به گزارش مشرق، مسابقات کشتی آزاد المپیک ریو 2016 در شرایطی در روزهای آخر المپیک برگزار خواهد شد که شاگردان رسول خادم کار بسیار سختی را برابر حریفان خود خواهند داشت. بی‌طلا ماندن‌های سالیان اخیر کشتی آزاد شرایط را برای شاگردان خادم سخت‌تر نیز کرده و فشار روانی ناشی از 16 سال بی‌طلا بودن در المپیک یکی از عوامل اصلی است که شاید شاگردان رسول خادم را آزار دهد.
با این حال ثبات فنی و البته مدیریتی در کشتی آزاد از 5 سال اخیر تاکنون باعث شده تا آزادکاران شناخت خوبی از کوچ خود در زمان مسابقه داشته باشند و البته از سویی مصدومیت‌های اخیر باعث شده تا کادرفنی کمی با دستی بسته راهی ریو 2016 شود.
پس از مدال طلای علیرضا دبیر در المپیک 2000 سیدنی دیگر کشتی آزاد نتوانسته روی سکوی نخست المپیکی بایستد. جالب است که رقابت بسیار حساسی نیز بین کشتی آزاد و وزنه‌برداری در تعداد مدال طلا وجود دارد و هر 2 رشته روی عدد 5 طلا ایستاده‌اند که به نظر می‌رسد با شرایط موجود کشتی آزاد این قافیه را در ریو 2016 به وزنه‌برداری ببازد.
مصدومان دردسرساز
یکی از مهمترین دغدغه‌ها و البته مشکلاتی که گریبان‌گیر کشتی آزاد شده است مصدومیت‌های کشتی‌گیران است. جدا از رضا یزدانی که با مصدومیتی کهنه دست و پنجه نرم می‌کند و هنوز مشخص نیست که راهی المپیک خواهد شد یا خیر، مصدومیت سید احمد محمدی نیز رسول خادم را بسیار آزار داد.
محمدی که مدال نقره و برنز جهان را دارد و خیلی‌ها او را امید اصلی کاروان کشتی آزاد ایران می‌دانستند، 4 ماه مانده به المپیک مصدوم شد و پس از آن نیز دیگر نتوانست به شرایط آرمانی بازگردد و در نهایت در رقابت با میثم نصیری دستش از دوبنده کوتاه ماند تا نصیری المپیکی شود و محمدی که المپیک لندن را نیز از دست داده بود، در ریو نیز غایب باشد.
احسان لشگری دیگر غایب تیم ملی کشتی آزاد است که وی نیز پس از مصدومیت دیگر نتوانست به شرایط آرمانی گذشته بازگردد و او نیز جایش را به کشتی‌گیر جوانی به نام علیرضا کریمی داد تا دارنده مدال برنز المپیک لندن در ریو غایب باشد. مهمترین از تمامی این نفرات رضا یزدانی جویباری است که وی هنوز هم شرایط نامشخصی دارد و کادرفنی نمی‌داند که می‌توان به یزدانی اعتماد کرد یا خیر؟
یزدانی همچنان می‌لنگد و نگرانی کادر فنی از این بوده که وی در ریو 2016 نیز مانند لندن 2012 مصدوم شود و یک مدال محتمل از کف کشتی آزاد در آید.
همه طلا می‌خواهند، حتی نصیری!
رسول خادم در شرایطی تیم 6 نفره کشتی آزاد را معرفی کرده است که همچنان تکلیف وزن 97 کیلوگرم نامشخص است. از میثم نصیری باید به عنوان کشتی‌گیری نام ببریم که به سختی هر چه تمام به تیم ملی رسید. او در حالی حالا مدعی درجه یک این وزن است که رسول خادم با سرمایه‌گذاری که روی سید احمد محمدی در این سال‌ها کرده بود امید زیادی داشت تا او با دست پر از المپیک برگردد اما مصدومیت و عملکرد ضعیف محمدی که نقره و برنز مسابقات جهانی را در سال‌های 2014 و 2015 در کارنامه دارد، باعث شد تا نصیری به دوبنده تیم ملی برسد.
