به گزارش مشرق، ارتش سوریه طی سالهای گذشته هسته اصلی نیروهای خود را در قلب استان دیرالزور حفظ کرده و این مسئله سبب شده است که گروه تروریستی داعش که کل استان دیرالزور را اشغال کرده، نتواند شهر دیرالزور (مرکز استان) را تصرف کند.

اطلاعات نشان میدهد که دیرالزور در شرق سوریه، هم‌مرز با عراق، روزبه‌روز به لحظه درگیری و کشمکش میان کشورهای منطقه‌ای و بین‌المللی نزدیک می‌شود. افزون بر اینکه نیروهای نظامی زیادی نیز به نیابت از طرفهای مختلف در اطراف آن گرد هم آمده اند.

میزان اهمیت نمادین و راهبردی بقای این هسته از ارتش سویه در دیرالزور، اکنون خود را نشان می‌دهد؛ زیرا اگر مقاومت این نیروها نبود همه چیز برای اجرای طرح آمریکا مبتنی بر اشغال شرق سوریه و تحمیل تجزیه شرق و غرب این کشور فراهم بود.

ظاهرا این شهر که رسانه‌ها مدت‌هاست از آن سخنی به میان نمی‌آورند، بزودی و با قدرت هر چه تمام، به کانون توجهات باز خواهد گشت؛ شهری که عرصه درگیری منطقه‌ای و بین‌المللی خواهد بود. شاید این بی توجهی به دیرالزور از سوی رسانه‌ها نیز عمدی باشد تا توجهات به سوی توطئه‌هایی که علیه آن در حال اجراست، جلب نشود.

این گمانه با اظهارات ولید معلم وزیر خارجه سوریه مبنی بر حرکت به سوی دیرالزور تقویت می‌شود. وی دوشنبه گفت که ارتش سوریه پس از توافق «کاهش تنش»، همه توجه خود را به تدمر و آزادسازی دیرالزور متمرکز خواهد کرد. این اظهارات، توأم با تهدید پنهانی به اردن بود که هر گونه ماجراجویی «امان» به همراه سایر کشورها در سوریه به آسانی از کنار آن عبور نخواهد شد.

به گزارش روزنامه «الوطن» سوریه، دمشق بتازگی به اطلاعاتی دست یافته است که از طرح جدید آمریکا و انگلیس با مشارکت اردن علیه جنوب سوریه حکایت دارد. بشار اسد رئیس جمهور سوریه اخیرا به صراحت درباره این طرح سخن گفت. وی تأکید داشت که بخش شمالی اردن محل آغاز اجرای این طرح خواهد بود.

افزون بر این مسئله، رفتارهای مشکوک آمریکا در هفته های اخیر نیز به میزان نگرانی از سرنوشت دیرالزور افزوده است. مهمترین رفتار این کشور، حضور نیروهای آمریکایی، اردنی و انگلیسی به همراه هزاران تروریست است که در اردوگاههای اردن آموزش دیده اند. افزایش حملات جنگنده های ائتلاف به رهبری آمریکا در مناطق شرق دیرالزور بویژه در نزدیکی «بوکمال» نیز مزید بر علت شده است. ظاهرا این شهر، نخستین هدف هر حمله نظامی احتمالی خواهد بود که از گذرگاه «التنف» در مثل مرزهای سوریه، اردن و عراق آغاز خواهد شد. همچنین شماری از نیروهای آمریکایی در اطراف بوکمال و «المیادین» نیز عملیات هلی برن انجام دادند که معمولا برای تعیین میزان استحکامات دفاعی داعش است.

روشن است که واشنگتن مأموریت اشغال بوکمال و مناطق دیرالزور واقع در جنوب رود فرات را به برخی از گروههای تروریستی تحت حمایت خود مانند «أسود الشرقیة، جیش العشائر، قوات أحمد العبدو یا جیش النخبة وابسته به جریان الغد به رهبری احمد جربا» محول کرده است؛ چرا که این گروهها طی دو ماه گذشته بخشهای گسترده ای از نوار مرزی سوریه و اردن را اشغال کرده و توانسته اند توانمندی خود را در اطراف پایگاه التنف افزایش دهند؛ پایگاهی که انگلیس آن را ایجاد کرد و در حال حاضر تلاشهای بی وقفه ای برای آماده سازی آن صورت میگرد تا بتوانند از آن به عنوان اتاق عملیات فرماندهی عملیات دیرالزور استفاده کنند.

در خصوص بخشهایی از دیرالزور که در شمال رود فرات واقع شده است، به نظر میرسد که هنوز در طرح آمریکا جایی ندارد یا اینکه این کشور قصد دارد مأموریت کنترل این شهر را به نیروهای دموکراتیک سوریه که بیشتر عناصر آن کُرد هستند محول کند. در همین راستا، نیروهای کُرد در برخی از روستاهای ریف شمال غرب دیرالزور پیشروی داشته اند. «جیهان احمد» مسئول شاخه سیاسی این نیروها، چند روز پیش اعلام کرد که در پس گرفتن دیرالزور از داعش نقش ایفا خواهند کرد.

دیرالزور برای داعش نیز بنا به دلایلی حائز اهمیت است. این شهر آخرین پناهگاه داعش است که در حال حاضر درگیری در آن علیه این گروه وجود ندارد و تقریبا امن است. همین مسئله سبب شده که به مرکزی برای تجمع شمار زیادی از عناصر داعش و همچنین سرکرده هایی بدل شود که از نبردهای جاری در موصل و رقه گریخته اند. همچنین احتمال دارد ابوبکر البغدادی سرکرده داعش در ریف این شهر به ویژه ریف جنوبی آن حضور داشته باشد.

داعش علاوه بر این قصد دارد به روند اشغال چاههای نفت برای تأمین مایحتاج نیروهای خود و فعال نگه داشتن مکانیزمهای نظامی و تأمین منابع مالی خود ادامه دهد.

دلیل دیگر اهمیت این شهر، موقعیت آن در مرزهای سوریه و عراق است که اهمیت نمادین و نظامی برای داعش دارد و از دست دادن آن به معنای از بین رفتن عملیات «شکست مرزها» یی است که آن را انجام داد و پایه اصلی تشکیل داعش در سال ۲۰۱۴ بود.

بی گمان، طرح آمریکا و منافع داعش، چالش جدی برای ارتش سوریه در اثنای حرکت به سوی دیرالزور خواهد بود؛ خاصه اینکه ارتش در فاصله دوری از این شهر قرار دارد. از این روی باید عملیات خود را از اطراف تدمر یا شرق حماه آغاز کند تا به شهرک «السخنه» و از آنجا به «کباجب» برسد.

واشنگتن همچنین برای جلوگیری از پیشروی ارتش سوریه از هیچ تلاشی فروگذار نخواهد کرد. همان گونه که در «جبل ثرده» شاهد این مسئله بودیم؛ به گونه ای که جنگنده های آمریکا راه را برای گسترش سیره داعش در این منطقه باز کردند.