
او ادامه داد: «به عنوان مثال در آخرین روزهای زمستان مهدی زمینپرداز و در ایستاده در غبار هادی حجازی فر، امیرحسین هاشمی در نقش مجتبی عسگری و حامد شیخی در نقش محسن رضایی با نوع ایفای نقشی که داشتند باعث شدند شباهت به کاراکتر اصلی بیشتر به چشم بیاید. در واقع بخشی از شباهت در رفتار بازیگر اتفاق میافتد که منجر به باورپذیری میشود یعنی اگر اولین مواجهه شما از طریق تطابق دو عکس باشد ممکن است این شباهت به اندازهای که بعد از دیدن فیلم حس میشود، به نظر نیاید.»
امینی افزود: «خیلی از مواقع پیش آمده که ما وقتی دو عکس را با هم مقایسه میکنیم فکر میکنیم که چندان شبیه به هم نیستند ولی وقتی افراد جلوی دوربین قرار میگیرند و رفتار مشابه با کاراکتر اصلی را ارائه میدهند، شباهت یا عدم شباهت بیشتر مشهود میشود.»
او در ادامه گفت: «عکس این ماجرا هم صادق است. یعنی به عنوان مثال سریال معمای شاه تا پیش از اینکه پخش شود برای شخص من بسیار کنجکاوی برانگیز بود زیرا عکسها را که میدیدم از شباهتها شگفتزده میشدم اما وقتی سریال شروع شد، این شباهت تحت تاثیر عوامل دیگری قرار گرفت. »
بازیگر نقش شهید وزوایی بیان کرد: «در ایستاده در غبار شباهت ظاهری، گریم، بازی و علاوه بر اینها دکوپاژ محمدحسین مهدویان خیلی به باورپذیری نقش کمک میکند زیرا به گونهای دکوپاژ میکند که مخاطب به طور کامل آن بازیگر را نمیبیند. یعنی همیشه کاراکتر را از ورای یک چیز دیگری میبیند. شاید اگر خیلی به شخصیت نزدیک شود و او را خیلی بسته و فوکوس نشان دهد، آن قدر هم واقعی و باورپذیر نیست، ولی فکر میکنم چون همیشه به شخصیتها سرک میکشد، تاثیر زیادی در این امر دارد. همین بازیگران با همین گریم ممکن است در پروژه دیگری به این اندازه باورپذیر نباشند.» / فیلمنت نیوز