به گزارش مشرق، از بسیاری جهات شهر سئول را می‌توان هم به‌عنوان نقشه و راهنمایی برای چگونگی نحوه توسعه یک شهر هوشمند و هم یک پتری دیش یا بستری برای پیاده‌سازی و آزمایش انواع تکنولوژی جدید در نظر گرفت. تقریباً تمام جوانب زندگی در شهر سئول با تکنولوژی هدایت می‌شوند؛ از سیستم‌های حمل‌ونقل عمومی یکپارچه گرفته تا سیستم اخطار اضطراری دولت.
دستگاه‌های هوشمند در همه‌جا وجود دارند.
بنا به گزارشی که در سال 2013 تهیه شد، سئول سابقه کمک به ساکنانش در دسترسی به تکنولوژی را دارد. سئول در سال 2012 شروع به توزیع دستگاه‌های دست‌دوم به خانواده‌های کم‌درآمد و دیگر افرادی که به این دستگاه‌ها نیاز داشتند کرد. شهروندان با کم شدن مالیات بین 50 تا 100 دلار به ازای هر دستگاه، به بخشیدن دستگاه‌های قدیمی خود در هنگام خریدن دستگاه‌های جدید تشویق می‌شدند.
سئول از سال 2009 به ارائه دوره‌های آموزشی درباره تکنولوژی‌های هوشمند مصرف‌کنندگان مشغول بوده است. مسئول هزینه و اجرای این آموزش‌ها خود شهر بوده و از طریق مؤسسات آموزشی خصوصی دوره‌ها را برگزار کرده است.
این دوره‌ها مهاجران، افراد کم‌درآمد و سالخوردگانی که برای اولین بار از دستگاه‌های هوشمند استفاده می‌کردند را هدف گرفته بود. از سال 2009 تا 2011 میلادی 47000 نفر جذب این کلاس‌ها شدند. بااینکه در کلاس‌ها هنوز به آموزش مراحل اولیه از تکنولوژی هوشمند پرداخته می‌شود، قرار است که در آینده مهارت‌های پیشرفته‌تری را به افراد آموزش دهد تا آن‌ها بتوانند ابزار لازم برای بهبود سرویس‌های هوشمند سئول را در اختیار داشته باشند.
جاده‌هایی که دوباره شارژ می‌کنند
OLEV یا تکنولوژی خودروهای الکتریکی آنلاین، به خودروها اجازه شارژ شدن از طریق جاده را به‌صورت وایرلس می‌دهد. زمانی که یک اتوبوس در کنار یکی از سطوح شارژ کننده حرکت می‌کند، انرژی‌ای که از کابل‌های الکتریکی که در زیر سطح جاده دفن شده‌اند می‌گذرد، یک میدان الکتریکی ایجاد می‌کند.
یک دستگاه گیرنده در پایین زیرساخت OLEV قرارگرفته که این میدان‌ها را به الکتریسیته تبدیل می‌کند. معمولاً طول کابل‌های انرژی بین 5 تا 15 درصد کل جاده است و به‌این‌ترتیب تنها باید قسمت‌هایی از جاده را با این کابل‌های جاسازی‌شده بازسازی کرد.
سرویس امنیتی u-Seul
سرویس امنیتی u-Seul از فروردین سال 87 آغاز به کار کرد. این سرویس، سرویس‌های مکان و تکنولوژی دوربین‌های مداربسته را باهم ادغام می‌کند تا به مقامات و افراد خانواده کودکان، معلولان، سالخوردگان و بیماران مبتلابه آلزایمری که همگی به صورت داوطلبانه به دستگاه‌های هوشمند مجهز و به شرایط اضطراری دچار شده‌اند، اطلاع دهد. اگر صاحب دستگاه یک محل تعریف‌شده‌ی امن را ترک کند یا دکمه اضطراری را فشار دهد، یک هشدار اضطراری به پشتیبانان، پلیس، آتش‌نشانی و مراکز کنترل دوربین مداربسته ارسال می‌شود.
Eunpyeong u-city
یکی از بخش‌های شهر سئول است که می‌توان آن را مثالی از یک منطقه هوشمند دانست. این بخش نتیجه یک پروژه 7 ساله است که در سال 2011 میلادی کامل شد و 45000 نفر را در زمینی به‌اندازه 862 جریب اسکان داد.
شهروندان Eunpyeong برای استفاده از سرویس‌های هوشمند شهر به اینترنت خصوصی یا دستگاه‌های هوشمند نیاز ندارند و به‌جای آن اطلاعات کاربردی را از دستگاه‌های هوشمندی که به دیوار اتاق نشیمنشان آویخته شده دریافت می‌کنند. جهت تأمین امنیت ساکنان، دوربین‌های مداربسته هوشمند در گوشه هر خیابان نصب‌شده که می‌تواند به‌صورت خودکار متجاوزین به ملک خصوصی افراد را تشخیص دهد.
مغازه‌های مجازی
زنجیره خرده‌فروشی بین‌المللی Tesco از سال 2011 میلادی در سئول فروشگاه‌های مجازی داشته است. محصولات درست همانند مغازه‌های سنتی چیده می‌شوند.
