاری بخش خصوصی به فوتبال ایران بجا مانده متاسفانه پسرفت ملموسی بوده که به علت عدم بررسی صحیح و نحوه غلط ورود برخی ثروتمندان به فوتبال ایران بعضی از باشگاه‌های ما را نه‌تنها از فلاکت و بحران شدید نجات نداده است، بلکه در باتلاقی گرفتار کرده که خارج شدن از آن چیزی شبیه به یک معجزه است!
از بین نفرات اشاره شده علی شفیع‌زاده و برادرش از ابتدا با علاقه قلبی به استقلال و حمایت و سرمایه‌گذاری روی این برند محبوب در خوزستان گزینه تازه‌ای بهنام بخش خصوصی را در فوتبال باشگاهی ایران پایه‌گذاری کردند. شفیع‌زاده از همان ابتدای کارش با اشتیاقی وصف‌ناپذیر برای تیمش و اعتلای نام استقلال تلاش کرد. اما او هم خیلی زود کفگیرش به ته‌دیگ خورد و در مقابل هزینه‌های میلیاردی باشگاهداری دوام نیاورد. البته استقلال اهواز تیمی است که هنوز هم تحت مالکیت شفیع‌زاده نفس می‌کشد اما آن استقلال اهواز 10سال پیش کجا و این استقلال اهواز تحلیل رفته و دسته دومی کجا!
در میان افرادی که نام آنها به‌عنوان سرمایه‌دار و میلیاردر علاقه‌مند به سرمایه‌گذاری در فوتبال ذکر شد، شاید فقط بابک زنجانی و مه‌آفرید امیرخسروی با توجه به بضاعت مالی فوق تصور تحمل هزینه‌های کمرشکن باشگاهداری را داشتند اما بیلان کار آن دو نیز بزرگ‌ترین پرونده فساد مالی در تاریخ ایران را برملا کرد تا عملا باشگاه تحت مالکیت آنها نیز به‌عنوان جزئی از اموال و دارایی‌هایشان توسط دادستانی توقیف و مصادره شود.
درخصوص یدا... روزچنگ نیز ماجرای مشابهی رخ داد و او نیز که در شرف نزدیک شدن به فوتبال بود و حتی قرار بود یک دستگاه اتوبوسVIP به باشگاه استقلال اهدا کند با اتهام اختلاس، پولشویی، اختلال در نظام بانکی و اقتصادی کشور و فساد و تخلف ارزی و مالی بازداشت و روانه زندان شد و عملا فرصتی برای باشگاهداری پیدا نکرد.
ثروتمند دیگری که در فوتبال ایران تمایل فراوانی برای ورود و سرمایه‌گذاری در فوتبال باشگاهی ایران داشت حسین هدایتی بود. او در تمام این سال‌ها به‌عنوان یک پرسپولیسی دو آتیشه کنار باشگاه پرسپولیس قرار داشت و حضورش به حدی پررنگ بود که تقریبا تمام هواداران پرسپولیس با نام او آشنا هستند.
هدایتی دو سال پیش نیز یکی از مشتریان پروپا قرص خرید باشگاه پرسپولیس بود اما صلاحیت او از طرف مسئولانی که قصد واگذاری باشگاه پرسپولیس به بخش خصوصی را داشتند تایید نشد و علت آن نیز نداشتن اهلیت لازم برای خرید باشگاه پرسپولیس عنوان شد.
هدایتی که اخیرا به اتهام مسائل مالی بازداشت و حبس شده بود به تازگی با وثیقه 200میلیارد تومانی از زندان آزاد شده است تا مشخص شود حرف و حدیث‌هایی که درخصوص نداشتن اهلیت و بدهکار بودن به سیستم بانکی درخصوص او مطرح بوده ازحد شایعه و گمانه‌زنی فراتر بوده است!بخش خصوصی دیگری که از فعالیت آن در فوتبال مدت زیادی نمی‌گذرد شرکت بهنام پیشرو کیش و مالک آن تقی گلرخسار است که البته امتیاز باشگاه نفت تهران را بهنام پسرش نادر گلرخسار ثبت کرد. گلرخسار نیز که همچون هدایتی یک پرسپولیسی دوآتیشه است و قصد سرمایه‌گذاری در فوتبال باشگاهی ایران را دارد با مشکلات فراوان دومین فصل حضورش در فوتبال ایران را تجربه می‌کند. او همان کسی است که حدود 6 سال پیش با سرو کردن بستنی روکش طلا با قیمت 400هزار تومان در رستوران گردان برج میلاد جنجال بزرگی به راه انداخت و بسیاری از مسئولان وقت به‌شدت از او انتقاد کردند که ایران جای چنین اشرافی‌گری‌هایی نیست!
به هر حال درخصوص او و تیمش گفته می‌شود که هنوز انتقال قطعی امتیاز باشگاه از طرف شرکت ملی نفت به شرکت بهنام پیشرو کیش صورت نگرفته است و به همین دلیل ابهامات فراوانی در پروسه واگذاری ایجاد شده و شرکت بهنام پیشرو کیش نیز از پرداخت بخشی از بدهی‌های گذشته باشگاه که مربوط به دوره مالکیت شرکت نفت می‌شود تاکنون طفره رفته است.
بحث دیگری که همواره باعث ایجاد تردید در راه ورود بخش خصوصی به فوتبال ایران شده حرف و حدیث‌هایی است که همواره پشت سر ثروتمندان خاص وجود دارد و بعضا می‌تواند اسباب دردسر و سلب آرامش آنها را فراهم کند.
ثروتمندانی که می‌گویند ثروت خود را از کنار خیابان پیدا نکرده‌اند از ترس اینکه مبادا به‌عنوان ولخرجی و تابلو شدن در انظار عمومی انگشت‌نما شوند بیشتر ترجیح می‌دهند که علاقه و تمایل آنها به سرمایه‌گذاری در فوتبال در نطفه خفه شود و در محافل عمومی نام و نشانی از آنها وجود نداشته باشد. رویکردی که شاید چندان هم غلط نباشد. زیرا آخر و عاقبت تمام ثروتمندان فوتبالی، نشان می‌دهد که مطرح شدن بیش از حد معمول و ریخت و پاش‌های غیرمتعارف حتی اگر در جهت سازندگی و کمک به فوتبال کشور باشد در طول مسیر احتمالا با موانعی مواجه خواهد شد که نهایتا می‌تواند منجر به بروز مشکلات اساسی برای بخش خصوصی باشد!
منبع: روزنامه فرهیختگان
