به گزارش مشرق، متن یادداشت عباس سلیمی نمین با عنوان "یک سال از برجام گذشت"به شرح ذیل می باشد:
در سالگرد انعقاد قرارداد موسوم به برجام جا دارد همگان به دور از هرگونه ملاحظات سیاسی، تشکیلاتی و شخصی به شکل گیری یک تجربه حیاتی در شناخت نظام بین الملل کمک کنیم؛ شناختی درست و عمیق در این زمینه مقدمه تصمیمات و حرکت های مبنایی و اساسی خواهد بود؛ زیرا تا ملتی تهدیدات و فرصت ها را به خوبی درنیابد نمی تواند گام های سرنوشت سازی در مسیر پیشرفت خود بردارد.
باید اذعان داشت سه عامل مانع از شکل گیری تشخیص دقیق از توفیقات و ناکامی ها در مذاکرات با کشورهای 1+5 می شود.
عامل اول جریانی است که نسخه پیشرفت ایران را بی کم و کاست در همراهی و همزیستی با غرب سرمایه داری می جوید.
از این رو چندان مایل نیست چهره واقعی و غیر بزک کرده این نظام سیاسی بر مردم به ویژه جوانان روشن گردد؛ لذا همان گونه که در سخنان و مقالات افراد برآمده از این نحله فکری می توان به وضوح دید نه تنها همه بدعهدی های آمریکا و انگلیس نادیده گرفته می شود بلکه حتی معکوس به نمایش در می آید. برای نمونه، علت بر نداشته شدن تحریم های بانکی و بیمه ای، ضعف و ناکارآمدی سیستم مالی ایران قلمداد می شود.
عامل دوم مقاماتی از دولت یازدهم اند (اعم از برخی افراد دخیل در مذاکرات یا مسئولانی که ناکامی های برجام در مرحله اجرا را ضعف مدیریت خود می پندارند.) این شخصیت ها به وضوح اکراه دارند تا همه واقعیت ها را در این زمینه به جامعه منعکس سازند.
این عده ضمن دوری از شفافیت با تغییر مواضع و وعده های اولیه خود از جمله این که به محض امضای برجام تمامی تحریم های مرتبط با فعالیت های صلح آمیز هسته ای برداشته خواهد شد امروز از رفع تدریجی تحریم ها سخن می گویند و به گونه ای ناخواسته، کشور را در چرخه بازی های سیاسی دشمنان قرار می دهند و فعالیت های اقتصادی و مالی را همچنان با انتظاری نامشخص و موهوم پیوند می زنند.
عامل سوم جریانی است که نتیجه فعالیت ها در عرصه بین الملل را صرفاً در بد عهدی جبهه طرفدار صهیونیزم خلاصه می کند. به طور مسلم مذاکره با آمریکا در چارچوب 1+5 تجربه ای بر تجربه های ما ایرانیان نسبت به تمامیت خواهی و سلطه طلبی این کشور افزود، اما آیا تدبیر ما در مذاکرات توانسته اتفاق و هماهنگی 1+5 را در هم ریزد؟ امروز عدم همراهی آشکار کشورهایی از این جمع با آمریکا در دشمنی با ایران دستاوردی است که نباید از آن غفلت کرد .
متأسفانه مدافعان غلوکننده و ناقدان غیر منصف برجام هر یک به دلایلی متفاوت نسبت به این دستاورد چشمگیر غفلتی عامدانه داشته اند.
بدون شک تحرک هماهنگ دیپلماتیک و سیاسی ایران در مسائل منطقه و بین الملل علی رغم بی اعتمادی به آمریکا بی منطقی و زورمداری رأس جهان سرمایه داری را بر بسیاری از بازیگران تعیین کننده در معادلات قدرت جهانی روشن ساخت.
اگر امروز برخی کشورهای مؤثر غیر همگون با آمریکا حاضر نیستند با سیاست های خصمانه این کشور علیه ایران همراه شوند این اتمام حجت از طریق ورود به عرصه مذاکره با آمریکا و روشن کردن منطق قوی جمهوری اسلامی برای دیگران حاصل آمد. فراموش نباید کرد که قبل از این ابتکار عمل مانند خیلی از خوش باوران داخلی برخی صاحب منصبان مؤثر در جهان تصور می کردند اگر تهران با واشنگتن گفت و گوی مستقیم داشته باشد از خصومت کاخ سفید با ایران کاسته خواهد شد.
اما بعد از از اذعان جبهه طرفدار صهیونیزم به صلح آمیز بودن فعالیت های هسته ای ایران و فاقد هرگونه انحراف بودن از همان ابتدا، همچنان تحریم ها تداوم یافت؛ حتی در مواردی با اقداماتی چون مصادره میلیاردی از دارایی های ایران که به نوعی راهزنی دولتی شباهت دارد مواجه شدیم.
اکنون همان گونه که در داخل میزان بی اعتمادی به آمریکا افزوده شده (طبق نظرسنجی) در سطح بین الملل نیز یکی از دلایل بهبود شرایط ایران مانور سیاسی بود که اتحاد و اتفاق غیر همگون علیه خود را در هم شکست و این امر جز از طریق مذاکره از موضع قدرت با آمریکا ممکن نبود؛ هرچند تجربه سنگینی را پشت سر گذاشتیم که مردود شدگانی در دو طیف غلو کننده و غیر منصف داشت.
