رضا ايرانمنش به تازگي در گفتوگويي از درددلهايش و فراموشي نسل جنگ گفته است:"چرا 9 سال است کسي از ما سراغي نميگيرد؟ من از مسئولان دليل قانعکننده ميخواهم. من نه از بنياد مستضعفان حقوق ميگيرم و نه از هيچ جاي ديگر. اين دفتر را هم وقف شهدا کردهام. از برکت خون شهدا هنوز از گرسنگي نمردهايم؛ اما داريم آبروي مسئولان را ميخريم. بايد لباس خوب بپوشيم و برخورد خوب داشته باشيم. ما آبروي متوليان را ميخريم. از آنها هم در عوض توقع داريم." بخشهاي برگزيده درددلهاي اين بازيگر فيلمهاي دفاع مقدس را با هفتهنامه سروش در ادامه ميخوانيد.
واقعا بايد احمد پورمخبر بشود کاراکتر اول سينماي ما
جمشيد مشايخي کجاست؟ انشالله عمرش دراز باد. اما حتما بايد اين عزيزان را از دست بدهيم تا بگوييم کسي را از دست دادهايم که نمونه نداشت. همانطور که درباره رسول ملاقليپور پس از مرگش گفتيم؟ ميدانيد؟ اينها سبک داشتند، يکنواخت نبودند. به راستي پرويز پرستويي کجاست؟ من نميگويم کار نميکنند اما حضور اين عزيزان را با قبل مقايسه کنيد. علي نصيريان کجاست؟ واقعا بايد پورمخبر بشود کاراکتر اول سينماي ما؟ نصيريان نميتواند مردم را بخنداند و شاد کند؟ من نميگويم آقاي پور مخبر نباشد. همه بايد باشند اما بايد توازن و تعادلي باشد.
اول بايد براي خودمان گريه کني!
چند شب پيش در خلوت خودم نشسته بودم و گريه ميکردم. همسرم علت را جويا شد. گفتم از جهانبخش سلطاني و مهدي فقيه و مرادپور و... سالهاست فيلمي نميبينم. همسرم گفت: آخر مگر خودت کار ميکني؟ اول بايد براي خودمان گريه کني! مهدي فقيه استاد ما بود. او کجاست؟ چرا کسي نميپرسد که چگونه روزگار ميگذراند؟ فرض کنيد من بد بازي کردم. آنها چطور؟ آيا اين نسل از بچهها وفاداريشان را به نظام و آرمانهاي دفاع مقدس و امام اثبات نکردند؟
اينها نمک بر زخم است!
مسئولان به عدهاي سي تا چهل کار ميدهند که طرف نميتواند به آنها برسد، بعد من بايد بروم و التماس کنم تا يک کار نود دقيقهاي به من بدهند. آن هم بعد از سالها که در آن ضرر باشد. چرا که گفاه بودند از جنگ در آن حرفي نزنيد. اينها نمک بر زخم است!
به نظرم يک سال ديگر بيشتر زنده نباشم!
نسل بچههاي جنگ دارد منقرض ميشود. من که از جوانترينها بودم الان حدود 45 سال دارم و با اين وضع به نظرم يک سال ديگر بيشتر زنده نباشم! نسلي که جنگ را نديده البته فيلم بدي نميسازد اما حاتميکيا و ملاقليپور و راعي و درويش و شاهحاتمي و مرادپور و... کجا هستند؟ مسئولان بايد اينها را بياورند که استادي کنند.
"دعوت" فيلم حاتميکيا نيست
بچههايي که در جنگ حضور داشتند گاه از سر بيمهري به سمت انتقاد رفتند. گمان کردند حالا که اينطور است فيلم مبلي بسازيم. "دعوت" فيلم حاتميکيا نيست. حاتميکيا بايد "مهاجر" و "ديدهبان" بسازد. مرادپور نبايد تدوين کند. شاهحاتمي بايد امکان داشته باشد که بنويسد و کارگرداني کند. من نميگويم اينها فيلم بدي است ميگويم مال اين کارگردانها نيست.
در فيلمهايمان نشان داديم که شما باباکرم ميرقصيد
اگر فردا خداي عزوجل و امام و شهدا گريبان ما را گرفتند و پرسيدند براي ترويج فرهنگ ايثار و شهادت چه کردهايم پاسخ آنها را چه خواهيم داد؟ به آنها ميگوييم اخراجيها ساختيم؟ آن وقت ميتوانيم سرمان را بالا بياوريم؟ جواب آزادگان را چه بدهيم؟ بگوييم در حالي که زخمهاي شما در زندانها کرم گذاشته بود ما در فيلمهايمان نشان داديم که شما باباکرم ميرقصيد؟ خب اين هم ميتواند ژانري در سينماي جنگ باشد؛ اما نه همه سينماي جنگ.
خب، باشند! "اخراجيها" و "قهوه تلخ" هم باشد
بله "دوئل" هم هست اما ربطي به سينماي جنگ نداشت. البته از نظر فني و کارگرداني و هنري من اين فيلم را قبول دارم اما نميدانم چرا آقاي درويش اين فيلم را ساخت. من در اين سالها فيلم "دوئل" و "اخراجيها" را در ذهن دارم. اين سينماي دفاع مقدس نيست. در ميان اين فيلمهاي مهملي که درباره روابط زن و شوهري ساخته ميشود و شايد يکي از علت اصلي بسياري از طلاقهاي ماست ما بايد خوراک فرهنگي خوب به مردم بدهيم. اينها هستند و خب، باشند! "اخراجيها" هم باشد. "قهوه تلخ" هم باشد. در کنار اينها 4 فيلم ارزشي هم باشد.
راستي بر شما چه گذشته است
به وحدانيت خداوند قسم! من هرجا که ميروم و يک روايت از جنگ و شهدا ميگويم به فضل خدا و شهدا در سالن سکوت مطلق برقرار است. بعد از برنامه لااقل يکسوم جمعيت ميآيند و ميگويند که ما متحول شدهايم. گاهي به صورت حضوري. گاهي نامه ميدهند. ميگويند ما نميدانستيم راستي بر شما چه گذشته است. به تمام مقدسات عالم سوگند من هفتهاي نيست جايي نروم و از نسل تازه مخاطبان بسيار نداشته باشم. الحمدلله ما توقع مالي هم براي اين کار نداريم. مددي از شهدا ميخواهيم و ميرويم.

