مشرق--- از اين منظر، وزير خارجه امريكا تلاش مي‌كرد تا بر مواضعي كه در گذشته درباره ايران از خود بروز داده بود بر آن اصرار كند اما همچنان فضايي را براي عقب‌نشيني امريكا از مواضعش آماده سازد. اظهار تأسفي را كه در خصوص حمله به هواپيماي مسافربري ايران در خليج فارس مطرح شد يا اشاره به كودتاي ايران در ۲۸ مرداد مي‌توان از اين دست مواضع نام برد. شايد هيلاري كلينتون خود را آماده مي‌كند تا هنگامي كه نحوه بررسي پرونده ترور سفير عربستان به بن‌بست رسيد، بتواند از اين مواضع عقب‌نشيني كند. تمامي اين موارد نشان مي‌دهد كه صحبت‌هاي هيلاري كلينتون با يك لحن ديپلماتيك بود.
در موضوع اتهام ترور و توهيني كه امريكايي‌ها به شخصيت ايران زدند، با توجه به سناريوي مضحكي كه مطرح شد، اين نكته قابل تأمل است كه اين موضوع از طرف اف.بي.آي مطرح شد و پترائوس از هرگونه موضع‌گيري خودداري كرد. اين در حالي است كه برخي عوامل تلاش مي‌كنند مواضع سيا را هم آلوده كنند، چراكه سيا نيز موضع‌گيري جدي در اين خصوص نداشت، حتي پنتاگون هم موضع‌گيري آشكاري نداشت. درباره موضوع ترور سفير عربستان ابتدا اف.بي.آي، بعد وزارت دادگستري و در نهايت دستگاه سياست خارجي امريكا موضع‌گيري كردند و اين موضوع در درون امريكا پخت و پز شد. در حالي كه وقتي يك مسئله برد خارجي داشته باشد، بايد دستگاه‌هاي سياست خارجي واكنش نشان دهند نه دستگاه‌هاي داخلي و اين نكته نيز نشان‌دهنده يكي ديگر از ضعف‌هاي سناريوي مضحك امريكايي‌هاست.
دولت امريكا فكر نمي‌كرد كه بعد از سناريو و تهمت تروريستي به ايران، جامعه و نخبگان و دولت ايران در مسير اجماع بزرگ قرار گيرند و متوجه شد كه اين سناريو در جهت وحدت ملي ايران عمل كرد كه با اهداف امريكا متضاد بود و بنابراين در هنگام مصاحبه وزير امور خارجه امريكا با فرار به جلو سعي كرد از متمركز شدن بر اين موضوع خودداري كند.
اما بخش‌هاي ديگري كه او در صحبت‌هايش دنبال مي‌كند، تأكيداتي است براي اينكه خود را به ايران نزديك كند و صحبت از سفارتخانه مجازي بيانگر اين است كه امريكا هم شكاف در درون نظام و هم شكاف پيرامون نظام را دنبال مي‌كند. از اين منظر مواضعي كه كلينتون نشان داد بايستي با درك درست از شرايط ضعف امريكا در كل منطقه ديده شود. امريكا احساس مي‌كند در منطقه و در نهايت با پيروزي اسلامگرايان در منطقه روبه‌رو است، بر همين اساس تلاش مي‌كند كه در داخل ايران و پيرامون به صورت متمركز بازي و تاكتيك سرگرم‌سازي ايران را دنبال كند تا موازنه جديد خاورميانه به نفع او مديريت شود. در اين چارچوب است كه امريكايي‌ها در رقابت منطقه‌اي دچار يك افت موقعيت شده‌اند، بنابراين با توجه به لابي‌هاي صهيونيستي باز هم تلاش مي‌كنند تمركز خود را روي ايران حفظ كنند. در نتيجه ابزاري مجازي راهي است تا كماكان موضوع تعديل قدرت ايران از درون دنبال شود تا بهره آن را در منطقه پديدار كنند. البته نكته قابل توجه اين است كه اين هدف امريكا را بايد از سياست تغيير رژيم تفكيك كرد. امريكا به دليل ناكامي در سياست تغيير رژيم كه در گذشته دنبال مي‌كرد، اكنون رويكرد خود را تغيير داده و تلاش‌هاي آنها عليه ايران وارد حوزه «تهديد تركيبي» شده است.
خانم كلينتون و دولت امريكا بايد بدانند كه اين نابساماني در خود امريكاست كه به دليل هديه كردن سياست خارجي امريكا به لابي ايپك فاقد اراده لازم براي رويكرد سازنده است. رهبر انقلاب اسلامي به هنگام موضوع امنيت‌سازي براي ملت و دولت عراق و در راستاي حقوق مردم عراق در اين خصوص فرصت مناسب براي تغيير را به دولت امريكا دادند ليكن سپس دولت امريكا با دست چدني و دستكش مخملي ظاهر شد. دولت امريكا با درك از شرايط گذشته بايستي مواضع و رفتار خود را اصلاح كند، در غير اين صورت كماكان در درياي بازندگي شنا خواهد كرد.
صحبت‌هاي خانم هيلاري كلينتون بيش از آنكه بخواهد از صراحت دقيقي برخوردار باشد، از محتواي متناقضي برخوردار بود كه بخشي از آن به لحن ديپلماتيك آن برمي‌گشت كه در مصاحبه به خود گرفته بود. به همين دليل بايستي مواضع دولت امريكا و صحبت خانم كلينتون را تا حدودي از يكديگر جدا كرد.
