دیدارهای دیپلماتیک محمدجواد ظریف در پایتخت نیجریه در حالی تمام شد که جای رهبر مفقود شیعیان این کشور، در موضع‌گیری‌های علنی و رسانه‌ای این سفر دیپلماتیک خالی ماند.

به گزارش مشرق، آذرماه ۹۲ بود که در چهارماهگی عمر دولت حسن روحانی، سفر هیات پارلمانی اتحادیه اروپا به تهران در کانون اخبار سیاسی آن روزها قرار گرفت. این سفر وقتی پر سر و صداتر شد که خبر دیدار اعضای این هیات با دو تن از محکومان فتنه ۸۸ در محل سفارت یونان، به بیرون درز کرد.

هرچند آن روزها وزارت امور خارجه و گروه روابط پارلمانی جمهوری اسـلامی ایـران با پارلمان اروپا (به ریاست کاظم جلالی) تلاش کردند تا با پاس دادن مسئولیت این هنجارشکنی دیپلماتیک به همدیگر، از زیر بار پاسخگویی درباره این ماجرا شانه خالی کنند، اما تنها این یک بار نبود که دهن‌کجی چشم‌آبی‌ها به میزبان، کام مردم و فعالان سیاسی را تلخ کرد.

کمتر از چهار ماه بعد نیز، با سفر کاترین اشتون هماهنگ‌کننده وقت سیاست خارجی اتحادیه اروپا به تهران و همزمان با دیدارهای رسمی وی، ملاقات خانم دیپلمات با چند تن از زنان محکوم در فتنه ۸۸ از جمله نرگس محمدی، باز هم در کانون توجه قرار گرفت. آن روزها هم گذشت و کسی از مقامات دولت حسن روحانی توضیح نداد که دیدارهای یک میهمان خارجی در تهران، با چه ساز و کاری و تحت چه پروتکلی هدایت می‌شود که ملاقات و دلجویی از محکومان یک فتنه سیاسی امنیتی هم در داخل آن سازماندهی می‌شود؟!

اما این یک روی سکه ابهام در مناسبات دیپلماتیک دولت روحانی است؛ دو روز پیش بود که سفر دوره‌ای محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه کشورمان به چهار کشور غرب آفریقا آغاز شد؛ نخستین مقصد هم «نیجریه» بود. کشوری که نام آن، از آذرماه سال گذشته بیش از قبل در خبرها مطرح شد. دلیل این مطرح شدن ناخواسته هم، حمله نیروهای امنیتی این کشور به حسینیه بقیة‌الله شهر زاریا و دستگیری «شیخ ابراهیم زکزاکی» رهبر جنبش اسلامی شیعیان نیجریه بود که به بهانه تجمع برای حمله به کاروان مسئولان نظامی دولتی، صورت گرفت.

تعارف دیپلماتیک بر سر سرنوشت مظلومان

در حالی که بیش از ۷ ماه از دستگیری رهبر شیعیان نیجریه و شهادت و زخمی شدن جمعی از یاران وی می‌گذرد و خبری از سرنوشت این روحانی مجاهد و وضعیت سلامتی وی در دست نیست، انتظار می‌رفت در سفر وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی به این کشور، در کنار دید و بازدیدهای دیپلماتیک و لبخندهای اتوکشیده، سراغی هم از سرنوشت و حقوق «شیخ مفقود» گرفته شود و ناصواب بودن رویه دولت «محمد بوهاری» در برخورد با شیعیان نیجریه، گوشزد شود. اما آنچه از این سفر و ملاقات‌های پشت درهای بسته به بیرون درز کرد، تنها همان عبارات متداول و متعارف دیدارهای دیپلماتیک و تأکید بر گسترش مناسبات سیاسی و اقتصادی و ابلاغ سلام گرم این و آن و در نهایت، ابراز نگرانی نسبت به خطر افراط‌گرایی بود.

