به گزارش گروه جهاد و مقاومت مشرق، امروز جنبش «حزب الله لبنان» در چهارگوشه ی جهان، پدیده ای شناخته شده است. دشمنانش چون کابوسی هولناک از آن می هراسند و دوستانش چون رویایی شیرین دوستش دارند و هر دو گروه نام این تشکلِ لبنانی را با «سید حسن نصرالله» می شناسند. بی شک این فرمانده‌ی مقتدر، یکی از نامدارترین مبارزانِ ضدِ قدرت های بزرگ در تاریخ معاصر است و هوش‌مندی و سرسختی اش را خونی‌ترین دشمنانش نیز تایید می کنند.

کم تر کسی در جهان، اشک های «سید حسن نصرالله» را دیده است. حتی زمانی که پسر بزرگش در نبرد رویارو با اشغالگران کشورش به شهادت رسید و جنازه اش را در برابر او نهادند، هیچ دوربینی نتوانست ردی از حزن و نمی از اشک بر چهره‌ی این پدر به ثبت برساند. او شاگرد «مکتب روح الله» است و دیده گانش تنها در دو زمان به اشک می نشیند؛ رو به قبله و در محراب عبادت، و در عزای «اباعبدالله الحسین(صلوات الله علیه)».

آن چه پیش رو دارید، فیلمی است که یکی از معدود دفعاتِ گریستنِ دبیرکل حزب الله لبنان را به تصویر کشیده. مردی که چندین جنگ تمام عیار را علیه «رژیم صهیونیستی» رهبری نموده، هنگام وصف مصائب حضرات «سیدالشهدا» و «زینب کبری»(سلام الله علیهما)، ناگهان می شکند و اشک هایش جاری می شود. و اهلِ حق و حقیقت می دانند که تمام شکوه و عزتِ این مرد، ریشه در همین اشک هایش دارند: