کاظم روحاني نژاد خبرنگار باسابقه واحد مرکزي خبر که از سالهاي آغازين پس از انقلاب تاکنون خبرنگار صداوسيما بوده است، در وبلاگ خود نوشت: اين روزها با بازگشت موقت منشور کوروش کبير به کشور ،بحث تازه اي در ميان اهل غور و قدح و پارينه و ديرينه سنگي پا گرفته است ، ماجراي آويختن چفيه به گردن کوروش و کاوه آهنگر بدست دکتر احمدي نژاد رئيس جمهور درآيين ويژه رونمايي از منشور ياد شده ابتکاري جالب و نو وصد البته عملي مبتني بر جسارت واشتياق است. شايد نسل مياني کنوني به ياد داشته باشد که در سال هاي پس از پيروزي انقلاب اسلامي به سبب فضاي ضد طواغيت ونيز سواستفاده نظام سفاک و خيانت پيشه گذشته از اعتبار جاه وجبروت سلسله هخامنشيان براي بقاي ننگين خود ، بردن نام کوروش وداريوش عملي مذموم و شايد هم جرم شناخته مي شد و اين امر تا پايان دهه نخست انقلاب اسلامي همچنان استمرار داشت تا اينکه شايد براي نخستين بار در آن سال ها آيت ا... هاشمي رفسنجاني رئيس جمهور وقت در سفري به استان فارس از شخصيت کوروش تجليل کرد.
عين جملات يادم نيست ولي نقل به مضمون اين بود که آقاي هاشمي با استناد به ديدگاه برخي مفسران قرآن کريم از جمله دانشمند و مفسر پرآوازه تشيع مرحوم علامه اميني (ره) از کوروش به عنوان يکي از انسان هاي مورد احترام قرآن کريم ياد کرد وگفت : از ديدگاه اين عالم بزرگوار بررسي ها نشان مي دهد که عنوان "ذوالقرنين " در کلام وحي با توجه به مشخصات و نشانه هايي که مطرح شده است مي تواند از القاب "کوروش " باشد.
اين سخن آن هم نه از زبان يک مقام رسمي بلکه چهره اي روحاني ، نه تنها براي مردم عادي و عامي تعجب آور بود بلکه نگاه هاي زير چشمي و سوال برانگيز برخي خواص را هم برانگيخت. چرا که تا آن روز هيچ يک از مقامات کشور حتي شخص رئيس جمهور وقت علاقه ، همت و شايد هم جرات بازديد از بناي عظيم و پرابهت تخت جمشيد را نداشتند وآن اظهار نظر به قدري تازه وغير منتظره بود که برخي انقلابي هاي دو آتشه آن روز و استحاله شدگان امروز را به عتاب و عقاب واداشت.
من هم ترديد داشتم که سخن رئيس جمهور وقت در رديف خبر ويژه قرار مي گيرد يا عادي وعمومي و چگونه در رسانه ملي مي تواند گنجانده شود .همين قدر يادم مانده است که پس از مشورت هاي فراوان سردبيران وقت پخش خبرآن را به عنوان يک جمله مثلا ماضي بعيد! ويا درچارچوب الزامات معنوي ، جمله " لقو" تلقي کردند و در زمره الفاظ ماهيت تنش زا قرار گرفت!، اگر چند روزي محور بحث ميدان داران سياست تبديل شد .اما از همه اين موضوعات که بگذريم در عجبم که اين انگليسي ها فقط شهر فرنگ ندارند که بچه ها و به اعتباري نسل امروز وآينده را مجذوب خود سازند و دلي بدست آورند بلکه براي ذوب کردن يخ هاي علائق و روابط هنوز هم بسيار استادانه و به هنگام ، قادرند شرکا ورفقاي ديگر خود را دور بزنند و اصطلاحا" قال " بگذارند و به بهانه منشور نمايي و احياي علائق تاريخي بارديگر به سر سفره اين ملت بازگردند.
