آزار و اذیت جنسی و روابط نامشروع یک پای ثابت رسوایی‌های سیاسی در فرانسه بودند. از قرن پیش تاکنون بارها رسانه‌های فرانسوی و جهان گزارش‌هایی درباره فساد اخلاقی حاکم بر نخبگان سیاسی فرانسه منتشر کرده‌اند.

به گزارش مشرق، پنج سال پس از اینکه دومینیک اشتراوس-خان به جرم تعدی جنسی در نیویورک دستگیر شد، 17 وزیر برجسته سابق فرانسه در نامه‌ای خواهان پایان آزار جنسی در عرصه سیاسی این کشور شدند.

نامه این 17 زن سیاستمدار معترض به انحطاط اخلاقی فضای فعالیت سیاسی فرانسه چنین آغاز می‌شود: «ما به دلایل مختلف وارد سیاست شده‌ایم، ما از ایده‌های مختلف دفاع کرده‌ایم، اما اکنون بر این نظر هستیم که نگاه جنسی دیگر جایگاهی در جامعه ما ندارد. این مصیبت منحصر به جهان ما نیست، اما عرصه سیاست باید به عنوان یک الگو باشد.»

9 آوریل (20 اردیبهشت) دنیس باوپین (Denis Baupin) سیاستمدار عضو حزب سبزهای فرانسه پس از اینکه یک ایستگاه رادیویی و یک وب‌سایت خبری در گزارشی مشترک از جرائم و آزار جنسی جنسی این سیاستمدار پرده برداشتند، وی از سمت خود به عنوان نائب رئیس پارلمان استعفاء داد.

وب‌سایت فرانس اینتر مدیاپارت (France Inter-Mediapart) با استناد به شهادهای هشت زن – شامل اعضای پارلمان، مقامات محلی و حزب سبزها – گزارش داد که این اتهامات علیه باوپین به اواخر دهه 1990 برمی‌گردند. باوپین این اتهامات را رد کرده و وعده داد که علیه آنچه اتهاماتی برای بدنام ساختنش می‌خواند، به مبارزه برخیزد.

افشای رسوایی‌های باوپین بار دیگر نگاه‌ها را معطوف به مسأله آزار و اذیت جنسی در عرصه سیاسی فرانسه و بالاخص فرهنگ سکوتی کرد که قربانیان را از گزارش آزار و اذیت‌های جنسی باز میدارد.

یک روز پس از استعفای باوپین، میشل ساپین (Michel Sapin)، وزیر دارایی فرانسه و یکی از متحدین نزدیک فرانسوا اولان، بالاخره به رفتار «نامناسب» در مقابل یک خبرنگار زن اعتراف کرد. وی دو بار قبلا آزار فیزیکی و کلامی این خانم خبرنگار را رد کرده بود.

البته ساپین اصرار داشت که «نیت جنسی» نداشته است اما با توجه به اینکه چند ساعت قبل تمام اتهامات را رد کرده و تهدید به تعقیب قضایی کسانی که آنها را تکرار می‌کردند، کرده بود، مورد تمسخر عموم قرار گرفت.

این رویداد منجر به انتشار طوماری در سال 2015 با عنوان «پنجه‌ات را از روی من بردار» شد. این طومار توسط چندین خبرنگار زن حوزه سیاسی امضاء شده و در روزنامه لیبراسیون (Libération) منتشر شد.

در آخرین اعتراضی که در نشریه دو دیمانش (Le Journal du Dimanche) منتشر شد، چندین سیاستمدار رده بالای زن اعلام داشتند «به مانند تمام زنانی که قبلا نیز به محیط منحصرا مردانه اعتراض کرده‌اند، ما نیز باید متحل نگاه جنسی شده و با آن بجنگیم. این زنان نیستند که باید خود را با این محیط وفق دهند، بلکه رفتار برخی مردان باید تغییر یابد.»

در این نامه با درخواست پایان دادن به روزهای گذشته چنین نگاشته شده است: «کافی است. مصونیت باید پایان یابد ... ما به صورت منظم تمام اظهارات آلوده به نگاه جنسی، موضع‌گیری‌ها و رفتار نامناسب را رد خواهیم کرد. ما از تمام قربانیان آزار و اذیت و تجاوزهای جنسی را تشویق می‌کنیم به صورت علنی درباره آن سخن گفته و شکایت کنند.»

