سرویس جهان مشرق- اکنون که نگارش این گزارش آغاز می‌شود، اندکی بیش از 6 ساعت تا پایان رأی‌گیری درباره انتخاب رئیس‌جمهور آینده آمریکا، اعلام نتایج و معرفی رئیس‌جمهور جدید باقی مانده است. در این گزارش می‌خواهیم آخرین پیش‌بینی‌ها درباره نتیجه انتخابات را بررسی کنیم تا ببینیم کارشناسان چه اندازه در پیش‌بینی رئیس‌جمهور بعدی آمریکا (که از مدت‌ها قبل توسط جمعی از قدرتمندان و ثروتمندان این کشور انتخاب شده) موفق بوده‌اند^[1].

طبق بسیاری از نظرسنجی‌ها هیلاری کلینتون باید رئیس‌جمهور بعدی آمریکا باشد ... مگر آن‌که به دلایلی، تصمیم دیگری پشت پرده گرفته شده باشد

رأی مردم؛ آن‌چه کم‌ترین اهمیتی ندارد

پیش‌بینی‌ها درباره انتخابات ریاست‌جمهوری در آمریکا را ابتدا با بی‌معنی‌ترین پیش‌بینی آغاز می‌کنیم: رأی عمومی مردم؛ عاملی که مطلقاً هیچ چیزی را تعیین نمی‌کند ... مگر این‌که رسانه‌های جمهوری‌خواه و دموکرات هر کدام چه اندازه موفق بوده‌اند. البته خالی از لطف نیست که برخی آمارها را درباره همین رأیی بدهیم که هیچ نقشی در تعیین رئیس‌جمهور آینده آمریکا هم ندارد.

تغییرات جمعیتی در ایالت‌های ویرجینیا و کلرادو نتیجه جالبی را در ترکیب با قوانین انتخاباتی در آمریکا رقم زده است: دانلد ترامپ ممکن است در این ایالت‌ها با اختلاف فاحش 1/5 درصدی از نظر آرای عمومی مردم از کلینتون پیش بیفتد، اما باز هم تک‌تک آرای الکترالی را در این ایالت از دست بدهد که نهایتاً رئیس‌جمهور را تعیین خواهند کرد. چنان‌که کارشناسان آمریکایی می‌گویند، در خوش‌بینانه‌ترین حالت، باید امیدوار باشیم اگر چنین اتفاقی افتاد، دست‌کم مردم به خیابان‌ها بریزند و به این بی‌اعتنایی آشکار به رأی خود اعتراض کنند.

البته عوامل دیگری هم وجود دارد که در تعیین آرای مردمی ارزش بررسی را دارد. به عنوان مثال، بعد از آن‌که اف‌بی‌آی ماه گذشته اعلام کرد پرونده ایمیل‌های هیلاری کلینتون را مجدداً باز کرده است، «جیمز کامی» رئیس این سازمان روز یک‌شنبه (25 مهر 95) خبر داد که پرونده مجدداً بسته شده است. کارشناسان بسیاری می‌گویند این خبر می‌تواند کفه ترازو را بار دیگر به سود آرای هیلاری کلینتون سنگین کند.

البته ترامپ و طرف‌دارانش امیدوارند این تحلیل درست نباشد؛ و برای امیدواری خود دست‌کم دو دلیل هم می‌آورند: اولاً ممکن است مردم از این‌که اف‌بی‌آی کلینتون را رها کرده عصبانی شوند و این عصبانیت را با رأی به ترامپ، پای صندوق‌های انتخابات منعکس کنند. دوماً ممکن است رسوایی‌های دیگری که کلینتون اخیراً با آن‌ها مواجه شده، از جمله تحقیقات درباره «بنیاد کلینتون» و این‌که خدمت‌کار کلینتون هم به اطلاعات طبقه‌بندی‌شده دست‌رسی داشته است، موجب شود تا آرای ترامپ افزایش پیدا کند.