همه پدیده‌های 65 کیلوگرمی
وزن 65 کیلوگرم در ریو یکی از اوزان سخت برای گرفتن مدال است و این امر به سادگی محقق نخواهد شد. سال گذشته در این رقابت‌ها پدیده ای به نام فرانک چامیزو که اصلیتی کوبایی دارد، اما تابعیت ایتالیا را پذیرفته همه را شگفت زده کرد. او با شکست همه مدعیان به مدال طلا رسید و با توجه به کشتی‌هایی که در تورنمنت اخیر لهستان داشت بدون شک مدعی جدی مدال طلای المپیک است. بعد از او سوسلان رامونف از روسیه است که در مسابقات 2014 ازبکستان با غلبه سید احمد محمدی قهرمان جهان شد و سال گذشته هم در آمریکا برنز گرفت.
اختیار نوروزاف ازبکستانی هم یکی دیگر از مدعیان جدی این وزن است. ضمن اینکه کشتی‌گیران کره‌جنوبی، ژاپن و البته طغرل عسگراف آذربایجانی را هم باید به جمع مدعیان اضافه کنیم، البته آمریکا هم با فرانک مولینارو می‌آید که از قدرت بدنی بالایی برخوردار است و در جام جهانی اخیر هم محمدی را شکست داد.
یزدانی - باروس؛ فصلی برای انتقام
یکی از زیباترین کشتی‌ها که تمام ایرانی‌ها بی‌صبرانه منتظر هستند تا آن را در بازی‌های ریو ببینند، رقابت حسن یزدانی با جردن باروس در وزن 74 کیلوگرم است. باروس نامدار که مدال طلای المپیک قبلی را از چنگ صادق گودرزی درآورد، در این دوره هم مدعی درجه یک قهرمانی است. در کنار این غول آمریکایی، انور گدویف از روسیه هم حضور دارد. کشتی‌گیر قدرتمند و توانایی که کاملا مهندسی شده کشتی می‌گیرد و در رقابت‌های جهانی سال گذشته هم خیلی خوب ظاهر شد. هر چند که در نیمه نهایی به باروس باخت، اما در نهایت برنز گرفت.
لیوان لوپز کوبایی هم می‌تواند یکی از خوب‌های این وزن باشد. زلیم خان حاجیف که برای فرانسه کشتی می‌گیرد و یا اشرف علی‌یف که در ترکیب آذربایجان به میدان می‌رود و حتی سوسوکه تاکاتانی از ژاپن که مدال نقره مسابقات جهانی سال 2014 را کسب کرده می‌توانند از حریفان قدر یزدانی باشد. یزدانی با قدی کشیده و دستانی توانا اگر با قرعه مناسبی روبرو شود قطعا می‌تواند مدال المپیک را بگیرد.
86 کیلوی پرنوسان
یکی از اوزانی که در سال‌های اخیر نوسان زیادی را در آن شاهد بودیم، وزن 86 کیلوگرم است. احسان لشگری در بازی‌های المپیک 2012 لندن که به مدال برنز رسید تا سال 2013 این دوبنده را به تن داشت. او در جهانی 2013 هم مدال برنز را به دست آورد، اما در سال 2014 این دوبنده به محمدحسین محمدیان رسید. محمدیان در آن رقابت‌ها تا نیمه نهایی پیش رفت، اما در این مرحله مقابل رینرز سالاس کوبایی شکست خورد و در نهایت هم به مدال برنز رسید. در سال 2015 محمدیان به یک وزن بالاتر رفت و دوبنده 86 کیلوگرم به علیرضا کریمی جوان رسید تا در لاس وگاس یک مدال برنز را به ارمغان بیاورد.
سال گذشته کریمی خیلی آماده بود و موفقیت‌های زیادی را هم کسب کرد، اما امسال تا اینجای کار شرایط خوبی نداشته و همین نگرانی‌هایی را به وجود آورده است. خیلی‌ها کریمی امروز را با حیدری سیدنی مقایسه می‌کنند؛ جایی که حیدری باید طلای المپیک را می‌گرفت، اما با شکست از دور رقابت‌ها کنار رفت. حیدری آن موقع همان حرف‌هایی را زد که کریمی بعد از مسابقات جام جهانی آمریکا به زبان آورد:«بی‌انگیزه بودم.» اصلی‌ترین حریف کریمی بعد از خودش، سعدالله‌اف، تانک روس‌ها، خواهد بود که در 2 سال اخیر به عنوان قهرمانی جهان رسیده است.
