به گزارش مشرق به نقل از ندای انقلاب، این نوشتار با اشاره به عدم پذیرش کمیته سه نفره (متشکل ازعلی‌اکبر ولایتی، حبیب‌الله عسگر اولادی و حداد عادل) از سوی بعضی ازاصولگرایان، سعی بر بزرگنمایی اختلافات شکل گرفته حول آن کرده است.
روزنامه نزدیک به جریان انحرلفی که به تازگی دچار تغییر و تحول مدیریتی شده همچنین با مجهول خواندن مکانیزم کمیته ۸+۷، آن را عاملی برای ایجاد اختلاف و سهم‌طلبی دانسته است.
گفتنی است حمله جریان انحرافی به به کمیته وحدت اصولگرایان با توسل به بهانه عدم دعوت از رئیس جمهور جهت شرکت در جلسات آن صورت گرفته است بی‌آنکه اشاره‌ای به نقش‌آفرینی جریان انحرافی نزدیک به دولت در ایجاد فاصله میان اعضای ۸+۷ و رئیس جمهور داشته باشد.
از سوی دیگر در این نوشتار، ائتلاف «رایحه خوش خدمت» به عنوان اعضای سابق دولت و مخالفان حضور جریان انحرافی در اطراف رئیس جمهور، فاقد انسجام دانسته شده و همین ادعا دلیلی برای مبهم دانستن دلیل حضور آنان در کمیته وحدت اصولگرایان قرار گرفته است!
این مطلب همچنین با نامعلوم دانستن دلیل عضویت لاریجانی و قالیباف در کمیته مذکوراز قول محسن رضایی که به این ائتلاف دعوت نشده است آورده: «نباید وحدت را برای قدرت بخواهیم. متأسفانه عده‌ای با تنگ‌نظری مانع از پیوستن همه گروه‌های اصولگرا به یکدیگر می‌شوند.»
نوشته مذکور تا آنجا ادامه یافته که اهداف و نحوه عملکرد ۸+۷ را دارای تناقضات و ابهامات فراوان خوانده است.
مطلب منتشر شده در روزنامه ایران با این جملات پایان یافته است:«کمیته‌ای که تشکیل اولیه آن با حضور رئیس جمهور اتفاق افتاد، امروز بدون حضور نماینده‌ای از وی در هاله‌ای غلیظ!!! از ابهامات حرکت همراه با سوال خود را پیش می‌برد اما آنچه بیش از هر چیز مهم به نظر می‌رسد، اینکه شواهد حکایت از آن دارد که برخی تنگر‌نظران و اقتدارگرایان که در دوره‌های قبلی بنابر شرایط خاص توانسته بودند از ظرفیت ارزشمند سرمایه اجتماعی رئیس جمهور در انتخابات به نفع خود استفاده کننداین بار در مسیر توفیقی کسب نخواهند کرد. سرمایه مقبولیت احمدی‌نژاد امروز تنها و تنها متعلق به مردم است.»
اعتماد به نفس بالای جریان انحرافی آنچنان در این نوشته نمود یافته است که توقع درج مطالب منطقی در آن، امری بیهوده است.
به نظر می‌رسد اثر منفی حضور جریان انحرافی در دولت بر وحدت نیروهای انقلابی و سرمایه اجتماعی رئیس جمهور از نظر نگارنده مطلب فوق دور مانده و سبب شده است که توهم قدرت بر پایه تحلیل‌های سطحی در اعضای جریان مورد اشاره شکل بگیرد.