در نامه‌ای اعلام شده مشکل واقعی نبود تمهیدات قانونی نیست، بلکه مسأله ناتوانی در اجرای این قوانین است. امضاء کنندگان گفته‌اند: «امروز، زرادخانه قضایی وجود دارد اما قوانین به قدر کافی اجراء نمی‌شوند. قانون کار از کارمندان حمایت می‌کند، اما بدان احترام گذاشته نمی‌شود. زنان کمی شکایت می‌کنند شکایات بسیار کمی به محکومیت می‌انجامند.»

البته آزار و اذیت جنسی و روابط نامشروع یک پای ثابت رسوایی‌های سیاسی در فرانسه بودند. از قرن پیش تاکنون بارها رسانه‌های فرانسوی و جهان گزارش‌هایی درباره فساد اخلاقی حاکم بر نخبگان سیاسی فرانسه منتشر کرده‌اند. پرونده اشتراوس خان یکی از این نوع رسوایی‌ها است که در چند سال اخیر گریبان فضای سیاسی فرانسه را گرفت.

دومینیک استراس-کان

دومینیک استراس-کان (Dominique Strauss-Kahn) اقتصاددان، حقوقدان و سیاست‌مدار فرانسوی و عضو حزب سوسیالیست فرانسه است. وی از 1 نوامبر 2007 تا 18 مه 2011 ریاست صندوق بین‌المللی پول را برعهده داشت.

دومینیک در یک محله ثروتمند نشین در پاریس متولد شد. پدر وی ژیلبر استراس-کان یک حقوقدان یهودی و مادرش مسیحی کاتولیک و از یک خانواده سفاردی یهودی اهل تونس بود.

به نوشته روزنامه فرانسوی لو فیگارو، «میشل روکار»، نخست وزیر اسبق فرانسه در اظهاراتی گفته است که دومینیک استراس کان آشکارا یک بیمار روانی است.

در آن زمان، اظهارات روکار در پی افشای چندین مورد از تلاشهای استراس-کان برای تجاوز به زنان خبرنگار، منشی، ارباب رجوع، خدمتکار در موقعیتهای مختلف نشان دهنده تأیید این جرایم تلقی شد.

دومینیک ساعت 16 و 40 دقیقه بعدازظهر شنبه 14 مه سال 2011 به وقت نیویورک، توسط دو مأمور پلیس فرودگاه جان اف کندی که وارد هواپیمای آماده پرواز «ایر فرانس» شدند بازداشت شد.

بازداشت او به اتهام سوءاستفاده جنسی از یک خدمتکار زن در هتل "سوفیتل" در نیویورک که محل اقامت دومینیک استراس-کان بوده، انجام گرفت. او همچنین به همراه 12 نفر دیگر به کمک برای برگزاری مهمانی‌ها با حضور روسپی‌ها در بروکسل، پاریس و واشنگتن متهم شد.

"جید"، روسپی‌ای بود که در دادگاه گفت که به او 500 یورو دادند تا از بلژیک به پاریس به یک مهمانی برود که در آن چندین روسپی دیگر حضور داشتند و  استراس کان مهمان اصلی آن محفل بود.

یکی از اتهامات دیگر علیه استراس-کان اتهام قوادی برای مهمانی‌ها در هتلی در شهر "لیل" بود که وی در ژوئن 2015 از این اتهام تبرئه شد.

فلیکس فاور

"فلیکس فاور"، رئیس جمهور فرانسه از سال 1895 تا زمان مرگ ناگهانی‌اش در سال 1899 بود. او از سال 1865 عضو لژ فراماسونری "گراند اورینت فرانس" بود. اما ماجرای مرگ او عجیب و مورد تعجب همگان بود. او در 16 فوریه سال 1899 در کاخ الیزه (کاخ ریاست جمهوری فرانسه) و در حالی که در دفترش مشغول آمیزش جنسی "مارگاریت استاینهیل"، زنی 30 ساله بود، جان داده بود.

گزارش‌ها و گمانه‌زنی‌های مختلفی درباره نحوه دقیق مرگ فلیکس وجود دارد، اما گزارش رسمی از این ماجرا توسط محافل رسمی منتشر نشده است.

برخی حتی این گمانه را مطرح کردند که او شاید توسط مخالفانش مسموم شده باشد. روزنامه "ژیل بلا" در فوریه 1899 به طنز نوشت نوشت: «فلیکس فاور در حالی که سر حال بود درگذشت، در واقع او از شدت و زیادی سرحال بودن درگذشت.»

