گروه جهاد و مقاومت مشرق - دوره‌های امداد و نجات را در دبیرستان گذرانده بود و دو سال به عنوان عضو جمعیت هلال احمر فعالیت می‌کرد. منتظر نتایج کنکور بود که در همین زمان در لباس امدادگر راهی جبهه‌های غرب کشور شد تا خدمات امداد را این بار نه در تهران و بیمارستان هزارتختخوابی (امام خمینی فعلی) که در خط مقدم جبهه‌های غرب ارائه دهد. شب سی و یکم شهریور یعنی سالگرد همان شب تاریک حمله عراق به ایران وقتی از چادرهای هلال احمر بیرون آمده بود تا ندای الله اکبر سردهد هدف خمپاره‌های دشمن بعثی قرار گرفت و بعد از یک شبانه روز خونریزی با همان لباس‌های آشنای هلال احمر به درجه رفیع شهادت نائل شد. اینها اطلاعاتی است که مادر شهید محمود قیاس‌آبادی در گفت‌و‌گو با «ایران» می‌گوید.

مادر شهید در بیان خاطره‌ای از فرزند 17 ساله شهیدش می‌گوید: مدت زمان حضور پسرم در جبهه آنقدر نبود که به بیان خاطرات بینجامد، ایشان 16 شهریور 63 به منطقه مهران اعزام شد و در سی و یک شهریور بر اثر اصابت ترکش‌های خمپاره به شهادت رسیدند. اما زمانی که درتهران و در بیمارستان هزار تختخوابی مشغول فعالیت بود و 15 سال داشت گاهاً از مجروحان اعزامی که برایشان می‌آوردند صحبت می‌کرد و مخصوصاً آمار مجروحان وخیم حال و کسانی که شهید می‌شدند را بیشتر می‌داد،  انگار به نوعی می‌خواست زمینه چینی رفتن و شهادتش را بکند. من آن زمان خیلی جوان بودم و زیاد متوجه زمینه چینی‌ها نمی‌شدم و با تعریف و تمجیدهای محمود از مصدومان و مجروحان بیشتر دلم آشوب می‌شد و از ادامه گفت‌و‌گو امتناع می‌کردم.

محمود قیاس آبادی یکی از هزاران شهید امدادگری است که در لباس صلح و کمک به جبهه رفت و آسمانی شد اما کم نبودند جوانان و حتی نوجوانان امدادگری که دل در گرو وطن پرستی و شهادت داشتند و با لباس رنگ آشنای صلح راهی جبهه شدند و به نقش آفرینی در خط مقدم امداد و مبارزه پرداختند. «ایران» در گفت‌و‌گویی با مشاور رئیس جمعیت هلال احمر در امور ایثارگران به بیان نحوه نقش آفرینی‌های سفیران صلح و کمک پرداخته است.

محمدرضا پورساداتی مشاور رئیس جمعیت هلال احمر در امور ایثارگران در خصوص نقش هلال احمر در دوران دفاع مقدس بیان می‌کند: جمعیت هلال احمر حسب اصول هفتگانه و مأموریت ذاتی و امدادی خودش به عنوان یک دستگاه امدادرسان در حوزه امداد‌رسانی و درمانی مجروحان جنگی فعالیت می‌کرد و خدمات ارائه می‌داد. از جمله آنها برپایی بیمارستان صحرایی، تأمین اقلام دارویی مورد نیاز مجروحان جنگی و پشتیبانی از جبهه‌ها و اعزام امدادگر بود. وی با تأکید بر اقدام مؤثر هلال احمر در تشکیل واحد امداد جبهه و اعزام نیرو به گردان‌ها یادآور می‌شود: ‌اقدام مؤثر هلال احمر در زمان جنگ، تربیت نیروهای امدادگر و آشنا به کمک‌های اولیه و فوریت‌های پزشکی بود که اعزام این نیروها به منطقه می‌توانست در وهله اول به لحاظ رسیدگی به امور مجروحان و انجام کارهای اولیه تا رسیدن آنها به بیمارستان‌ها که شرایط و امکانات درمانی کاملتری داشتند بسیار مهم و حائز اهمیت باشد.

پورساداتی می‌افزاید: پشتیبانی از جبهه‌ها به کمک مردم انجام می‌شد به طوریکه در شهرستان‌های مختلف پس از جمع‌آوری کمک‌های مردمی اعم از پوشاک، خوراک، مواد مصرفی، سوخت و... تفکیک و جداسازی و بسته‌بندی از طریق کامیون‌های هلال احمر، به مناطق غرب و جنوب کشور ارسال می‌شد. همچنین هلال احمر بانک‌های خون نیز چه در خود جبهه و چه در پشت جبهه دایر کرده بود تا در زمان لزوم از آنها استفاده شود. وی ادامه می‌دهد: از سال 59 و آغاز شروع جنگ اعزام‌ها اتفاق می‌افتاد و مجموعاً تا پایان جنگ تعداد 486 نفر از امدادگران جمعیت هلال احمر به شهادت رسیدند و به عنوان شهدای امدادگر در دوران دفاع مقدس شناخته می‌شوند.

پورساداتی با اشاره به همکاری و تعامل هلال احمر ایران با صلیب سرخ جهانی نیز بیان می‌کند: با توجه به تعریف جهانی و مأموریت اصلی صلیب سرخ که کمک و امدادرسانی بی‌طرفانه به مجروحان و مصدومان جنگی است در آن زمان ایران و عراق نیز از این قاعده مستثنی نبودند و طبیعتاً ما با آنها همکاری داشتیم. کمک‌های صلیب سرخ نیز در راستای اهداف مشترک با هلال احمر در چند فاز صورت می‌گرفت از جمله تأمین دارو و رسیدگی به امور مجروحان جنگی و درمان آنها، رسیدگی و پیگیری امور اسرای جنگی.

وی در ادامه توضیح می‌دهد: صلیب سرخ در باب درمانی بیشتر به ارسال دارو مبادرت می‌کرد و در خصوص اسرای جنگی صلیب سرخ به عنوان یک مرجع بی‌طرف در ثبت اسرای جنگی که در کشور عراق به سر می‌بردند و اعلام مشخصات آنها به ایران همکاری می‌کرد و یکی از مهم ترین کارهایش رسیدگی به وضعیت اسرای مجروح بود که در مدت اسارت مشکلات جسمی و معلولیت پیدا می‌کردند دراین زمان صلیب سرخ با سرکشی به بازداشتگاه‌ها وضعیت آنها را بررسی می‌کرد و از کشور مورد نظر می‌خواست که آنها را تحت درمان قرار دهد که البته آنچه از گزارشات و خاطرات اسرا بر می‌آید، بودند اسرایی که کشور عراق اسامی آنها را اعلام نمی‌کرد و طبیعتاً آنها از لیست صلیب سرخ خارج بودند و کسی نمی‌توانست به وضع آنها رسیدگی کند.
به گفته پورساداتی کارشکنی عراقی‌ها در ارتباط با صلیب سرخ که یک مرجع جهانی، بشردوستانه و بی‌طرف است مانع از رساندن خدمات به اسرای ایرانی بود حال آنکه هلال احمر ایران در ارتباطی نزدیک و خوب با صلیب سرخ اوضاع اسرای عراقی را کامل گزارش می‌کرد و به گفته خود صلیب سرخ جهانی ارتباط هلال احمر ایران در این خصوص با صلیب سرخ طبق معاهدات بشردوستانه شکل گرفته بود.
* روزنامه ایران