اگر سالاس کوبایی را کنار بگذاریم، باید از سلیم یاشار ترکیه‌ای و گانف بلغار و حتی امیناشویلی از گرجستان به عنوان رقبای کریمی نام ببریم. به نظر نمی‌رسد که کریمی برای گرفتن مدال کار سختی داشته باشد مگر اینکه در روز مسابقات خودش نباشد.
گرفتاری خادم در 97 کیلو
تکلیف وزن 97 کیلوگرم هنوز در هاله‌ای از ابهام است. رضا یزدانی که امید اصلی تیم ملی برای این مسابقات بود به شدت آسیب دیده است و هنوز کاملاً معلوم نیست که به ریو می‌رسد یا نه؟ اگر یزدانی نرسد باید او را یکی از بدشانس‌ترین کشتی‌گیران تاریخ بدانیم که 2 مدال مسلم در المپیک‌های 2012 و 2016 را به دلیل آسیب دیدگی از دست داده است، البته آن موقع شانس در خانه امیر محمدی را خواهد زد که در کمتر از یکسال حضور در اردوی تیم ملی راهی بازی‌های المپیک می‌شود.
به طور کلی وضعیت وزن 97 کیلوگرم در سطح جهان دچار تغییرات زیادی شد. شاید تا یک سال پیش در این وزن مدعیان چندانی حضور نداشتند و همه منتظر بودند تا یزدانی به سادگی طلای المپیک را بگیرد، اما به یک‌باره رقابتی در کشورهای مختلف به راه افتاد که هر کدام یک کشتی‌گیر قدرتمند را برای این وزن معرفی کردند.
اول آمریکایی‌ها کایل اسنایدر را در جهانی لاس وگاس معرفی کردند که قهرمان جهان در این وزن شد. حالا روس‌ها می‌خواهند در ریو یکی را معرفی کنند که مدال طلا را به سینه بزند. آنزور بولتوکائف در این چند ماه اخیر چنان درخشش خیره‌کننده‌ای داشته که تدیف در حضور ستاره‌هایی چون گاتسالوف و گادیسوف چاره‌ای جز اعتماد کردن به این کشتی‌گیر ندارد.
بولتوکائف با 28 سال سن تا پیش از این در میدانی رسمی حضور مقتدرانه‌ای نداشته، اما در این چند ماه اخیر در یک تورنمنت بین‌المللی هم جک وارنر، قهرمان المپیک لندن از آمریکا را شکست داد و هم کایل اسنایدر، قهرمان جهان در سال 2015 را. در ادامه گادیسوف را در یک تورنمنت بین‌المللی شکست داد و در مسابقات انتخابی تیم ملی روسیه هم حاجی مراد گاتسالوف را فیتیله پیچ کرد تا ظرف یک دقیقه با ضربه فنی برنده شود. بدون شک بولتوکائف برای مدال به ریو می‌آید و قطعا یک مدعی جدی خواهد بود. اسنایدر هم در ترکیب آمریکا خواهد بود که به نظر می‌رسد رقابت اصلی برای مدال طلا بین این دو نفر برگزار شود.
شانس دوباره قاسمی در سنگین وزن
کمیل قاسمی که در کمتر از چند ماه پیشرفت چشمگیر و شگفت انگیزی داشت با رسیدن به نیمه نهایی المپیک 2012 لندن تا یک قدمی فینالست شدن پیش رفت، اما به سد محکمی به نام تایمازوف خورد و در آخرین لحظات کم آورد. او در نیمه‌نهایی به آرتور تایمازوف ازبک باخت و از رسیدن به فینال بازماند، اما در رده‌بندی دلاگنف آمریکایی را شکست داد تا مدال برنز سنگین‌وزن را برای ایران بگیرد.
کمیل در این دوره هم مدعی رسیدن به این مدال است، اما در رقابت‌های اخیر کمی ضعیف‌تر از حد انتظار و دور از آمادگی ظاهر شده است که حتی شانس رسیدن به این بازی‌ها را با پیروزی مقابل کشتی هادی در کشتی انتخابی به سختی به دست آورد. او در مسابقات گزینشی قزاقستان به آسانی سهمیه حضور در بازی‌های ریو را کسب کرد، اما واقعیت این است گرفتن مدال در ریو به این آسانی نخواهد بود. او باید از سد حریفان سختی همچون بلال ماخوف و طاها آکگول بگذرد. البته نباید از کنار نام دولت شعبان‌بای قزاقستانی و ترول دلاگنف آمریکایی هم به این سادگی‌ها گذشت.