شاهد این مطلب هم، خبرهای رسمی منتشر شده از این دیدارها بر روی سایت وزارت امور خارجه و معدود رسانه‌هایی است که در این سفر، دکتر ظریف را همراهی کرده‌اند.

در روزهای اخیر و همزمان با سفر وزیر امور خارجه کشورمان به آبوجا (پایتخت نیجریه)، برخی شخصیت‌های سیاسی و حوزوی، نسبت به لزوم پیگیری سرنوشت شیخ زکزاکی از مقامات این کشور تأکید کردند؛ از جمله آیت‌الله علی اسلامی عضو مجلس خبرگان رهبری در گفتگو بامهر تأکید کرده که «در شرایط فعلی که آقای ظریف در آفریقا و کشور نیجریه به سر می‌برد، جا دارد وضعیت مسلمانان آفریقا را پیگیری کرده و بیش از همه آزادی شیخ زکزاکی رهبر شیعیان نیجریه ای را خواستار باشد». وی این واقعیت تلخ را هم یادآور شد که «فرزندان این شیخ بزرگ را به شهادت رسانده‌اند و جا دارد که وزیر خارجه کشورمان در رایزنی‌های دیپلماتیک خود، احقاق حق از دست رفته این عالم بزرگوار را در دستور کار قرار دهد».

حجت‌الاسلام احمد سالک کاشانی نماینده مردم اصفهان و عضو فراکسیون روحانیت مجلس نیز در همین رابطه اظهار داشت: «در دفاع از شیخ زکزاکی، حرکتی در کشورهای اسلامی شروع شد، اما پس از مدتی متوقف شد؛ به همین دلیل سفرهای دیپلماتیک و پیگیری این مسئله می‌تواند مقدمه‌ای برای آزادی این عالم مجاهد باشد».

شاید ادعا شود که پیگیری سرنوشت شیخ زکزاکی مد نظر وزیر خارجه و همراهان وی بوده و در دیدارهای دوجانبه مطرح شده، اما رسانه‌ای نشده است؛ در حالی که به گفته سیدهادی سیدافقهی کارشناس «ممکن است پشت پرده دوستان وزارت خارجه اشاراتی به این مساله داشته‌اند، ولی علنی کردن این مسئله ارزش دیگری دارد و دلگرمی برای سینه‌چاکان و هواداران انقلاب اسلامی در سراسر جهان به حساب می‌آید. آنها به هر جهت انتظار دارند ایرانی که منادی حمایت از مستضعفان چه در کشمیر، چه در افغانستان، چه در آذربایجان و چه در عراق است، از آنها هم حمایت کند».

توقع کمی که برآورده نشد

اما این سفر گذشت و حداقل در اخبار رسمی دیدارها، خبری از شیخ ابراهیم زکزاکی نشد و به قول سیدافقهی، توقع این بود که «حداقل وزارت امور خارجه ما موضع آبرومندانه و خوبی در قبال این موضوع بگیرد که تاکنون متاسفانه چنین موضعی را از آن وزارتخانه ندیده و نشنیده‌ایم».

حالا باز هم این سوال خودنمایی می‌کند که وقتی دامنه تاخت و تازهای دیپلماتیک غربی‌ها در خیابان‌های تهران، شامل دیدار با محکومان فتنه براندازانه ۸۸ هم می‌شود، چرا مطرح کردن سرنوشت یک عالم مجاهد شیعه، آنهم نه در دیدارهای پنهانی به سبک غربی‌ها، که در دیدارهای رسمی و دیپلماتیک و علنی کردن این موضع‌گیری‌ها، اینقدر برای دیپلمات‌های دولت حسن روحانی سخت و ملال‌آور است!؟ نکته قابل تأمل در این رابطه، تفاوت محکومین رسمی دستگاه قضایی ایران با شیخ مجاهدی است که هیچ گاه نهادهای رسمی نیجریه زیر بار مسئولیت حوادث زاریا نرفتند و هربار به بهانه‌ای با فرافکنی از زیر بار این ماجرا شانه خالی کرده‌اند.