با این وجود، هیچ‌یک از استدلال‌های ترامپ و طرف‌دارانش در این‌باره به اندازه کافی قانع‌کننده به نظر نمی‌رسد. مسئله ایمیل‌ها چیز جدیدی نیست و دست‌رسی خدمت‌کار کلینتون به اطلاعات طبقه‌بندی‌شده هم صرفاً بخش جدیدی از همین مسئله است. این یک واقعیت است که هیلاری کلینتون مسئله «محرمانه» بودن اطلاعات را جدی نمی‌گیرد، اما سؤال مهم این است که این موضوع از نظر عموم رأی‌دهندگان چه‌قدر اهمیت دارد؟ قطعاً آن‌قدری مهم نیست که ترامپ امیدوار است مهم باشد.

یکی از مهم‌ترین اتهامات ترامپ به نامزد دموکرات‌ها، بی‌مبالاتی کلینتون در برخورد با اطلاعات طبقه‌بندی‌شده است؛ با این حال، این موضوع احتمالاً برای عموم رأی‌دهندگان اهمیت زیادی ندارد

از سوی دیگر، درست است که گزارش‌هایی حاکی از در جریان بودن تحقیقات اف‌بی‌آی درباره بنیاد کلینتون است، اما این مسئله به دو علت احتمالاً نمی‌تواند تأثیر بر آرای کلینتون بگذارد ... مگر تأثیر مثبت: اولاً شواهد زیادی نشان می‌دهد رسوایی برای «کلینتون»ها مشکلی به وجود نمی‌آورد. اتفاقاً به نظر می‌رسد دروغ‌گویی دائم و فساد یکی از نقاط قوت کمپین کلینتون هستند. دوماً به فرض هم که اف‌بی‌آی قرار باشد تحقیقات مفصلی درباره بنیاد کلینتون انجام بدهد؛ دیگر برای آن‌که این تحقیقات بتواند بر نتیجه انتخابات تأثیر بگذارد، دیر شده است.

عامل مهم دیگری که به ضرر ترامپ است و عمدتاً در نظرسنجی‌ها هم، عمداً یا اشتباهاً، مورد غفلت قرار گرفته، تأثیر رأی اقلیت‌ها و به خصوص هیسپان‌ها (آمریکایی‌هایی که اصالتاً زبان اسپانیولی دارند) بر نتیجه آرای عمومی بوده است. معمولاً میزان آرای این افراد بین 11 تا 13 درصد از کل آرا در نظر گرفته می‌شود.

این در حالی است که تلاش‌های بی‌سابقه دموکرات‌ها برای جذب آرای این قشر و همین‌طور مواضع خود ترامپ درباره آن‌ها می‌تواند آرای هیسپان‌ها را به 15 تا 17 درصد برساند. این یعنی اگر قرار است هیسپان‌ها در انتخابات امسال همه را غافل‌گیر کنند، این غافلگیری به سود کلینتون خواهد بود، نه ترامپ.

نتیجه: 4/2 امتیاز به سود کلینتون.

آرای الکترال؛ آن‌چه طبق قانون باید رئیس‌جمهور را انتخاب کند

چنان‌که در ابتدای گزارش نیز اشاره شد، آن‌چه در حال حاضر تحت عنوان انتخابات در آمریکا در جریان است، به هیچ عنوان اهمیتی در تعیین رئیس‌جمهور این کشور ندارد. این یک واقعیت^[2] است^[3] که بارها^[4] و بارها^[5] و بارها^[6] اثبات شده است. با این وجود، در این گزارش قصد داریم طبق قوانین آمریکا پیش برویم. بنابراین آرای الکترال را در ایالت‌های مهم و کلیدی با ارائه دلایلی مختصر پیش‌بینی می‌کنیم. آن‌چه مقابل نام ایالت‌ها آمده، پیش‌بینی ما درباره اختلاف آرای الکترال است. توجه داشته باشید که طبق سیستم همه ایالت‌های آمریکا (به جز دو ایالت) همه آرای الکترال یک ایالت به نامزدی می‌رسد که آرای بیش‌تری را در آن ایالت کسب کرده باشد.