با این حال ثبات فنی و البته مدیریتی در کشتی آزاد از 5 سال اخیر تاکنون باعث شده تا آزادکاران شناخت خوبی از کوچ خود در زمان مسابقه داشته باشند و البته از سویی مصدومیت‌های اخیر باعث شده تا کادرفنی کمی با دستی بسته راهی ریو 2016 شود.
پس از مدال طلای علیرضا دبیر در المپیک 2000 سیدنی دیگر کشتی آزاد نتوانسته روی سکوی نخست المپیکی بایستد. جالب است که رقابت بسیار حساسی نیز بین کشتی آزاد و وزنه‌برداری در تعداد مدال طلا وجود دارد و هر 2 رشته روی عدد 5 طلا ایستاده‌اند که به نظر می‌رسد با شرایط موجود کشتی آزاد این قافیه را در ریو 2016 به وزنه‌برداری ببازد.
مصدومان دردسرساز
یکی از مهمترین دغدغه‌ها و البته مشکلاتی که گریبان‌گیر کشتی آزاد شده است مصدومیت‌های کشتی‌گیران است. جدا از رضا یزدانی که با مصدومیتی کهنه دست و پنجه نرم می‌کند و هنوز مشخص نیست که راهی المپیک خواهد شد یا خیر، مصدومیت سید احمد محمدی نیز رسول خادم را بسیار آزار داد.
محمدی که مدال نقره و برنز جهان را دارد و خیلی‌ها او را امید اصلی کاروان کشتی آزاد ایران می‌دانستند، 4 ماه مانده به المپیک مصدوم شد و پس از آن نیز دیگر نتوانست به شرایط آرمانی بازگردد و در نهایت در رقابت با میثم نصیری دستش از دوبنده کوتاه ماند تا نصیری المپیکی شود و محمدی که المپیک لندن را نیز از دست داده بود، در ریو نیز غایب باشد.
احسان لشگری دیگر غایب تیم ملی کشتی آزاد است که وی نیز پس از مصدومیت دیگر نتوانست به شرایط آرمانی گذشته بازگردد و او نیز جایش را به کشتی‌گیر جوانی به نام علیرضا کریمی داد تا دارنده مدال برنز المپیک لندن در ریو غایب باشد. مهمترین از تمامی این نفرات رضا یزدانی جویباری است که وی هنوز هم شرایط نامشخصی دارد و کادرفنی نمی‌داند که می‌توان به یزدانی اعتماد کرد یا خیر؟
یزدانی همچنان می‌لنگد و نگرانی کادر فنی از این بوده که وی در ریو 2016 نیز مانند لندن 2012 مصدوم شود و یک مدال محتمل از کف کشتی آزاد در آید.
همه طلا می‌خواهند، حتی نصیری!
رسول خادم در شرایطی تیم 6 نفره کشتی آزاد را معرفی کرده است که همچنان تکلیف وزن 97 کیلوگرم نامشخص است. از میثم نصیری باید به عنوان کشتی‌گیری نام ببریم که به سختی هر چه تمام به تیم ملی رسید. او در حالی حالا مدعی درجه یک این وزن است که رسول خادم با سرمایه‌گذاری که روی سید احمد محمدی در این سال‌ها کرده بود امید زیادی داشت تا او با دست پر از المپیک برگردد اما مصدومیت و عملکرد ضعیف محمدی که نقره و برنز مسابقات جهانی را در سال‌های 2014 و 2015 در کارنامه دارد، باعث شد تا نصیری به دوبنده تیم ملی برسد.
همه پدیده‌های 65 کیلوگرمی
وزن 65 کیلوگرم در ریو یکی از اوزان سخت برای گرفتن مدال است و این امر به سادگی محقق نخواهد شد. سال گذشته در این رقابت‌ها پدیده ای به نام فرانک چامیزو که اصلیتی کوبایی دارد، اما تابعیت ایتالیا را پذیرفته همه را شگفت زده کرد. او با شکست همه مدعیان به مدال طلا رسید و با توجه به کشتی‌هایی که در تورنمنت اخیر لهستان داشت بدون شک مدعی جدی مدال طلای المپیک است. بعد از او سوسلان رامونف از روسیه است که در مسابقات 2014 ازبکستان با غلبه سید احمد محمدی قهرمان جهان شد و سال گذشته هم در آمریکا برنز گرفت.