آیا از نظر دیپلمات‌های ایرانی، این مسئله دخالت در امور داخلی دیگر کشورها محسوب می‌شود یا جایگاه «حمایت از مستضعفان و مظلومان» در پازل دیپلماتیک دولت تغییر کرده است؟! پاسخ این سوال‌ها، با خود مسئولان!

منبع: مهر

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

نظرات

  • انتشار یافته: 5
  • در انتظار بررسی: 0
  • غیر قابل انتشار: 7
  • ۲۰:۳۴ - ۱۳۹۵/۰۵/۰۵
    0 0
    لابد توجیه می کند که اگر از زکزاکی حرفی می زدم شرایط او سخت تر می شد! که این نشانه اوج ضعف و درماندگی و خود کم بینی و اعتقاد راسخ ظریف به خالی بودن دست ایران است. در حالی که یقینا این ابراز ضعف بیشتر وهابی ها را جری خواهد کرد و آنها با اطمینان از بی پناهی کامل شیخ زکزاکی و شیعیان سلاخی ها را چند برابر خواهند کرد.
  • عليرضا ۲۳:۰۹ - ۱۳۹۵/۰۵/۰۵
    0 0
    امان از مسلماني ما و حقوق دانها و كار بلدها ، امان!!!!!!!!!!!!!!!
  • ۰۹:۲۸ - ۱۳۹۵/۰۵/۰۶
    0 0
    کوتاهی ها و بی خیالی های این دولت در مسائلی از این دست تمام شدنی نیست.!!پارسال وقتی شیعیان لبنان به خاک و خون کشیده شدند,هیچ واکنش سریع و مناسبی از دولت دیده نشد. ولی به محض شروع قضیه فرانسه موج محکومیت و همدردی ها فوران کرد و در کنارش یه کوچولو از لبنان هم دلجویی کردیم
  • ۱۱:۳۵ - ۱۳۹۵/۰۵/۰۶
    0 0
    امریکائیها نسبت به عوامل و طرفدارهای متخلف و خطاکار خود انقدر متعهد و وفادار هستندکه در هر فرصت مناسب در گفتگوها و رایزنیها در تعاملات سیاسی و اقتصادی و امنیتی برای ازادی و رها سازی اینگونه افراد و جریانات گرفتار شرط گذاری میکنند و فشار میاوردند نمونه هخر ان در گفتگوهای هستای ایران که بخشی از ان منجر به چند راس جاسوس و نفوذی حرفه ای بود که انها را به وسیله وزارت خارجه شبانه از زندانهای ایران ازاد کردند وقس علی ذالک بر پافشاری و سماجت بر باطل خود . اما ان چیزی که متاسفانه مشهود است وزارت خارجه دولت اسلام رحمانی که حد اقل به حسب رحمانی بودنش هم که شده میبایست برای ازادی مظلومان و ستم دیدگان و پرچم داران اسلام ناب محمدی ص و طرفداران محور مقدس مقاومت اسلامی در نیجریه شیخ مظلوم زکزاکی اقدامی جدی بکند اما دریغ و صد دریغ . مثل اینکه رحمانی بودن این دولت برای ازاد کردن وحسن نیت نشان دادن به امریکای جنایتکار است که چکمه های خونینش در عراق و افغانستان و سوریه و یمن و...هزارا بیگناه را له کرده است و
  • محمود ۰۳:۴۰ - ۱۳۹۵/۰۵/۰۷
    0 0
    شما میگین صحبت هایی هم غیرعلنی و پشت درهای بسته داشتن شاید موضوع شیخ زکزاکی هم حتما مطرح شده که لازم نبوده علنی بشه. هرچند میدونم. وقتی نظری باب میلتون نباشه چاپ نمیکنید مثل همیشه ولی آدم باید همیشه خدا در نظر بگیره و ناحق نگه

این مطالب را از دست ندهید....

فیلم برگزیده

برگزیده ورزشی

برگزیده عکس