از اواسط سال 1392 با روی کار آمدن دولت یازدهم، سیاستهای کنترل مصرف بنزین یکی پس از دیگری کنار گذاشته شد و به همین دلیل، واردات بنزین رو به افزایش گذاشت.
واردات بنزین در سال 1389 با اجرای سهمیهبندی بنزین و هدفمندی یارانهها نسبت به سال 1388 تقریبا نصف شد و از 21 میلیون لیتر در روز در سال 1388 به 10.3 میلیون لیتر کاهش یافت.
روند نزولی واردات بنزین در سالهای 1390 و 1391 نیز ادامه یافت و واردات بنزین در این دو سال به ترتیب به 6.3 و 1.8 میلیون لیتر در روز کاهش یافت.
با تغییر دولت در سال 1392، روند نزولی واردات بنزین متوقف و کاملا معکوس شد به طوری که واردات در پایان سال 1392 به 3.5 میلیون لیتر در روز، در سال 1393 به 4.7 میلیون لیتر در روز و در سال 1394 به 9.5 میلیون لیتر در روز افزایش یافت.
در سال 1395 نیز بنابر اعلام مسئولان وزارت نفت، تاکنون واردات بنزین کشور به طور متوسط 12 میلیون لیتر در روز بوده است. بر این اساس، واردات بنزین دوباره از مرز 2 رقمی عبور کرده است.
در سال پایانی فعالیت دولت دهم حجم واردات بنزین بین ۱.۵ تا ۲ میلیون لیتر بود و پیش بینیها نشان می داد که با بهره برداری از طرحهای جدید بنزینسازی همچون ساخت و تکمیل طرحهای بنزین سازی پالایشگاه نفت بندرعباس، واردات بنزین متوقف خواهد شد اما عملا این طرح بنزینی با وجود پیشرفت بالای ۹۰ درصدی در سال پایانی دولت دهم، در طول سه سال فعالیت دولت یازدهم پیشرفت بسیار کمی داشته است.
خودکفایی در تولید بنزین و توقف واردات آن، از مصادیق اقتصاد مقاومتی است که متاسفانه به آن بیتوجهی شده است.
مهمترین دلایل افزایش مصرف بنزین در دولت یازدهم، کنار گذاشتن سهمیهبندی بنزین و تکنرخی شدن این فرآورده نفتی است.