به گزارش مشرق، حمیدرضا فولادگر در پاسخ به پرسشی درباره احکام لایحه برنامه ششم، گفت: چیزی که در اختیار ما است و چیزی که دولت به نام لایحه به ما داده است بعضی احکام است که تحت عنوان احکام مورد نیاز برای اجرای برنامه ارائه شده است.
فولادگر گفت: این برنامه را دولت در مجلس قبل هم داده بود. در مجلس بحث بود که این برنامه نیست و جامعیت یک برنامه را ندارد. دولت هم اظهار کرد که برنامه و سندهای بالادست، اسناد پشتیبان، جداول و ارقام را در اختیار داریم و چیزی که ما از مجلس می خواهیم مجوزهایی برای اجرای آن است.
این نماینده مجلس ادامه داد: ما معتقد بودیم که به چنین چیزی نمی توان عنوان برنامه اطلاق کرد بلکه یک لایحه عادی است که حاوی بعضی احکام قانونی و مجوزهاست.
وی اضافه کرد: در مجلس دوره قبل خود مجلس در کمیسیون تلفیق دوره نهم بعضی از احکام سیاست های کلی و بعضی جداول و ارقام از اسناد پشتیبان را به آن اضافه کرد ولی فرصت رسیدگی در صحن علنی مجلس نهم را پیدا نکرد، چنانکه در کمیسیون تصویب شد اما در صحن علنی بررسی نشد.
فولادگر افزود: این بار دولت به همان احکام 31 ماده ای قبلی سه یا چهار ماده اضافه کرده و بعضی اعداد و ارقام و رویکردها را در حد سه یا چهار ماده افزوده است و باز هم اسم لایحه تقدیمی را احکام مورد نیازگذاشته است که بازهم آن جامعیت برنامه را ندارد.
وی ادامه داد: بنابراین اگر مجلس بخواهد این را به عنوان یک برنامه در بیاورد و در کمیسیون تلفیق هم که به همین منظور تشکیل شده است مورد بررسی قرار دهد باید برنامه را به صورت لایحه برنامه ششم مورد بررسی قرار دهد و اگراین برنامه همانند یک لایحه عادی باشد دیگر به تشکیل کمیسیون تلفیق نیازی نیست بلکه این لایحه به کمیسیون برنامه و بودجه می رود و یا حداکثر به کمیسیون مشترک می‌رود اما به کمیسیون تلفیق نیازی نخواهد بود.
وی تصریح کرد: پس بنابراین برنامه کاری مجلس این است که احکام را به برنامه تبدیل کند و بعضی احکام و جداول را به آن اضافه کند تا جامع تر شود و بشود آن را به عنوان برنامه تلقی کرد. به هر صورت چون هدف دولت اصلا ارسال برنامه نبوده و به قول خودشان احکامی بوده که مورد نیاز برنامه بوده اند، بنابراین جامع نیست،با توجه به اینکه مهم ترین ویژگی برنامه جامع بودن آن است، ما باید این لایحه را به یک برنامه جامع که هم در بخش اقتصادی و هم در بخش اجتماعی و هم در بخش فرهنگی و هم در بخش سیاسی، امنیتی و نظامی دفاعی کامل باشد، تبدیل کنیم.
عضو کمیسیون صنایع و معادن اظهار داشت: در بخش های مختلف اقتصاد کلان، اقتصاد خرد و بخش های دیگر اقتصاد مانند صنعت معدن و تجارت، انرژی، نفت، عمران، کشاورزی و امثال آن، بعضی احکام وجود دارد که به نظر می رسد باید در قالب سیاست های کلی برنامه ششم که 80 بند است و سیاست های اقتصاد مقاومتی که 24 بند است در بیاید؛ این کاری است که کمیسیون تلفیق باید انجام دهد و الان هم در شروع کار تلفیق چنین برنامه ای در دستور کار آن قرار دارد که فرایند این کار تا اواخر مهرماه زمان می برد.