با توجه به این همه تبلیغات برای کشاندن مردم پای صندوق‌های رأی، طبیعی است که آمریکایی‌ها تصور کنند رأی‌شان واقعاً در تعیین رئیس‌جمهور اهمیتی دارد

اوهایو: 0/5 امتیاز به سود ترامپ

خبر خوب برای جمهوری‌خواهان این است که به نظر می‌رسد در این انتخابات توانسته‌اند ایالت اوهایو را اندکی به سمت راست متمایل کنند. درباره ایالت اوهایو یک قانون وجود دارد (که تا کنون تنها یک بار نقض شده است): هر کس ایالت اوهایو را ببرد، رقابت بر سر ریاست‌جمهوری را برده است.

فلوریدا: 2 امتیاز به سود کلینتون

در این ایالت که هیچ‌گاه نتایج قطعی آن قابل‌پیش‌بینی دقیق نیست، امسال هم مانند هر سال، نشانه‌هایی از رأی‌گیری زودهنگام^[7] وجود دارد که هر دو حزب می‌توانند آن‌ها را به نفع خود استنباط کنند. جالب است بدانید، تعداد آرایی که هیسپان‌ها در رأی‌گیری زودهنگام انتخابات امسال دادند، معادل کل آرایی بود که این اقلیت سال 2012 داده بودند. شکی نیست که بخش عمده‌ای از هیسپان‌های فلوریدا طرف‌دار حزب جمهوری‌خواه هستند، اما شواهد موجود نشان می‌دهد هیسپان‌های فلوریدا هم به اندازه هیسپان‌های کل آمریکا امسال با ترامپ مخالف هستند. این یعنی کلینتون شانس خوبی برای در اختیار گرفتن آرای الکترال در فلوریدا دارد.

کارولینای شمالی: 2 امتیاز به سود کلینتون

کارولینای شمالی سال 2012 با اختلاف 5 امتیاز به سود جناح راست متمایل بود، اما نظر مردم این ایالت طی دو سال اخیر، تغییر محسوسی داشته است. این ایالت را شاید بتوان مهم‌ترین میدان رقابت میان دو حزب در انتخابات امسال دانست. کلینتون در این ایالت توانسته تبلیغات بیش‌تری از ترامپ انجام بدهد و کمیته ملی دموکرات‌ها نیز در این زمینه بسیار موفق عمل کرده است. یکی از عواملی که نشان می‌دهد ترامپ در این ایالت چه‌قدر به مشکل برخورده، مقایسه آمار سال 2012 با امسال است. «میت رامنی» رقیب جمهوری‌خواه اوباما در سال 2012 توانست با فاصله بیش از 20 امتیاز، آرای الکترال این ایالت را از آن خود کند. این در حالی است که امسال آرای معادل آرای میت رامنی، به طور تقریباً مساوی میان ترامپ و کلینتون تقسیم شده‌اند.

بسیاری از مردم در آمریکا حتی این‌قدر هم نمی‌دانند که وقتی در برگه‌های رأی، کنار نام نامزد مدنظرشان برای ریاست‌جمهوری علامت می‌زنند، این به معنای رأی مستقیم آن‌ها برای تعیین رئیس‌جمهور نیست

پنسیلوانیا: 7 امتیاز به سود کلینتون

ترامپ اگر پنسیلوانیا را نبرد، تقریباً نباید هیچ امیدی به ریاست‌جمهوری داشته باشد؛ و مسئله این‌جاست که تقریباً هیچ مدرکی هم وجود ندارد که نشان دهد ترامپ شانس پیروزی در این ایالت را دارد. آن‌چه باید بدانید این است که حتی اگر ترامپ ایالت‌های اوهایو، فلوریدا و کارولینای شمالی را هم ببرد، باز هم اگر می‌خواهد 270 رأی الکترال به دست بیاورد و رئیس‌جمهور شود باید سبد آرای کلینتون در سایر ایالت‌های سرنوشت‌ساز (از جمله نیوهمپشر و نوادا که ترامپ نمی‌تواند امیدی به آن‌ها داشته باشد) را بدزدد. به هر حال، ترامپ نسبت به پیش‌بینی‌های انجام‌شده در این ایالت بسیار ضعیف‌تر عمل خواهد کرد.

