سرویس اقتصاد مشرق - انتظار از وجود یک عملکرد مثبت در دولت یازدهم در دو سال و نیم اول آن بیهوده بود، چرا که تمامی دولت دست به سینه منتظر امضاء و اجرای برجام برای حل تمامی مشکلات اقتصادی و غیر اقتصادی کشور از سوی امریکا بودند. همه منتظر بودند درهای بهشت در پسابرجام بر روی ایران باز شود تا چرخ کشور به گردش در آید. انتظارها در 23 تیر 1394 به پایان رسید و دکتر ظریف، مرد مذاکره دولت تدبیر و امید توانست امضای 1+5 را بر روی توافنامه هسته ای بگیرد تا روز موعود اجرای وعده های دولت روحانی فرا رسد.

در فاصله 6 ماهه امضاء تا اجرای برجام، وزارتخانه های دولت یازدهم به مذاکرات آشکار و پنهان با شرکت‌ها و دولت‌های غربی روی آوردند و در حالیکه همگان انتظار بهینه سازی و بهبود در سیستم حمل و نقل عمومی (ریلی-جاده‌ای) کشور را داشتند، پس از اجرای برجام، در تور اروپایی روحانی و وزراء، خرید 118 فروند هواپیما ایرباس از کشور فرانسه مخابره شد و آخوندی وزیر راه و شهرسازی در ژستی پیروزمندانه، اولین دستاورد برجام را خرید 118 فروند هواپیما از شرکت ایرباس فرانسه و 20 فروند هواپیمای ATR از ایتالیا اعلام نمود، دستاوردی که در مدت زمان کوتاهی، پاییز آن فرا رسید و پوچ بودن آن بر همگان مشخص گردید.

عقد تفاهم‌نامه خرید 118 هواپیمای گران قیمت فرانسوی برای بهبود حمل و نقلِ قشر مرفه جامعه اولین خروجی وزارت راه و شهرسازی دولت یازدهم در پسابرجام بود که انتقاد شدید، دلسوزان و کارشناسان را با خود به همراه داشت، چرا که اجرایی شدن این قرارداد نه تنها کشور را در قرضی بزرگ قرار می‌داد، بلکه تاثیر خاصی بر روی حمل و نقل عمومی کشور نداشته است؛ چرا که عمده حجم مسافرت‌های داخل کشور از طریق حمل و نقل جاده‌ای و ریلی صورت می‌گیرد. این برنامه‌ریزی نادرست و عدم توجه به اولویت‌ها به حدی رسید که رهبر انقلاب در یکی از بیانات عمومی خود به آن اشاره کردند:

 

روز به روز، هفته به هفته و ماه به ماه گذشت ولی خبری از اجرایی شدن این تفاهم‌نامه مخابره نشد تا پوچ بودن اولین دستاورد برجام، اثبات عملی شود.