به گزارش مشرق، بیش از ۷۰ سال از روزی که بمب‌های شیمیایی بر سر مردم
هیروشیما فرود آمدند و باعث مرگ هزاران نفر شدند، می‌گذرد. ساداکو یکی از
معروف‌ترین قربانیان این اتفاق است. او یک دختربچه ژاپنی بود که در جریان
بمباران اتمی شهر هیروشیمای ژاپن توسط نیروی هوایی آمریکا در جنگ جهانی دوم
به‌دلیل تشعشعات اتمی بیمار شد.
روزهای سخت بیماری و بستری شدن ساداکو در بیمارستان باعث شد، او به ساختن درناهای کاغذی رو بیاورد. ساخت درنای کاغذی نمونه‌ای از هنر اریگامی است.
«اریگامی» هنر تا کردن کاغذ و ساختن شکل‌های مختلف به‌وسیله‌ی آن است. این هنر در کشور زادگاه ساداکو، یعنی ژاپن رشد و ارتقا پیدا کرد و به یکی از هنرهای اصلی ژاپنی‌ها در مراسم و جشن‌های مختلف تبدیل شد. آن‌ها این هنر را به کودکان خود می‌آموختند و در جشن‌ها از شکل‌های مختلفی که با کاغذ درست می‌شد، برای تزیین استفاده می‌کردند.
ساخت یک طرح اریگامی، از یک کاغذ مربع‌شکل شروع می‌شود و با تا کردن‌های متفاوت، به شکل‌های مختلف درمی‌آید. اریگامی در حال حاضر یکی از محبوب‌ترین سرگرمی‌های کودکان سراسر دنیاست. آن‌ها از این‌که بتوانند بیاموزند با یک کاغذ ساده و چند تا، به شکل‌های مختلفی دست پیدا کنند، لذت می‌برند.
قواعد اصلی هنر شکل‌سازی با کاغذ را این‌گونه توضیح داده‌اند: «تا کردن کاغذ، باید روی یک سطح صاف و سخت انجام شود. تمام تاها باید با دقت انجام شود. تاها باید صاف و فشرده باشد و به‌وسیله‌ی ناخن خط انداخته شود. انتخاب کاغذ باید از نظر رنگ و میزان استقامت، متناسب با شکل مورد نظر باشد.»
امروزه و با محبوب شدن اریگامی در میان تمام اقشار مردم، با یک جست‌وجوی ساده در اینترنت می‌توان فیلم‌های کوتاه و مفیدی از آموزش ساخت شکل‌های مختلف به وسیله‌ی این هنر را آموخت. همچنین کلاس‌های آموزشی برای اریگامی در برخی مراکز هنری برگزار می‌شود. ایران مانند برخی کشورها، انجمن اریگامی دارد.
به ساداکو گفته شده بود، طبق یک افسانه‌ی ژاپنی، اگر بیمار یک‌هزار درنای کاغذی بسازد، شفا می‌یابد. ساداکو که به‌شدت از عوارض ناشی از بمباران شیمیایی رنج می‌برد، نتوانست تا زمان ساختن یک‌هزار درنای کاغذی طاقت بیاورد. او بعد از ساخت ۶۴۴ درنا از دنیا رفت. البته هزار درنای او به کمک دوستانش کامل شد.
هر سال در سالگرد این واقعه، کودکان ژاپنی با ساختن هزار درنای کاغذی به یاد ساداکو و زندگی پررنج‌اش، به دنیایی سرشار از صلح و بدون جنگ می‌اندیشند.
