به گزارش مشرق، با نزدیک شدن به روزهای پایانی دولت یازدهم گمانه زنی ها درباره کابینه جدید هر روز بیشتر می شود عده ای از تغییرات ۵۰ درصدی سخن می گویند و برخی اخبار هم از تغییر اکثریت اعضای کابینه دوازدهم حکایت دارد. اصلاح طلبان هم که پیروزی مجدد روحانی در انتخابات را مدیون حمایت ها و رای های خود می دانند جدال برای تصاحب صندلی های وزارت و ریاست را آغاز کرده اند و خواهان تصدی پست های کلیدی در دولت هستند. از این رو هر روز یک لیست جدید در رسانه هایشان منتشر می کنند و نام افراد موردنظر خود را در آن جای می دهند تا دولت را تحت فشار بگذارند. «یک شغل بین مشاورین سیاسی راه افتاده: فلانی اسمت رو می یارم تو لیست گمانه‌زنی‌های وزرای پیشنهادی، همه‌جا هم کار می‌کنند! فلان قیمت هم هزینه‌اش!» این توئیت صبا آذرپیک خبرنگار اصلاح طلبی است که خبر از کاسبی های جدید برای رفتن به پاستور می دهد.
اما جدال ها برای رفتن به کابینه از روزی شدت گرفت که روحانی زبان به گلایه از دولتمردانش باز کرد. آنجا که گفت :«همه افراد در دولت بدون استثنا زحمت کشیدند. کسی نیست که زحمت نکشیده باشد و از دولت دفاع نکرده باشد. اما همه هم یک جور نبودند، مختلف بودند. بعضی ها با همه توان آمدند. به قولی بعضی ها گیوه را بر کشیدند، آستین ها را بالا زدند و به میدان آمدند. اما بعضی ها پاشنه گیوه شان خوابیده بود و بر نکشیدند. لخ لخ کردند. یک مقدار راه آمدند و مسیر را آمدند و زحمت کشیدند. سعی آنان مشکور. یک عده وقتی به دولت حمله می شد، با همه قدرت آمدند دفاع کردند، با همه وجودشان دفاع کردند. چون دفاع از دولت، دفاع از ملت است. اشتباه نشود، این بحث وکیل الدوله و .. لاطائلات است.»
رئیس جمهور که از وزرایی که در دفاع از او برایش سینه سپر نکردند گله مند است، افزود: «بعضی ها سخت شان بود دفاع کنند، خیلی نرم حرف می زدند و ارام. اگر در تنگنای ۳۰ خبرنگار قرار می گرفتند، در آن تنگنا یک کلمه ای می فرمودند. حرف نمی زدند و سینه سپر نمی کردند. نمی شود؛ ما یک بار سنگینی بر دوش داریم. هر کسی که اماده است که این بار را بر دوش بگیرد باید داوطلب باشد.»
سخنانی که مورد واکنش اصلاح طلبان قرار گرفت و از آن به عنوان اظهارات بی سابقه و تکان دهنده که حکایت از مظلومیت، تنهایی و غربت روحانی دارد یاد کردند!
صادق زیباکلام درباره این سخنان روحانی گفت: بار انتخابات را خود روحانی تنها به دوش می کشید. در استان ها و شهرستانها، روحانی تک و تنها بود. از آن حلقه نزدیک، مثل نهاوندیان، نوبخت، واقعا کسی را نمی دیدیم که ایشان را همراهی کند. در حلقه بعدی که شامل وزرا می شود هیچیک از وزرا پا جلو نگذاشتند و نیامدند که از روحانی و حتی دستکم از عملکرد خودشان دفاع کنند.
محمدعلی ابطحی هم گفت: بخشی از وزیران دولت روحانی اساسا در چارچوب آراء او قرار نمی گیرند و حتی در چارچوب سخنرانی های آقای روحانی نیز نمی توانند، قرار داشته باشند. برخی از وزرای ایشان در این دوره لحظاتی که تصور می کردند ممکن است، رقیبان روحانی پیروز شوند، خودشان را از اتفاقات سیاسی کنار کشیده بودند تا در کابینه های احتمالی بعدی نیز جایگاه داشته باشند.
اما این سخنان روحانی در واقع پیام های بسیار مهمی داشت؛ «پیام تغییر». پازلی که وزیر نفتش، بیژن زنگنه آنرا کامل کرد و در هیات دولت در جمع خبرنگاران گفت: «مدیران به طور طبیعی در دولت جدید تغییراتی خواهند داشت. اگر مدیری با برخی سیاست‌ها مخالف دارد نمی‌تواند آنها را اجرایی کند، لذا مدیرانی باید در رأس امور قرار گیرند که مشکل و مخالفتی با اجرای سیاست‌های مورد نظر نداشته باشند.»
