به گزارش مشرق به نقل از ايسنا، احسان حدادي با همكاري باشگاه فرهنگي ورزشي تراست نشست خبري خود را در سالن همايش‌هاي آكادمي ملي المپيك برگزار كرد و بدون اين كه هيچ مقدمه‌اي گفته باشد، سوال‌هاي خبرنگاران را پاسخ گفت.
در ابتدا يكي از خبرنگاران در مورد اين كه او مربي ندارد و چگونه مي‌خواهد براي المپيك آماده شود، گفت: اين يكي از مهم‌ترين موضوع‌هايي است كه من با آن مواجه هستم. ورزشكاري كه مي‌خواهد براي مدال المپيك آماده شود، بايد همه چيز برايش مهيا شود. در بهمن ماه سال گذشته من مربي و ماساژورم به فدراسيون دووميداني رفتيم و برنامه هاي مان را اعلام كرديم، اما اولين اردوي ما در اين برنامه‌ها لغو شد و ما نتوانستيم به آفريقاي جنوبي برويم، هنوز نمي دانم علت اين مساله چيست؟ اما پس از اين مورد مربي ام كه برنامه كاملش را به فدراسيون داده بود، ناراحت شد و گفت اگر روال به همين صورت باشد، ما نمي‌توانيم در لندن توقعات را برآورده كنيم. براي همين از ايران رفت و من با ماساژورم تنها تمرين مي‌كردم. بعد از آن فدراسيون خيلي دنبال مربي گشت، اما نتوانست كسي را براي من پيدا كند. من پس از آن با مربي سابقم صحبت كردم و دست آخر او را راضي كردم كه به ايران بياييد، اما گفت كه 9 هزار دلار مي خواهم، ولي اين مساله را فدراسيون قبول نكرد.
وي اضافه كرد: در آن موقع صحبت‌هاي خوبي را مطرح نمي كردند، به من مي گفتند كه اگر براي تو اين طور هزينه كنيم براي بقيه بايد چكار كنيم. من هم به سرپرست فدراسيون مي گفتم مگر چند ورزشكار داريد كه مي‌توانند در آسيا و جهان مدال بگيرند، اما آن‌ها آن موقع قانع نشدند كه من را حمايت نكنند. به عقيده من كسي كه مي‌خواهد در المپيك مدال بگيرد بايد حرفه‌اي و المپيكي هم تمرين كند. بعد از اين كه ديدم نمي توانم اين طور كار كنم خودم با هزينه خودم به روسيه رفتم و با مربي ام صحبت كردم، البته قبل از آن كميته ملي المپيك قبول كرد كه مربي ام را به ايران بياورد و من با آن نامه سراغ مربي ام رفتم. چند مدتي با او تمرين كردم تا نوبت به مسابقات جهاني رسيد. وقتي من روسيه رفتم همه هزينه‌ها با خودم بود و تنها مقدار كمي را فدراسيون داد. من اميدوار بودم كه مربي ام به ايران برگردد و براي اين مساله حتي حاضرم كه از جيبم هزينه كنم و فكر مي‌كنم از جمله معدود كساني باشم كه با هزينه شخصي در تمرين‌ها و مسابقات شركت مي‌كنم.
وي در پاسخ به سوال خبرنگار ديگر در مورد اين كه مگر شما چه چيز خاصي مي خواهي كه بايد حمايت شويد نيز گفت: من چيز زيادي نمي‌خواهم، يعني چيزي بيشتر از آن كه لازمم باشد نمي‌خواهم. مي خواهم كه يك كمپي باشد بتوانم تمرين كنم، مربي و ماساژور و پزشكم نيز كنارم باشند، اگر اين امكانات مهيا شود و برنامه‌هايم لغو نشود، فكر مي‌كنم كه اولين مدال المپيك دووميداني را به دست بياورم. مدالي كه سه سال پيش بايد مي گرفتم، اما بد شانسي آوردم. اين بار نوبتي هم كه باشد، نوبت من است كه مدال المپيك بگيرم. اميدوارم هر كسي كه به فدراسيون دووميداني مي‌آيد من را حمايت كند. حال مي‌خواهد آشتياني باشد يا هر كس ديگر. البته آقاي آشتياني واقعا به برخي از رشته‌هاي خاص علاقه دارد، مثل چهارصد متر و به بقيه كم لطفي مي‌كند، اميدوارم كه او كمي حرفه‌اي تر به موضوع نگاه كند. البته شايد هم حرفه‌اي باشد، اما بايد حرفه‌اي‌تر به اين موضوع نگاه كند.