نوادا: 6 امتیاز به سود کلینتون

نظرسنجی‌های کنونی پیش‌بینی می‌کنند که ترامپ در ایالت نوادا با اختلاف اندکی، پیروز شود. باید بدانید که پیش‌بینی نوادا با نظرسنجی همیشه کار بسیار دشواری بوده است و امسال هم عاملان نظرسنجی‌ها از اندازه و ابعاد پیروزی دموکرات‌ها در ایالت شگفت‌زده خواهند شد.

سایر ایالت‌های سرنوشت‌ساز

نیوهمپشر: 5 امتیاز به سود کلینتون

نیوهمپشر عمدتاً دموکرات بوده است، اما به نظر می‌رسد ترامپ امسال به طرز عجیبی از حمایت مردم این ایالت برخوردار باشد. مسئله از این هم عجیب‌تر است. نیوهمپشر را می‌توانید یکی از نشانه‌هایی بدانید که روند اعلام نتایج را تحت تأثیر قرار خواهد داد. اگر ترامپ در این ایالت نتیجه خوبی کسب کند، باید منتظر نتیجه کلی بهتری نسبت به پیش‌بینی‌های کنونی برای ترامپ باشیم. با این حال، اگر اوضاع به شکل عادی پیش برود، کلینتون در این ایالت موفق‌تر از ترامپ خواهد بود.

آیووا: 4 امتیاز به سود ترامپ

نقطه قوت ترامپ در ایالت آیوواست. این ایالت احتمالاً تنها ایالتی خواهد بود که ترامپ می‌تواند در این انتخابات بر خلاف انتخابات سال 2012، آن را از دست دموکرات‌ها بگیرد.

پیش‌بینی می‌شود رأی اقلیت‌ها به هیلاری کلینتون باشد، اما باید منتظر ماند و دید این پیش‌بینی‌ها چه اندازه بر نتایجی که بعد از پایان ساعات رأی‌گیری اعلام می‌شود، منطبق است

جورجیا، یوتا و آریزونا: 5 امتیاز به سود ترامپ

این سه ایالت احتمالاً با پیروزی‌های نزدیک برای ترامپ هم‌راه خواهند شد. به نظر می‌رسد تحقیقات ابتدایی اف‌بی‌آی درباره پرونده ایمیل‌های کلینتون دست‌کم به ترامپ کمک کرده تا از خجالت باخت در این ایالت‌های عمیقاً جمهوری‌خواه نجات پیدا کند. البته این بدان معنا نیست که ترامپ قرار است با اختلاف فاحشی در این ایالت‌ها از کلینتون پیش بیفتد.

میشیگان و نیومکزیکو: 7 امتیاز به سود کلینتون

دو ایالت میشیگان و نیومکزیکو برای ترامپ به هیچ عنوان دست‌یافتنی نیستند، اگرچه در ظاهر ممکن است خلاف این به نظر بیاید. به هر حال، نامزد جمهوری‌خواهان در این دو ایالت با اختلاف زیادی شکست خواهد خورد.

نتیجه کلی آرای الکترال در انتخابات ریاست‌جمهوری سال 2016 آمریکا طبق پیش‌بینی‌های بالا، 323 رأی برای هیلاری کلینتون و 215 رأی برای دانلد ترامپ خواهد بود. اکنون باید چند ساعت دیگر صبر کرد و دید این پیش‌بینی تا چه اندازه درست خواهد بود.