به گزارش گروه جهاد و مقاومت مشرق، شهید "عباس شعف" در یک خانواده متقی انقلابی، شجاع و مومن به دنیا آمد و رشد کرد و با  پیروزی انقلاب اسلامی و درگیری‌های کردستان به عضویت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی درآمد. شهید شعف در طول 15 ماه از حضور در جبهه از اسفند 1359 تا خرداد 1361 چند بار به شدت مجروح شد.

عباس شعف در عملیات اول بازی دراز(2 تا 8 اردیبهشت 1360) از ناحیه چشم مجروح شد و چشم ایشان هرگز بهبود نیافت. با وجود این ضایعه که می‌توانست هر رزمنده‌ای را برای همیشه از جبهه رفتن باز دارد بلافاصله به یگان خود یعنی گردان 9 قدر می‌پیوندد و در دیدار با حضرت امام  حاضر می‌شود و مجددا به جبهه غرب می‌رود.

شهید شعف در تابستان 1360 هنگام  شناسایی منطقه عملیاتی سرپل ذهاب با گشتی‌های دشمن برخورد کرده و در درگیری با دشمن ضمن کشتن و زخمی کردن 2 نفر از نیروهای بعثی مورد اصابت گلوله دشمن از ناحیه کتف و فک و گردن قرار گرفته و دشمن به او تیر خلاص هم می‌زند.

پیکر غرق خون عباس ساعت‌ها زیر آفتاب سوزان می‌ماند و با همت و پشتکار شهید پیچک فرمانده عملیات منطقه و دوستان عباس؛ پیکر ایشان با مشقت زیاد و دادن مجروح و زخمی به عقب منتقل می‌شود و به صورت معجزه آسا به پشت جبهه و تهران (بیمارستان شهدای ژاندارمری تقاطع خیابان ولی عصر و شهید بهشتی) منتقل و تحت درمان قرار می گیرد.

پس از مدتی با وجود زخم‌ها و دردهای جراحات از بیمارستان مرخص و راهی جبهه غرب شده و در امر اطلاعات و عملیات مجددا مشغول فعالیت شد.

با پیروزی نیروهای اسلام در عملیات فتح المبین عباس برای حضور در عملیات  آزادسازی خرمشهر با عنوان فرماندهی گردان میثم وارد عملیات شد و در مرحله اول عملیات مجروح و در بیمارستان طالقانی تهران بستری شد. ایشان بدون آنکه درمانش تمام شود بدون موافقت بیمارستان را ترک کرد و راهی منطقه شد.

در مدتی که شهید شعف در بیمارستان بود مسئولیت گردان را شهید علی موحد دانش برعهده داشت و با ورود شعف گردان دارای دو فرمانده بود.

در خلال درمان شهید شعف، محسن وزوایی نیز به شهادت رسیده بود و شهید شعف با وجود رنجوری و دردهای ناشی از جراحت‌های چندباره عاشقانه جنگید و در آستانه آزادسازی خرمشهر همراه یاران شهیدش یعنی شهید تقوامنش، شهید حسین چنگیزی و... به شهادت رسید و با خون خود خرمشهر قهرمان را آزاد و فضای کشور را پر از شادی و شور و شعف کرد.