به گزارش مشرق، حدود یک ماه پیش، گروهک تروریستی داعش ویدئویی به نام «بلاد فارس، از دیروز تا امروز» خطاب به مردم ایران و به زبان فارسی منتشر کرد که در آن ضمن تهدید ملت ایران، با الفاظی موهن و کفرآمیز به لجن پراکنی علیه باورهای دینی این مردم پرداخته بود.

اگرچه چنین لحن و بیان و محتوایی از گروهکی تکفیری که از سوی وهابیون آل سعود و اربابان آمریکایی آنها، شکل گرفته و حمایت می شود، چندان غیر منتظره نبود اما از آنجا که برای اولین بار چنین ویدئوی نسبتا طولانی و بی واسطه به زبان فارسی از سخنان این گروهک تروریستی پخش می شد در برخی جهات قابل توجه به نظر می رسید.

 خصوصا آنجا که به انقلاب و نظام جمهوری اسلامی می‌رسید، لحن و ادبیات بسیار آشنایی پیدا می کرد که مشابه آن را پیش از این بارها و بارها در نشریات شبه روشنفکری و زنجیره‌ای دیده و خوانده بودیم.

آنجا که از قدرت و محوریت ولایت فقیه می‌نالد یا وقتی به نهادهایی مانند شورای نگهبان اشاره کرده و ضمن فحاشی ، آن را از جمله اصلی‌ترین نهادهای حافظ انقلاب و نظام اسلامی به شمار می آورد و یا بسیج و سپاه را با لحنی خشمگینانه مجموعه ای از نیروهای جان برکف نظام معرفی کرده که بیش از همه بایستی مورد تهاجم قرار گیرند و یا ... از جمله همان لحنی است که به تکرار و با شدت و غلظت متفاوت پیش از این در نشریات یاد شده، مشاهده کرده بودیم. ضمن اینکه لجن پراکنی این گروهک علیه مظاهر شیعه و اختلاف افکنی مابین شیعه و سنی و به قول رهبر معظم انقلاب «تحریک گسل های اعتقادی و قومی» ، در هنگام عبور گاه و بیگاه مدعیان «اصلاحات و اعتدال» از خط قرمز‌های نظام و انقلاب،  کاملا قابل رویت است.

البته این نخستین حمایت این جماعت مدعی اصلاحات و شبه روشنفکر از داعش نیست که این حضرات در همان اوان شکل گیری این گروهک تروریستی/تکفیری در سوریه و در جبهه معارضان دولت سوریه ( به دنبال آمریکا) با موضع گیری در مقابل بشار اسد، به حمایت آشکار از تروریست ها پرداختند.(کیهان در تاریخ ۲ دی ماه ۱۳۹۴ طی گزارشی ، با ارائه اسناد  به این حمایت نشریات زنجیره ای از تکفیری ها پرداخت).

بازهم این نخستین حمایت شبه روشنفکران از تروریسم و جریانات خشونت طلب نبوده است . اگرچه شاید نسل امروز به خاطر نیاورد اما نسل پیش به خاطر دارد و تاریخ گواهی می‌دهد، همین شبه روشنفکران و سبمل های اصلی شان در آستانه جنگ مسلحانه منافقین به عنوان مهیب‌ترین گروهک تروریستی تاریخ این سرزمین، به طور علنی از آنها حمایت کرده و پس از آن نیز گرد آنها جمع شده و به انحاء مختلف در کنارشان قرار گرفتند.

اساسا تفکر خشونت و تروریسم پس از انقلاب که با «فرقانیسم» بروز کرد، ریشه در همان تفکرات شبه روشنفکری ضد روحانیت و «جدایی روحانیت از اسلام» داشت که بارها و بارها در مقالات و کتب مدعیان روشنفکری بروز کرد. این درحالی است که اغلب گروهک های به اصطلاح چپ پس از انقلاب که خیلی سریع وارد فاز تروریسم شدند ، بیش و پیش از حضرات کنونی به اصطلاح اصلاح طلب از مدعیان دوآتشه روشنفکری بودند.

و بالاخره نگاهی به تاریخچه تروریسم در ایران معاصر ، ما را به شبه روشنفکران صدر مشروطه می‌رساند که گروهی مانند تقی زاده و حیدر عمواغلی علنا دست به ترور زدند و گروه دیگر یعنی بهاییان و فراماسون‌ها مانند میرزا نصرالله بهشتی و اردشیر ریپورتر و آخوند زاده (که همگی از نمادهای روشنفکری به شمار آمده و می آیند) با تشکیل انجمن های مخفی همچون «بین الطلوعین» و «کمیته مجازات» دست به ترور مردم و مخالفان انگلیس و استعمار زدند.