به گزارش مشرق، شبکه خبری «دویچه‌وله» با توجه به نامزدی مجدد «آنگلا مرکل» صدراعظم آلمان برای یک دوره دیگر در گزارشی با عنوان «آنگلا برای همیشه: آیا این روند دموکراتیک است؟» به تشریح روند قانونی و نگاه به انتخاب صدراعظم پرداخت.

در این گزارش آمده است که بنابر قانون اساسی آلمان برای انتخاب مجدد صدراعظم هیچ محدودیتی نیست. به عبارتی مرکل می‌تواند تا زمانی که زنده است در انتخابات پارلمانی شرکت کند. فرانسه تنها کشور اروپایی است که در آن رئیس دولت باید حداکثر بعد از 8 سال از سمت خود کناره‌گیری کند اما در ساختار پارلمانی شبیه به آنچه در آلمان وجود دارد شخصی در سمت صدراعظم و یا نخست‌وزیر با رای مستقیم مردم انتخاب نمی‌شود و مردم آلمان در انتخاب صدراعظم نقش غیرمستقیمی دارند.

«فرانک دکر» کارشناس علوم سیاسی معتقد است که چنین ساختاری را نمی‌توان مشکل تلقی کرد. چرا که در ساختار پارلمانی این مسئله قابل حل است بنابراین نیازی به تعیین زمان برای افراد نیست و در شرایطی خاص رئیس دولت بار دیگر انتخاب نخواهد شد. همچنین پارلمان امکان دارد که  به وی رای اعتماد ندهد. مشابه این اتفاق در سال 1982 رخ داد و «هلموت اشمیت» صدراعظم وقت از حزب سوسیال‌دموکرات با رای منفی دموکرات‌مسیحی‌ها نتوانست به کار خود ادامه دهد و «هلموت کهل» از حزب دموکرات‌مسیحی جانشین او شد.

این کارشناس سیاسی همچنین به ساختار سیاسی ایتالیا اشاره کرد و افزود که این کشور از زمان پایان جنگ جهانی دوم و در یک دوره 70 ساله تاکنون 20 نخست‌وزیر داشته است. بریتانیا 15 نخست‌وزیر داشته است در آلمان هلموت کهل و اکنون هم مرکل که 16 سال در مسند قدرت بوده است نوعی استثناء در اروپا محسوب می‌شوند.

دکر گفت که ممکن است که این سوال هم پیش بیاید که چنین ساختاری در آلمان با روند دموکراتیک سازگاری دارد یا خیر. در این مورد دوران هلموت کهل پاسخ خوبی است. یک بار از وی پرسیده شد که آیا او می‌خواهد که به اندازه بیسمارک در قدرت باشد؟ که کهل در پاسخ گفت که او مانند بیسمارک حکومت نمی‌کند بلکه هر بار در انتخابات پیروز می‌شود.

وی در ادامه با اشاره به ساختار سیاسی آمریکا گفت که اینکه دوره ریاست‌جمهوری پس از دور دوم پایان می‌یابد، موضوعی تصادفی است و مربوط به دوران «جرج واشنگتن» نخستین رئیس‌جمهور ایالات‌متحده می‌شود. واشنگتن پس از 2 دوره ریاست‌جمهوری گفت که این مدت زمان برای او کافی است و به این ترتیب همه کسانی که پس از او به قدرت رسیدند هم همین راه را طی کردند.

«فرانکلین د. روزولت» این سنت را در دوران جنگ جهانی دوم شکست و برای بار سوم در سال 1940 وارد این عرصه شد از ان زمان به بعد بود که محدودیت 2 دوره ریاست‌جمهوری در قانون‌اساسی آمریکا نوشته شد.

این کارشناس معتقد است که تحت شرایطی، ممکن است به نظر برسد محدودیت برای تکرار این سمت وجود ندارد اما دیر یا زود رای‌دهندگان و احزاب به این نتیجه می‌رسند که رای به مرکل دیگر بس است.