اختیار نوروزاف ازبکستانی هم یکی دیگر از مدعیان جدی این وزن است. ضمن اینکه کشتی‌گیران کره‌جنوبی، ژاپن و البته طغرل عسگراف آذربایجانی را هم باید به جمع مدعیان اضافه کنیم، البته آمریکا هم با فرانک مولینارو می‌آید که از قدرت بدنی بالایی برخوردار است و در جام جهانی اخیر هم محمدی را شکست داد.
یزدانی - باروس؛ فصلی برای انتقام
یکی از زیباترین کشتی‌ها که تمام ایرانی‌ها بی‌صبرانه منتظر هستند تا آن را در بازی‌های ریو ببینند، رقابت حسن یزدانی با جردن باروس در وزن 74 کیلوگرم است. باروس نامدار که مدال طلای المپیک قبلی را از چنگ صادق گودرزی درآورد، در این دوره هم مدعی درجه یک قهرمانی است. در کنار این غول آمریکایی، انور گدویف از روسیه هم حضور دارد. کشتی‌گیر قدرتمند و توانایی که کاملا مهندسی شده کشتی می‌گیرد و در رقابت‌های جهانی سال گذشته هم خیلی خوب ظاهر شد. هر چند که در نیمه نهایی به باروس باخت، اما در نهایت برنز گرفت.
لیوان لوپز کوبایی هم می‌تواند یکی از خوب‌های این وزن باشد. زلیم خان حاجیف که برای فرانسه کشتی می‌گیرد و یا اشرف علی‌یف که در ترکیب آذربایجان به میدان می‌رود و حتی سوسوکه تاکاتانی از ژاپن که مدال نقره مسابقات جهانی سال 2014 را کسب کرده می‌توانند از حریفان قدر یزدانی باشد. یزدانی با قدی کشیده و دستانی توانا اگر با قرعه مناسبی روبرو شود قطعا می‌تواند مدال المپیک را بگیرد.
86 کیلوی پرنوسان
یکی از اوزانی که در سال‌های اخیر نوسان زیادی را در آن شاهد بودیم، وزن 86 کیلوگرم است. احسان لشگری در بازی‌های المپیک 2012 لندن که به مدال برنز رسید تا سال 2013 این دوبنده را به تن داشت. او در جهانی 2013 هم مدال برنز را به دست آورد، اما در سال 2014 این دوبنده به محمدحسین محمدیان رسید. محمدیان در آن رقابت‌ها تا نیمه نهایی پیش رفت، اما در این مرحله مقابل رینرز سالاس کوبایی شکست خورد و در نهایت هم به مدال برنز رسید. در سال 2015 محمدیان به یک وزن بالاتر رفت و دوبنده 86 کیلوگرم به علیرضا کریمی جوان رسید تا در لاس وگاس یک مدال برنز را به ارمغان بیاورد.
سال گذشته کریمی خیلی آماده بود و موفقیت‌های زیادی را هم کسب کرد، اما امسال تا اینجای کار شرایط خوبی نداشته و همین نگرانی‌هایی را به وجود آورده است. خیلی‌ها کریمی امروز را با حیدری سیدنی مقایسه می‌کنند؛ جایی که حیدری باید طلای المپیک را می‌گرفت، اما با شکست از دور رقابت‌ها کنار رفت. حیدری آن موقع همان حرف‌هایی را زد که کریمی بعد از مسابقات جام جهانی آمریکا به زبان آورد:«بی‌انگیزه بودم.» اصلی‌ترین حریف کریمی بعد از خودش، سعدالله‌اف، تانک روس‌ها، خواهد بود که در 2 سال اخیر به عنوان قهرمانی جهان رسیده است.
اگر سالاس کوبایی را کنار بگذاریم، باید از سلیم یاشار ترکیه‌ای و گانف بلغار و حتی امیناشویلی از گرجستان به عنوان رقبای کریمی نام ببریم. به نظر نمی‌رسد که کریمی برای گرفتن مدال کار سختی داشته باشد مگر اینکه در روز مسابقات خودش نباشد.