فولادگر در پاسخ به اینکه پس از انقلاب 5 برنامه توسعه ای در کشور اجرا شده است و این برنامه ها به چه میزان به اهداف خود دست یافته است، گفت: هیچ وقت و هیچ موقع هیچ برنامه ای به اهداف مورد نظرش نرسید چنانکه در هر برنامه ای بخشی از اهداف محقق شد و خیلی از اهداف هم محقق نشد تا به برنامه پنجم رسیدیم که مصادف بود. با شدت گرفتن تحریم ها و مسائل مدیریتی و ساختاری در کنار نوسانات شدید اقتصادی و رکود بی‌سابقه‌ای که تا الان ادامه دارد به بسیاری از اهداف برنامه پنجم نرسیدیم چنانکه شاید در طول پنج برنامه گذشته برنامه پنجم از لحاظ درصدهای تحقق اهداف کم تر از همه بوده است.
این نماینده مجلس در رابطه با علل عدم دستیابی به اهداف گفت: این هم باید آسیب شناسی شود و بالاخره برنامه به شکلی نوشته شود که اولا قابل اجرا باشد و ثانیا یک شروع و پایان داشته باشد و دقت شود که در چه حد قابلیت دستیابی به اهداف آن وجود دارد تا اینکه در طول 5 سال برنامه به طور متوسط قابل اجرا باشد.
وی در مورد اینکه دولت پیش بینی کرده در طی اجرای این برنامه توسعه‌ای قرار است به رشد اقتصادی 8 درصد برسیم و اینکه با توجه به شرایط فعلی اقتصاد کشور چگونه به این میزان درصد رشد خواهیم رسید بیان داشت: ممکن است اول سخت باشد یا نوساناتی مثل قبل داشته باشیم و 8 درصد محقق نشود اما این هدف 8 درصد تاکیدی است که رهبر انقلاب مطرح کرده اند.
فولادگر تاکید کرد: ما باید هدف را بلند ببینیم و تلاشمان را بکنیم که به این هدف بلند برسیم؛ حالا اگر 100 درصد هم محقق نشد 70 یا 80 درصد آن محقق خواهد شد؛ولی هدف را باید بلند ببینیم و این تاکیدی است که رهبر انقلاب هم گفتند که اگر واقعا بخواهیم در منطقه به افق سند چشم انداز برسیم باید با رشد 8 درصدی جلو برویم تا به آن چشم انداز برسیم.
فولادگر در پاسخ به پرسشی درباره ترجیح برنامه ریزی با اهداف واقع بینانه نسبت به اهداف بلند پروازانه، گفت: باید هدف و آرمان را بلند ببینیم اما روش های رسیدن به آن هدف ها واقع بینانه باشد؛ اشکال ندارد که ما آرمان ها را بالا ببینیم ولی راه رسیدن به آن آرمان ها و اهداف باید واقع بینانه باشد.
وی در پاسخ به پرسشی درباره راهکار رسیدن به ضریب جینی معادل 0.34 در برنامه ششم، گفت: برای رسیدن به این هدف برنامه، باید برنامه فقرزدایی داشته باشیم و برنامه هایی که اختلاف طبقاتی را کاهش بدهد، مردم را توانمند کند و قدرت کسب درآمدی مردم زیادتر شود. این ها همه در گرو رونق اقتصادی و خروج از رکود است.
این نماینده مجلس ادامه داد: آن بخش هایی را که اسم آوردم باید تکمیل شود و برنامه هایی برای بهبود کسب و کار، برای رفع موانع تولید، تقویت بخش های غیر دولتی به خصوص تعاونی ها ،اقتصاد دانش بنیان و فناوری های نو داشته باشیم و در کنار آن به بخش های مختلف صنعت و معدن، کشاورزی، حمل و نقل، انرژِی و عمران متکی بر همان سیاست نگاه کنیم.