«در شرایطی که از کانال کولر مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام برای سهم خواهی از آقای روحانی آدم می‌ریزد با چه کلیدی باید به اوضاع سروسامان داد؟» این روایت سهم خواهی برای کابینه دولت یازدهم از زبان سهیلا جلودار زاده است. حال روش سهم خواهی تغییر کرده است. کاسب‌کاران کابینه برای حضور افراد در لیست ها «قیمت» پیشنهاد می‌دهند تا در دوران پسابرجام شاهد شغل و پیشه جدید در اردوگاه اصلاح‌طلبان بانام کاسب کابینه باشیم.
محمود واعظی وزیر ارتباطات و فناروی اطلاعات در واکنش به سهم‌خواهی برخی اصلاح‌طلبان برای حضور در کابینه داوزدهم، گفته است: «من اصلا موافق سهم‌خواهی و سهم‌طلبی نیستم و نباید این‌گونه باشد.سهم‌خواهی از روحانی در چینش کابینه اصلا تفکر درستی نیست، مردم در ۲۹ اردیبهشت ۲۴ میلیون رای به آقای روحانی دادند و از رئیس‌جمهور انتظار دارند به وعده‌هایش عمل کند، بنابراین دست رئیس‌جمهور در چینش کابینه باید باز باشد.»
مشاور نام آشنا هم در کانال تلگرامی خود نوشت: «کاسبان به اصطلاح اصلاح طلبی که باج خواهی رسانه ای و سیاسی از رئیس جمهور را آغاز کرده اند، بدانند روحانی خاتمی نیست؛ نه تعارف می کند نه ماخوذ به حیا می شود.»
اما در میان مصادیق و گزینه‌های احتمالی تغییر که این روزها توسط رسانه های اصلاح طلب مورد بررسی قرار می گیرد، تقریبا همه وزرا را می شود دید اگرچه برخی وزرا مانند سیف، نعمت زاده، رحمانی فضلی، فرهادی، دانش آشتیانی و طیب نیا از سهم بیشتری در همه گمانه زنی ها برخور دارند.
در ادامه سناریوی فشار اصلاح طلبان، الیاس حضرتی نماینده مجلس شورای اسلامی روز یکشنبه با انتشار توئیتری خبر داد که «محمود واعظی وزیر ارتباطات در تلاش است جایگزین ظریف در وزارت امور خارجه شود، ولی اقبالی در این زمینه ندارد.» خبری که موجب واکنش واعظی شد و وی به فاصله کوتاهی در پست اینستاگرامی در واجب حضرتی نوشت: دکتر ظریف بهترین گزینه است.
البته گمانه زنی های حضرتی مختص به یک وزیر نبود و او در توییتر خود با هشتگ «تغییرات احتمالی کابینه» از تغییر وزرای دیگر هم خبر داده است. او اعتقاد دارد « حسین دهقان (وزیر دفاع) جایگیزین علی شمخانی در سمت دبیر شورای عالی امنیت ملی خواهد شد و جایگزین حسین دهقان در وزیر دفاع، از میان فرماندهان ارتش انتخاب می‌شود. تغییر محمد فرهادی، وزیر علوم، قطعی است. از رضا فرجی‌دانا و جعفر میلی‌منفرد به عنوان گزینه‌های جانشینی او یاد می‌شود. محمود واعظی، وزیر ارتباطات، تلاش می‌کند جایگزین محمدجواد ظریف در وزارت امورخارجه شود [واعظی این خبر را تکذیب کرد] و در وزارت‌خانه‌های امور خارجه (محمدجواد ظریف)، بهداشت (حسین قاضی‌زاده هاشمی) و نفت (بیژن زنگنه) تغییری رخ نمی‌دهد»
علی لاریجانی رئیس مجلس نیز یکشنبه درباره این سهم خواهی به روحانی توصیه کرد که «کابینه آینده باید کابینه کار باشد نه کابینه خط و خطوط و سهمیه خواهی ها» او همچنین به رئیس جمهور توصیه کرد در انتخاب کابینه انقلابی بودن را معیار انتخاب خود قرار دهد.
حال یک ماه دیگر به مراسم تحلیف رئیس جمهور و معرفی کابینه جدید فرصت باقی است و فضای رسانه های اصلاح طلب نشان می دهد علاقمندان زیادی چشم طمع به کرسی های کابینه دوم روحانی بسته اند.
به نظر می رسد ناکارآمدی بسیاری از وزارتخانه ها در حوزه های مختلف اقتصادی، اجتماعی، آموزشی و فرهنگی در 4 سال گذشته لزوم بازنگری جدی در کابینه را امری حتمی می کند اما اینکه رئیس جمهور منتخب دوازدهم بین شایستگی یا رویکرد جناحی کدام را برمی گزیند، سوالی است که پاسخش بزودی مشخص می شود.