در سالگرد انعقاد قرارداد موسوم به برجام جا دارد همگان به دور از هرگونه ملاحظات سیاسی، تشکیلاتی و شخصی به شکل گیری یک تجربه حیاتی در شناخت نظام بین الملل کمک کنیم؛ شناختی درست و عمیق در این زمینه مقدمه تصمیمات و حرکت های مبنایی و اساسی خواهد بود؛ زیرا تا ملتی تهدیدات و فرصت ها را به خوبی درنیابد نمی تواند گام های سرنوشت سازی در مسیر پیشرفت خود بردارد.
باید اذعان داشت سه عامل مانع از شکل گیری تشخیص دقیق از توفیقات و ناکامی ها در مذاکرات با کشورهای 1+5 می شود.
عامل اول جریانی است که نسخه پیشرفت ایران را بی کم و کاست در همراهی و همزیستی با غرب سرمایه داری می جوید.
از این رو چندان مایل نیست چهره واقعی و غیر بزک کرده این نظام سیاسی بر مردم به ویژه جوانان روشن گردد؛ لذا همان گونه که در سخنان و مقالات افراد برآمده از این نحله فکری می توان به وضوح دید نه تنها همه بدعهدی های آمریکا و انگلیس نادیده گرفته می شود بلکه حتی معکوس به نمایش در می آید. برای نمونه، علت بر نداشته شدن تحریم های بانکی و بیمه ای، ضعف و ناکارآمدی سیستم مالی ایران قلمداد می شود.
عامل دوم مقاماتی از دولت یازدهم اند (اعم از برخی افراد دخیل در مذاکرات یا مسئولانی که ناکامی های برجام در مرحله اجرا را ضعف مدیریت خود می پندارند.) این شخصیت ها به وضوح اکراه دارند تا همه واقعیت ها را در این زمینه به جامعه منعکس سازند.
این عده ضمن دوری از شفافیت با تغییر مواضع و وعده های اولیه خود از جمله این که به محض امضای برجام تمامی تحریم های مرتبط با فعالیت های صلح آمیز هسته ای برداشته خواهد شد امروز از رفع تدریجی تحریم ها سخن می گویند و به گونه ای ناخواسته، کشور را در چرخه بازی های سیاسی دشمنان قرار می دهند و فعالیت های اقتصادی و مالی را همچنان با انتظاری نامشخص و موهوم پیوند می زنند.
عامل سوم جریانی است که نتیجه فعالیت ها در عرصه بین الملل را صرفاً در بد عهدی جبهه طرفدار صهیونیزم خلاصه می کند. به طور مسلم مذاکره با آمریکا در چارچوب 1+5 تجربه ای بر تجربه های ما ایرانیان نسبت به تمامیت خواهی و سلطه طلبی این کشور افزود، اما آیا تدبیر ما در مذاکرات توانسته اتفاق و هماهنگی 1+5 را در هم ریزد؟ امروز عدم همراهی آشکار کشورهایی از این جمع با آمریکا در دشمنی با ایران دستاوردی است که نباید از آن غفلت کرد .
متأسفانه مدافعان غلوکننده و ناقدان غیر منصف برجام هر یک به دلایلی متفاوت نسبت به این دستاورد چشمگیر غفلتی عامدانه داشته اند.
بدون شک تحرک هماهنگ دیپلماتیک و سیاسی ایران در مسائل منطقه و بین الملل علی رغم بی اعتمادی به آمریکا بی منطقی و زورمداری رأس جهان سرمایه داری را بر بسیاری از بازیگران تعیین کننده در معادلات قدرت جهانی روشن ساخت.
اگر امروز برخی کشورهای مؤثر غیر همگون با آمریکا حاضر نیستند با سیاست های خصمانه این کشور علیه ایران همراه شوند این اتمام حجت از طریق ورود به عرصه مذاکره با آمریکا و روشن کردن منطق قوی جمهوری اسلامی برای دیگران حاصل آمد. فراموش نباید کرد که قبل از این ابتکار عمل مانند خیلی از خوش باوران داخلی برخی صاحب منصبان مؤثر در جهان تصور می کردند اگر تهران با واشنگتن گفت و گوی مستقیم داشته باشد از خصومت کاخ سفید با ایران کاسته خواهد شد.
اما بعد از از اذعان جبهه طرفدار صهیونیزم به صلح آمیز بودن فعالیت های هسته ای ایران و فاقد هرگونه انحراف بودن از همان ابتدا، همچنان تحریم ها تداوم یافت؛ حتی در مواردی با اقداماتی چون مصادره میلیاردی از دارایی های ایران که به نوعی راهزنی دولتی شباهت دارد مواجه شدیم.
اکنون همان گونه که در داخل میزان بی اعتمادی به آمریکا افزوده شده (طبق نظرسنجی) در سطح بین الملل نیز یکی از دلایل بهبود شرایط ایران مانور سیاسی بود که اتحاد و اتفاق غیر همگون علیه خود را در هم شکست و این امر جز از طریق مذاکره از موضع قدرت با آمریکا ممکن نبود؛ هرچند تجربه سنگینی را پشت سر گذاشتیم که مردود شدگانی در دو طیف غلو کننده و غیر منصف داشت.