وی در پایان گفت: درنهایت همه این ها به قول شما به صورت واقع بینانه و با در نظر گرفتن یک نقطه شروع و پایان برنامه ریزی خواهد شد که ما می خواهیم از سال 96 تا سال 1400 از این نقطه شروع کنیم و به آن نقطه هدف برسیم.
فولادگر گفت: این برنامه را دولت در مجلس قبل هم داده بود. در مجلس بحث بود که این برنامه نیست و جامعیت یک برنامه را ندارد. دولت هم اظهار کرد که برنامه و سندهای بالادست، اسناد پشتیبان، جداول و ارقام را در اختیار داریم و چیزی که ما از مجلس می خواهیم مجوزهایی برای اجرای آن است.
این نماینده مجلس ادامه داد: ما معتقد بودیم که به چنین چیزی نمی توان عنوان برنامه اطلاق کرد بلکه یک لایحه عادی است که حاوی بعضی احکام قانونی و مجوزهاست.
وی اضافه کرد: در مجلس دوره قبل خود مجلس در کمیسیون تلفیق دوره نهم بعضی از احکام سیاست های کلی و بعضی جداول و ارقام از اسناد پشتیبان را به آن اضافه کرد ولی فرصت رسیدگی در صحن علنی مجلس نهم را پیدا نکرد، چنانکه در کمیسیون تصویب شد اما در صحن علنی بررسی نشد.
فولادگر افزود: این بار دولت به همان احکام 31 ماده ای قبلی سه یا چهار ماده اضافه کرده و بعضی اعداد و ارقام و رویکردها را در حد سه یا چهار ماده افزوده است و باز هم اسم لایحه تقدیمی را احکام مورد نیازگذاشته است که بازهم آن جامعیت برنامه را ندارد.
وی ادامه داد: بنابراین اگر مجلس بخواهد این را به عنوان یک برنامه در بیاورد و در کمیسیون تلفیق هم که به همین منظور تشکیل شده است مورد بررسی قرار دهد باید برنامه را به صورت لایحه برنامه ششم مورد بررسی قرار دهد و اگراین برنامه همانند یک لایحه عادی باشد دیگر به تشکیل کمیسیون تلفیق نیازی نیست بلکه این لایحه به کمیسیون برنامه و بودجه می رود و یا حداکثر به کمیسیون مشترک می‌رود اما به کمیسیون تلفیق نیازی نخواهد بود.
وی تصریح کرد: پس بنابراین برنامه کاری مجلس این است که احکام را به برنامه تبدیل کند و بعضی احکام و جداول را به آن اضافه کند تا جامع تر شود و بشود آن را به عنوان برنامه تلقی کرد. به هر صورت چون هدف دولت اصلا ارسال برنامه نبوده و به قول خودشان احکامی بوده که مورد نیاز برنامه بوده اند، بنابراین جامع نیست،با توجه به اینکه مهم ترین ویژگی برنامه جامع بودن آن است، ما باید این لایحه را به یک برنامه جامع که هم در بخش اقتصادی و هم در بخش اجتماعی و هم در بخش فرهنگی و هم در بخش سیاسی، امنیتی و نظامی دفاعی کامل باشد، تبدیل کنیم.
عضو کمیسیون صنایع و معادن اظهار داشت: در بخش های مختلف اقتصاد کلان، اقتصاد خرد و بخش های دیگر اقتصاد مانند صنعت معدن و تجارت، انرژی، نفت، عمران، کشاورزی و امثال آن، بعضی احکام وجود دارد که به نظر می رسد باید در قالب سیاست های کلی برنامه ششم که 80 بند است و سیاست های اقتصاد مقاومتی که 24 بند است در بیاید؛ این کاری است که کمیسیون تلفیق باید انجام دهد و الان هم در شروع کار تلفیق چنین برنامه ای در دستور کار آن قرار دارد که فرایند این کار تا اواخر مهرماه زمان می برد.