آندره لو توکه و مهمانی‌های «باله صورتی»

ماجرای «باله صورتی» یکی از جنجالی ترین رسوایی‌های جنسی در بین سیاستمداران فرانسوی است. در سال 1959 یک روزنامه در گزارشی فاش کرد که آندره لو توکه، رئیس وقت مجمع ملی فرانسه در محل اقامت رسمی خود در خارج از پاریس «پارتی»‌های آنچنانی برگزار کرده است.

بر اساس این گزارش، مهمانی‌های فوق در نهایت با حضور حتی دخترانی 14 ساله به یک  پارتی سادومازوخیستی (آزارگری-آزارخواهی جنسی) منجر می‌شد.

این سیاستمدار 73 ساله یک‌دست به "جرائم اخلاقی" محکوم شد که در علاوه بر او شماری از بازرگانان مطرح و کنتس‌های رومانیایی هم در این ماجرا دخیل بودند.

فرانسوا میتراند و دختر مخفی‌اش

روزنامه "پاری مچ" در سال 1994 در گزارشی افشا کرد که فرانسوا میتراند، رئیس جمهور وقت فرانسه یک دختر 20 ساله مخفی به نام "مازارین" دارد که فرزند او و معشوقه‌اش "آن پینگو"  است.

این موضوع باعث رسوایی میتراند شد، چونکه او در آن زمان متاهل بود و علاوه بر آن پنهانکاری او در این زمینه نیز جنجال برانگیز شد.

نگرانی میتراند برای پنهان نگه داشتن این ماجرا از دید رسانه‌ها، یکی از انگیزه‌ها و دلایل وی برای شنود غیرقانونی مکالمات به بهانه مبارزه با تروریسم بود.

زمانی که میتراند در سال 1996 درگذشت، در مراسم تشییع جنازه او، مازارین و پینگو به همراه دانیل، همسر میتراند و همچنین دو فرزند پسرش شرکت کردند.

در سال 2014، "هراون فورسن"، یک سیاستمدار 25 ساله سوئدی فاش کرد که او فرزند رئیس جمهور سابق (میتراند) و کریستینا فورسن، یک روزنامه‌نگار سوئدی است که با رئیس جمهور سابق فرانسه رابطه داشت. 

 

فردریک میتراند، برادرزاده فرانسوا میتراند (رئیس جمهور سابق)

رسوایی اخلاقی بار دیگر در سال 2005 در خانواده میتراند اتفاق افتاد. البته این بار کمی موضوع جدی‌تر بود. فردریک میتراند، برادرزاده فرانسوا میتراند، رئیس جمهور سابق فرانسه و نویسنده و مجری تلویزیون بود. او در خاطرات خود درباره بانکوک تایلند از تمایل جنسی خود به جنس مذکر نوشت.

او نوشت: من به پول دادن به پسران عادت کردم. وفور پسران جوان، بسیار جذاب و سهل الوصول مرا در شرایطی قرار داد که در مقابل میل خود مقاومت نکنم یا آن را پنهان نکنم.

اما این افشاگری به شغل خود لطمه‌ای وارد نکرد و او تا سال 2012 به عنوان وزیر فرهنگ فرانسه فعالیت کرد.

"مارین لوپن"، سیاستمدار مشهور و رهبر جبهه ملی فرانسه در سال 2009 در اظهاراتی که از طریق تلویزیون پخش شد، فردریک میتراند را به داشتن رابطه جنسی با پسرانی که به سن قانونی نرسیده بودند متهم کرد.

فدریک قبل از آن از رومن پولانسکی که در آمریکا به اتهام تجاوز به دختری 13 ساله تحت تعقیب بود، علنا دفاع و حمایت کرده بود.

قاتل زنجیره‌‌ای روسپی‌ها

در سال 2002، "پاتریس آلگر"(Patrice Alegre)، یک قاتل زنجیره‌‌ای به حبس ابد محکوم شد. جرم او کشتن روسپی‌هایی بود که در پارتی‌هایی در دادگاه "تولوز" شرکت کرده بودند.

بر اساس گزارش‌هایی که منتشر شد، گفته می‌شد که بسیاری از مقامات دولتی فرانسوی از این قاتل سریالی حمایت می‌کردند. این قاتل اعتراف کرده بود که مقامات ارشد شهر تولوز به او دستور برخی قتل‌ها را صادر کرده بودند تا اینکه از باج خواهی مصون بمانند.