گرفتاری خادم در 97 کیلو
تکلیف وزن 97 کیلوگرم هنوز در هاله‌ای از ابهام است. رضا یزدانی که امید اصلی تیم ملی برای این مسابقات بود به شدت آسیب دیده است و هنوز کاملاً معلوم نیست که به ریو می‌رسد یا نه؟ اگر یزدانی نرسد باید او را یکی از بدشانس‌ترین کشتی‌گیران تاریخ بدانیم که 2 مدال مسلم در المپیک‌های 2012 و 2016 را به دلیل آسیب دیدگی از دست داده است، البته آن موقع شانس در خانه امیر محمدی را خواهد زد که در کمتر از یکسال حضور در اردوی تیم ملی راهی بازی‌های المپیک می‌شود.
به طور کلی وضعیت وزن 97 کیلوگرم در سطح جهان دچار تغییرات زیادی شد. شاید تا یک سال پیش در این وزن مدعیان چندانی حضور نداشتند و همه منتظر بودند تا یزدانی به سادگی طلای المپیک را بگیرد، اما به یک‌باره رقابتی در کشورهای مختلف به راه افتاد که هر کدام یک کشتی‌گیر قدرتمند را برای این وزن معرفی کردند.
اول آمریکایی‌ها کایل اسنایدر را در جهانی لاس وگاس معرفی کردند که قهرمان جهان در این وزن شد. حالا روس‌ها می‌خواهند در ریو یکی را معرفی کنند که مدال طلا را به سینه بزند. آنزور بولتوکائف در این چند ماه اخیر چنان درخشش خیره‌کننده‌ای داشته که تدیف در حضور ستاره‌هایی چون گاتسالوف و گادیسوف چاره‌ای جز اعتماد کردن به این کشتی‌گیر ندارد.
بولتوکائف با 28 سال سن تا پیش از این در میدانی رسمی حضور مقتدرانه‌ای نداشته، اما در این چند ماه اخیر در یک تورنمنت بین‌المللی هم جک وارنر، قهرمان المپیک لندن از آمریکا را شکست داد و هم کایل اسنایدر، قهرمان جهان در سال 2015 را. در ادامه گادیسوف را در یک تورنمنت بین‌المللی شکست داد و در مسابقات انتخابی تیم ملی روسیه هم حاجی مراد گاتسالوف را فیتیله پیچ کرد تا ظرف یک دقیقه با ضربه فنی برنده شود. بدون شک بولتوکائف برای مدال به ریو می‌آید و قطعا یک مدعی جدی خواهد بود. اسنایدر هم در ترکیب آمریکا خواهد بود که به نظر می‌رسد رقابت اصلی برای مدال طلا بین این دو نفر برگزار شود.
شانس دوباره قاسمی در سنگین وزن
کمیل قاسمی که در کمتر از چند ماه پیشرفت چشمگیر و شگفت انگیزی داشت با رسیدن به نیمه نهایی المپیک 2012 لندن تا یک قدمی فینالست شدن پیش رفت، اما به سد محکمی به نام تایمازوف خورد و در آخرین لحظات کم آورد. او در نیمه‌نهایی به آرتور تایمازوف ازبک باخت و از رسیدن به فینال بازماند، اما در رده‌بندی دلاگنف آمریکایی را شکست داد تا مدال برنز سنگین‌وزن را برای ایران بگیرد.
کمیل در این دوره هم مدعی رسیدن به این مدال است، اما در رقابت‌های اخیر کمی ضعیف‌تر از حد انتظار و دور از آمادگی ظاهر شده است که حتی شانس رسیدن به این بازی‌ها را با پیروزی مقابل کشتی هادی در کشتی انتخابی به سختی به دست آورد. او در مسابقات گزینشی قزاقستان به آسانی سهمیه حضور در بازی‌های ریو را کسب کرد، اما واقعیت این است گرفتن مدال در ریو به این آسانی نخواهد بود. او باید از سد حریفان سختی همچون بلال ماخوف و طاها آکگول بگذرد. البته نباید از کنار نام دولت شعبان‌بای قزاقستانی و ترول دلاگنف آمریکایی هم به این سادگی‌ها گذشت.