فولادگر در پاسخ به اینکه پس از انقلاب 5 برنامه توسعه ای در کشور اجرا شده است و این برنامه ها به چه میزان به اهداف خود دست یافته است، گفت: هیچ وقت و هیچ موقع هیچ برنامه ای به اهداف مورد نظرش نرسید چنانکه در هر برنامه ای بخشی از اهداف محقق شد و خیلی از اهداف هم محقق نشد تا به برنامه پنجم رسیدیم که مصادف بود. با شدت گرفتن تحریم ها و مسائل مدیریتی و ساختاری در کنار نوسانات شدید اقتصادی و رکود بی‌سابقه‌ای که تا الان ادامه دارد به بسیاری از اهداف برنامه پنجم نرسیدیم چنانکه شاید در طول پنج برنامه گذشته برنامه پنجم از لحاظ درصدهای تحقق اهداف کم تر از همه بوده است.
این نماینده مجلس در رابطه با علل عدم دستیابی به اهداف گفت: این هم باید آسیب شناسی شود و بالاخره برنامه به شکلی نوشته شود که اولا قابل اجرا باشد و ثانیا یک شروع و پایان داشته باشد و دقت شود که در چه حد قابلیت دستیابی به اهداف آن وجود دارد تا اینکه در طول 5 سال برنامه به طور متوسط قابل اجرا باشد.
وی در مورد اینکه دولت پیش بینی کرده در طی اجرای این برنامه توسعه‌ای قرار است به رشد اقتصادی 8 درصد برسیم و اینکه با توجه به شرایط فعلی اقتصاد کشور چگونه به این میزان درصد رشد خواهیم رسید بیان داشت: ممکن است اول سخت باشد یا نوساناتی مثل قبل داشته باشیم و 8 درصد محقق نشود اما این هدف 8 درصد تاکیدی است که رهبر انقلاب مطرح کرده اند.
فولادگر تاکید کرد: ما باید هدف را بلند ببینیم و تلاشمان را بکنیم که به این هدف بلند برسیم؛ حالا اگر 100 درصد هم محقق نشد 70 یا 80 درصد آن محقق خواهد شد؛ولی هدف را باید بلند ببینیم و این تاکیدی است که رهبر انقلاب هم گفتند که اگر واقعا بخواهیم در منطقه به افق سند چشم انداز برسیم باید با رشد 8 درصدی جلو برویم تا به آن چشم انداز برسیم.
فولادگر در پاسخ به پرسشی درباره ترجیح برنامه ریزی با اهداف واقع بینانه نسبت به اهداف بلند پروازانه، گفت: باید هدف و آرمان را بلند ببینیم اما روش های رسیدن به آن هدف ها واقع بینانه باشد؛ اشکال ندارد که ما آرمان ها را بالا ببینیم ولی راه رسیدن به آن آرمان ها و اهداف باید واقع بینانه باشد.
وی در پاسخ به پرسشی درباره راهکار رسیدن به ضریب جینی معادل 0.34 در برنامه ششم، گفت: برای رسیدن به این هدف برنامه، باید برنامه فقرزدایی داشته باشیم و برنامه هایی که اختلاف طبقاتی را کاهش بدهد، مردم را توانمند کند و قدرت کسب درآمدی مردم زیادتر شود. این ها همه در گرو رونق اقتصادی و خروج از رکود است.
این نماینده مجلس ادامه داد: آن بخش هایی را که اسم آوردم باید تکمیل شود و برنامه هایی برای بهبود کسب و کار، برای رفع موانع تولید، تقویت بخش های غیر دولتی به خصوص تعاونی ها ،اقتصاد دانش بنیان و فناوری های نو داشته باشیم و در کنار آن به بخش های مختلف صنعت و معدن، کشاورزی، حمل و نقل، انرژِی و عمران متکی بر همان سیاست نگاه کنیم.
وی در پایان گفت: درنهایت همه این ها به قول شما به صورت واقع بینانه و با در نظر گرفتن یک نقطه شروع و پایان برنامه ریزی خواهد شد که ما می خواهیم از سال 96 تا سال 1400 از این نقطه شروع کنیم و به آن نقطه هدف برسیم.
