به گزارش مشرق، این روزها برخی از اعضای شورای شهر بدون اعلام نتایج بررسی های کارشناسانه انگشت اتهام در حادثه پلاسکو را به سوی مخالفان خود نشانه رفته اند، اقدامی که ابولفضل قناعتی، عضو هیات رئیسه شورای شهر تهران آن را بی احترامی این اعضا به خودشان می دادند چرا که به رای خود نیز پایبند نیستند. در این ارتباط گفت وگویی انجام شده است با قناعتی عضو شورای شهر تهران که متن آن را در زیر می خوانید.  
 
آقای قناعتی این روزها برخی اعضای شورای شهر قبل اعلام نظرات کارشناسی به دنبال مقصر جلوه دادن دستگاه های مختلف هستند، به نظر شما پشت پرده این اظهار نظرات کارشناسانه چه موضوعی می تواند باشد؟

* ابتدا اجازه دهید روی این موضوع تأکید کنم که اعضای شورای شهر تهران باید به رایی که خودشان داده اند، احترام بگذارند. آنها یکشنبه گذشته برای رسیدگی به وضعیت کسبه پلاسکو و افرادی که در ماجرای پلاسکو متضرر شده بودند، رای به تشکیل کمیته رسیدگی به ریاست اقای کاشانی دادند که این موضوع با اتفاق آرا به تصویب رسید و مقرر شد تا ابا تشکیل کمیته حقوقی نیز ابعاد مختلف حقوقی حادثه پلاسکو بررسی شود.

نمی دانم چه اتفاقی میفتد که این افراد بعد از رای دادن به تشکیل این 2 کمیته، و انتخاب 8 نماینده برای رسیدگی به موضوع، قبل از اعلام نظر کارشناسی در این ارتباط اظهار نظر می کنند.

ما وقتی کمیته ای را برای رسیدگی انتخاب می کنیم و به آن رای می دهیم، دیگر نباید اظهار نظر کنیم تا نتیجه بررسی ها صورت بگیرد. اگر این موضوع را رعایت نکنیم در وهله اول به رای خودمان بی احترامی کرده و بعد هم بی احترامی ما متوجه کمیته ای می شود که به تشکیل ان رای داده ایم.
 
خب یعنی نباید در این مدت کسی اظهار نظر کند؟

* خیر! هرگونه اظهار نظر قبل از اعلام نظر کارشناسی اشتباه است. دوستان باید منتظر بمانند تا نظر کارشناسی اعلام شود بعد یا بگویند آن را قبول داریم یا بگویند که بنا به دلایل مستند، ان را رد می کنیم.
 
در ماجرای حادثه پلاسکو بار دیگر موضوع مدیریت جهادی مطرح شد! به نظر شما مدیریت جهادی توانست به کنترل بحران و جمع کردن آن کمک کند؟

* به نظر من مدیریت جهادی خیلی خوب عمل کرد. هم در بحث جمع اوری آوار در 8 روز که یک اتفاق کم نظیر بود، چرا که می توانید حوادث مشابه را بررسی کنید و ببینید با شرایط یکسان و مشابهه چه مدت جمع کردن حادثه زمان برده است.

در پلاسو با منابع گازوئیل، آتش، مواد مذاب، افراد مفقود شده، سیمان و آجر، تیرآهن و میلگرد تنیده شده در خاک و سیمان روبرو بودیم و در کنار اینها گاوصندوقها و اموال شهروندان نیز وجود داشت. بنابر این عقیده دارم که ما در این موضوع خوب عمل کرده ایم.
 
البته برخی معتقدند که می شد بهتر این بحران را مدیریت کرد.

* من با این موضوع مخالفم چرا که در تمام 8 روزی که آواربرداری جریان داشت، ما با کوره ای از آتش مواجه بودیم و از طرفی امید به زنده یافتن مفقودی ها نیز وجود داشت. آتش اجازه کار نمی داد و اگر لحظه ای پاشیدن آب متوقف می شد، زبانه های آتش خود را نشان می دادند.
 
نمی شد بحران سریعتر جمع شود؟

* در حادثه پلاسکو دوستان نخواستند دقت فدای سرعت شود چرا که افرادی زیر آوار بودند و امید به زنده بودن آنها وجود داست. البته بعد دیگری از این ماجرا این بود که خوشبختانه در جریان عملیات آواربرداری و امداد ما هیچگونه تلفاتی نداشتیم در صورتی که در جریان امدادرسانی و آواربرداری در حادثه 11 سپتامبر تلفات وجود داشت.
 
به عقیده ما چگونه می توانیم قدردان فداکاری آتش نشانان شهید باشیم؟

* ابتدا باید به عنوان نماینده مردم تهران به خانواده شهدا تسلیت بگویم. آنها جانشان را برای نجات شهروندان فدا کردند و قطعا جایشان در بهشت برین است. ما در برخورد با خانواده آتش نشانان نیز باید همواره آنها را مورد تکریم قرار دهیم و از نظر روحی، معنوی، فکری و مالی انها را حمایت کنیم و در این راه هرچه داریم بگذاریم چرا که آنها توانسته اند فرزندانی تربیت کنند که برای نجات شهروندان، جانشان را ایثار کنند.

به عقیده من باید براساس ظرفیت های قانونی آنها را حمایت کنیم و آنجایی که دستمان باز است با قانون گذاری بتوانیم حمایت از آنها را افزایش دهیم.