جورج ترون

جورج ترون، شهردار دراویل و عضو سابق دولت فرانسه در ماه مه سال 2011 به آزار و تجاوز جنسی علیه دو همکار خانم خود متهم شد.

این پرونده علیه ترون در سال 2013 به درخواست دادستان و به دلیل شواهد ناکافی رد شد. در دسامبر سال گذشته به طرز تعجب‌آوری اعلام شد که عضو سابق دولت فرانسه بازنشسته خواهد شد.

ترون گفت که این پرونده بخاطر عداوت با یکی از خویشاوندان مارین لوپن که آن موقع اعلام کرد که ترون را بخاطر افترا تحت تعقیب قرار خواهد داد، به دادگاه کشانده شد.

نیکلا سارکوزی

نیکلا سارکوزی رئیس‌جمهور سابق فرانسه است که در روز 16 مه 2007 به عنوان رئیس جمهور فرانسه برگزیده شد. او در همه‌پرسی 6 مه 2012 و در مرحله دوم انتخابات از فرانسوا اولاند شکست خورد و این پست را به او واگذار کرد.

وی متولد 28 ژانویه 1955 در پاریس است. پدر وی مجارستانی و مادرش یهودی فرانسوی است. پدرش ناشر و مادرش وکیل بود.

سارکوزی به اتهام فساد بازداشت شد وی روز سه‌شنبه اول ژوئیه 2014 (دهم تیر) خود را به اداره ضد فساد پلیس فرانسه در نزدیکی پاریس معرفی کرد در مجموع شش پرونده علیه آقای ساکوزی که در سالهای 2007 تا 2012 رئیس جمهور فرانسه بود در جریان است.

همچنین در سال 2010، گمانه‌زنی‌هایی درباره اینکه سارکوزی و همسرش، کارلا برونی سارکوزی، هر کدام دارای روابط جنسی با زن و مرد دیگری هستند، منتشر شد.

دیلی تلگراف نوشت که شایعاتی درباره روابط جنسی خارج از ازدواج این دو، نخست در سایت اجتماعی توییتر به گوش رسیده بود که در پی آن، گزارشی در مجله "دو دیمانش" آن را قویتر کرد.

براساس این گزارش، نخستین توییتها در سایت توییتر بیان می‌کرد که خانم برونی، روابط عاشقانه‌ای با بنیامین بیولی موسیقیدان و برنده اخیر یک جایزه موسیقی در فرانسه برقرار کرده است.

سپس توییتهایی درباره سارکوزی فرستاده شد که به ظاهر این بار آرامش را کنار «چانتال جوانو»، وزیر محیط زیست 40 ساله خود که قهرمان کاراته هم هست، یافته است.

فرانسوا اولاند

فرانسوا اولاند رئیس جمهور فعلی فرانسه است. او در روز شش مه 2012 با کسب 51 درصد از آرای مردم فرانسه در دور دوم انتخابات، به ریاست جمهوری فرانسه برگزیده شد.

در پایان دهه 70 فرانسوا اولاند با سگولن رویال آشنا می شود که به مدت بیش از سی سال شریک زندگی اش می‌شود و از او چهار فرزند دارد. آنها ازدواج را بورژوایی دانسته و ازدواج نکرده بودند و حتی محدود به قانون اتحاد مدنی فرانسه (PACS) هم نبودند. در سال 2007 رسماً از یکدیگر جدا شدند. از سال 2006 والری تریروایلر شریک زندگی فرانسوا اولاند شد. این اولین بار است که شریک زندگی رئیس جمهور فرانسه به هنگام پذیرش مسئولیت، همسر رسمی وی نیست.

مجله فرانسوی "کلوزر" نوشت که فرانسوا اولاند با یک هنرپیشه زن این کشور به نام "ژولی گیه" رابطه دارد و این نشریه در این زمینه تصاویری نیز در اختیار دارد. پایگاه اینترنتی کلوزر در 7 صفحه موضوع ارتباط رئیس جمهور 59 ساله و تصاویر وی با گیه پرداخت. گیه که هم در سینما و هم در تلویزیون فعال است و 2 فرزند دارد، در سال 2012 در یکی از تبلیغات ریاست جمهوری اولاند حاضر شد و در ماه مارس در پی انتشار شایعاتی درباره خود و اولاند شکایتی از این نشریه تسلیم مقامات قضایی کرد.

منبع: تسنیم

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

این مطالب را از دست ندهید....

فیلم برگزیده

برگزیده ورزشی

برگزیده عکس