قفسه‌ها مجهز به کد QR هستند و رهگذران می‌توانند آن‌ها را با گوشی خود اسکن کرده و قبل از رسیدن قطار سبد خریدی را تنها در چند دقیقه بسازند. اگر قبل از کامل شدن سبد خرید قطار برسد، می‌توان بدون عکس‌ها و کدها به خرید ادامه داد.
منبع: فارنت
دستگاه‌های هوشمند در همه‌جا وجود دارند.
بنا به گزارشی که در سال 2013 تهیه شد، سئول سابقه کمک به ساکنانش در دسترسی به تکنولوژی را دارد. سئول در سال 2012 شروع به توزیع دستگاه‌های دست‌دوم به خانواده‌های کم‌درآمد و دیگر افرادی که به این دستگاه‌ها نیاز داشتند کرد. شهروندان با کم شدن مالیات بین 50 تا 100 دلار به ازای هر دستگاه، به بخشیدن دستگاه‌های قدیمی خود در هنگام خریدن دستگاه‌های جدید تشویق می‌شدند.
سئول از سال 2009 به ارائه دوره‌های آموزشی درباره تکنولوژی‌های هوشمند مصرف‌کنندگان مشغول بوده است. مسئول هزینه و اجرای این آموزش‌ها خود شهر بوده و از طریق مؤسسات آموزشی خصوصی دوره‌ها را برگزار کرده است.
این دوره‌ها مهاجران، افراد کم‌درآمد و سالخوردگانی که برای اولین بار از دستگاه‌های هوشمند استفاده می‌کردند را هدف گرفته بود. از سال 2009 تا 2011 میلادی 47000 نفر جذب این کلاس‌ها شدند. بااینکه در کلاس‌ها هنوز به آموزش مراحل اولیه از تکنولوژی هوشمند پرداخته می‌شود، قرار است که در آینده مهارت‌های پیشرفته‌تری را به افراد آموزش دهد تا آن‌ها بتوانند ابزار لازم برای بهبود سرویس‌های هوشمند سئول را در اختیار داشته باشند.
جاده‌هایی که دوباره شارژ می‌کنند
OLEV یا تکنولوژی خودروهای الکتریکی آنلاین، به خودروها اجازه شارژ شدن از طریق جاده را به‌صورت وایرلس می‌دهد. زمانی که یک اتوبوس در کنار یکی از سطوح شارژ کننده حرکت می‌کند، انرژی‌ای که از کابل‌های الکتریکی که در زیر سطح جاده دفن شده‌اند می‌گذرد، یک میدان الکتریکی ایجاد می‌کند.
یک دستگاه گیرنده در پایین زیرساخت OLEV قرارگرفته که این میدان‌ها را به الکتریسیته تبدیل می‌کند. معمولاً طول کابل‌های انرژی بین 5 تا 15 درصد کل جاده است و به‌این‌ترتیب تنها باید قسمت‌هایی از جاده را با این کابل‌های جاسازی‌شده بازسازی کرد.
سرویس امنیتی u-Seul
سرویس امنیتی u-Seul از فروردین سال 87 آغاز به کار کرد. این سرویس، سرویس‌های مکان و تکنولوژی دوربین‌های مداربسته را باهم ادغام می‌کند تا به مقامات و افراد خانواده کودکان، معلولان، سالخوردگان و بیماران مبتلابه آلزایمری که همگی به صورت داوطلبانه به دستگاه‌های هوشمند مجهز و به شرایط اضطراری دچار شده‌اند، اطلاع دهد. اگر صاحب دستگاه یک محل تعریف‌شده‌ی امن را ترک کند یا دکمه اضطراری را فشار دهد، یک هشدار اضطراری به پشتیبانان، پلیس، آتش‌نشانی و مراکز کنترل دوربین مداربسته ارسال می‌شود.
Eunpyeong u-city
یکی از بخش‌های شهر سئول است که می‌توان آن را مثالی از یک منطقه هوشمند دانست. این بخش نتیجه یک پروژه 7 ساله است که در سال 2011 میلادی کامل شد و 45000 نفر را در زمینی به‌اندازه 862 جریب اسکان داد.
شهروندان Eunpyeong برای استفاده از سرویس‌های هوشمند شهر به اینترنت خصوصی یا دستگاه‌های هوشمند نیاز ندارند و به‌جای آن اطلاعات کاربردی را از دستگاه‌های هوشمندی که به دیوار اتاق نشیمنشان آویخته شده دریافت می‌کنند. جهت تأمین امنیت ساکنان، دوربین‌های مداربسته هوشمند در گوشه هر خیابان نصب‌شده که می‌تواند به‌صورت خودکار متجاوزین به ملک خصوصی افراد را تشخیص دهد.
مغازه‌های مجازی
زنجیره خرده‌فروشی بین‌المللی Tesco از سال 2011 میلادی در سئول فروشگاه‌های مجازی داشته است. محصولات درست همانند مغازه‌های سنتی چیده می‌شوند.
قفسه‌ها مجهز به کد QR هستند و رهگذران می‌توانند آن‌ها را با گوشی خود اسکن کرده و قبل از رسیدن قطار سبد خریدی را تنها در چند دقیقه بسازند. اگر قبل از کامل شدن سبد خرید قطار برسد، می‌توان بدون عکس‌ها و کدها به خرید ادامه داد.
منبع: فارنت
