مرحوم داود رشیدی از نگاه علیرضا خمسه چگونه انسانی بود؟

مرحوم رشیدی به معنای واقعی یک پدر فداکار و بامحبت بود. زمانی که حرفی از سندیکای هنرمندان و خانه سینما نبود، آن مرحوم پا پیش گذاشت و همگان او را به عنوان یکی از نخستین معماران خانه سینمای ایران و صنف بازیگران می شناسند. سالها مسئولیت شورای مرکزی انجمن بازیگران سینمای ایران را برعهده داشت و خدمات و زحمات بسیاری برای این صنف کشید.

می توانید به قسمتی از این خدمات اشاره کنید؟

خدمات زیاد است اما آنچه دیگران کمتر می دانند این است که بسیاری از زحمت کشان عرصه سینما و تئاتر کشور را با تلاش فراوان در دو مجتمع بوعلی و جوانمرد قصاب، صاحب خانه کرد. این است که می گویم برای خیلی ها پدری و بزرگی کرد. در کل انگیزه بسیاری برای سر و سامان دادن به وضع اقتصادی و زندگی بازیگران و زحمت کشان صنف تئاتر و سینما داشت.

آیا این رحمت و لطف پدری شامل حال شما هم شد؟

بله، مرحوم داود رشیدی برای من واقعاً حکم یک پدر را داشت. روشن تر بگویم، در زمان خواستگاری، من جوانی بودم که پدرم سالها قبل فوت کرده بود و یتیم بودم و پدری نداشتم. در مراسم خواستگاری مرحوم رشیدی بجای پدرم آمد و ضمانت مرا نزد پدر دختر کرد و دختر آنان را برای من خواستگاری کرد. این بهترین کاری است که پدر می تواند برای فرزندش انجام دهد.
حتی وقتی که من و همسرم از سفر حج برگشتیم بسیاری را برای مراسم ولیمه دعوت کردم. تنها کسانی که آمدند آقای داود رشیدی و همسر ایشان خانم احترام برومند بودند. این یعنی مهر پدری که آن مرحوم در دل من به یادگار گذاشت.

سخن پایانی آقای خمسه؟

به سهم خودم درگذشت داود رشیدی را به همسر و دختر و نوه آن مرحوم و همچنین جامعه هنری کشور و مردم شریف ایران تسلیت می گویم.