به گزارش مشرق، آیتالله محیالدین حائری شیرازی از اساتید اخلاق، اعتکاف را بسیار با برکت برای فرد معتکف و کل جامعه برشمرد و گفت: یکی از اعضای خانوادهام رفته بود نان بگیرد. هر سه نانوایی گفته بودند نانهای ما مخصوص معتکفان است. وقتی این خبر به من رسید خیلی خوشحال شدم که چقدر استقبال مردم از اعتکاف بالا است و تأثیرگذار شده است.
وی اظهار داشت: تو ای معتکف! چقدر شانس بلندی داشتی که سه روز با خدا خلوت کنی، سه روز در خانه خدا! امیرالمؤمنین علی(ع) در خانه خدا متولد شد، شما در خانه خدا معتکف میشوید. این استاد اخلاق ابراز داشت: برخی گمان میکنند که اعتکاف، عملی است همانند به جا آوردن نماز و روزه در حالی که اینگونه نیست، اعتکاف از نوع مناجات شعبانیه است: «اِلهی هَب لی کَمالَ الاِنقِطاعِ اِلیکَ»؛ خدایا به من کمال انقطاع به سوی خودت را ارزانی دار، یعنی انسان از همه ببرد و به خدا وصل شود. این دعا برای معتکف مستجاب شده که از همه جا منقطع و به خدا وصل شده است.
وی تصریح کرد: امیرالمؤمنین(ع) چه نتیجه بزرگی بر این دعا ذکر میکند «وَ أَنِرْ أَبْصَارَ قُلُوبِنَا بِضِیَاءِ نَظَرِهَا إِلَیْکَ»؛ وقتی از همه جا ما را بریدی و به خود وصل کردی نتیجهاش این میشود که چشم دل ما به دیدار تو روشن میشود.به اندازهای این چشم تیزبین میشود که از حجابهای نورانی هم عبور میکند؛ «حَتّی تَخْرِقَ اَبْصارُ الْقُلُوبِ حُجُبَ النُّورِ».
آیتالله حائری شیرازی خاطرنشان شد: ممکن است سؤال شود مگر نور و کمالات میتوانند حجاب باشند؟ بله، وقتی انسان کمال خویش را ببیند با اینکه کمال نور است اما مغرور شدن به آن، حجاب است. ممکن است خوبیهای انسان، موجب غرور او شود و این میشود حجاب. «فَتَصِلَ إلی مَعْدِنِ الْعَظَمَةِ» نتیجه اعتکاف در نهایت این است که نور چشم انسان از حجابها که عبور کرد به معدن عظمت برسد و آن چیزی نیست جز خداوند.