به گزارش گروه جهاد و مقاومت مشرق، شریبی، پاسدار بازنشسته خرمشهری است که در مقاومت خرمشهر و جبهه‌های دیگر دفاع مقدس حضور داشته است؛او همچنان آرزو می‌کند که کاش در خرمشهر شهید شده بود.پای صحبت این نیروی بازنشسته سپاه پاسداران انقلاب اسلامی نشستیم.

سرهنگ محمدسالم شریبی می‌گوید: از سال 66 به طور رسمی وارد سپاه شدم و از سال‌های پیش از ورود به سپاه نیز عضو بسیج بودم و در سال 68 که نیروی مقاومت بسیج تشکیل شد از نیروی زمینی به نیروی مقاومت بسیج انتقال پیدا کردم.

با تاسیس پایگاه‌ها و حوزه‌های مقاومت و پیگیری خدمات بسیج در سال 75 وارد کارهای فرهنگی شدم.با راه‌اندازی کارها و اقدامات فرهنگی در خرمشهر،نیروهای جوان وارد تشکیلات بسیج شدند و ما نیز نیروهای جوان، کارآمد و عاشق فعالیت‌های فرهنگی را جهت آموزش جذب و پس از سازماندهی به کار می‌گرفتیم.

به تشکیلات سپاه به عنوان یک نیروی نظامی و فرهنگی علاقه داشتم و از آنجایی که مجروح جنگ تحمیلی بودم، بهترین مکان برای رشد روحی، فرهنگی و معنوی را ورود به سپاه می‌دانستم.30 سال به عنوان یک عضو کادر نظامی در سپاه خدمت کردم و سال گذشته نیز بازنشسته شدم.

خاطرات دفاع مقدس

تمام دوران دفاع مقدس خاطره است.لحظه‌های خوشی را با دوستان می‌گذراندیم ولی هر ساعت و هر دقیقه ممکن بود یکی از دوستان‌مان به درجه شهادت نائل شود و برخلاف خود آنان که از شهادت خوشحال می‌شدند، بازماندگان از دوری شهدا ناراحت بودند. حاضر نبودن شهدا در کنار ما بازماندگان، حسی غریب بود و فکر می‌کردیم که شاید ما که به شهادت نرسیده‌ایم مقداری ناخالصی داشته‌ایم.

در دوران جنگ با دوستان و همرزمان دور تا دور سنگرها می‌نشستیم و از پایان جنگ و پس از آن و به ویژه رسیدن به اهداف انقلاب سخن می‌گفتیم. انجام کارهای معنوی در سنگرها و خط مقدم و رفتن به مناطق زیارتی از جمله خاطره‌های خوب و شیرین دوران جنگ است.

تبلیغ منفی منافقان علیه بسیج

آن‌گونه که در گذشته منافقان درباره بسیجیان می‌گفتند، بچه‌های رزمنده به هیچ عنوان دارای روحیه خشک و چماق‌دار نبودند. در دوران جنگ، برای تضعیف روحیه این حرف‌ها گفته می‌شد، در حالی که بسیجی‌ها هنگامی که با آمادگی کامل در خط مقدم جلو می‌رفتند، می‌دانستند که زخمی و جانباز یا شهید خواهند شد و با فکر و آگاهی کامل عمل می‌کردند.

لحظاتی که دوستان‌مان را از دست می‌دادیم و به شهادت می‌رسیدند، بسیار ناراحت‌کننده و تلخ بود. همچنین هنگامی که ماموریت‌های جبهه به پایان می‌رسید، در زمان بازگشت از ماموریت بسیار ناراحت بودیم و به سرعت دوباره جهت انجام ماموریت ثبت‌نام می‌کردیم.

بزرگترین غم یک بسیجی و خاطر شیرین من

بدترین و بزرگ‌ترین غم نیروی‌های بسیجی و جنگ، امضای قطعنامه 598 بود. این غم بزرگ به دلیل خود قطعنامه نبود بلکه به دلیل این جمله امام خمینی(ره) که "جام زهر را می‌نوشم" در اواخر جنگ بود؛ فشارهایی که به حضرت امام(ره) وارد شد، موجب نوشیدن این جام زهر توسط ایشان شد.

بازگشت اسیران ایرانی در سال 1369 پس از وقوع زلزله رودبار، اتفاق بسیار شیرینی برای من و دوستان دوران جنگ تحمیلی بود.

فکه (منطقه عملیاتی والفجر مقدماتی)، پاسگاه زید(منطقه عملیاتی رمضان) و مقاومت خرمشهر از جمله جبهه‌هایی بود که در آنان حضور داشتم.

سپاه نیروی واکنش سریع انقلاب اسلامی

طبق اساسنامه، سپاه نیروی واکنش سریع انقلاب اسلامی است و در هر جا و لحظه‌ای که انقلاب اسلامی از نظر فرهنگی، نظامی، عمرانی و معنوی به بسیج و سپاه نیاز دارد، سپاه و بسیج آنجا هستند.وظیفه سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و نیروهای تحت امر آن نیز همین موارد است و کلیه این وظایف را یک پاسدار باید دنبال کند.

هر فرد از نظر احساسی به شهر یا مکانی که متولد می‌شود، وابسته است و به آن عرق دارد؛ ولی من حسی فراتر از وابستگی به محل تولدم، نسبت به خرمشهر دارم. شاید نشود این احساس خاص و معنوی را بیان کرد ولی خرمشهر را یک مکان مقدس می‌دانم و آرزو داشتم که در خرمشهر به شهادت برسم.

آرزوهایم به عنوان یک پاسدار

ابتدا بگویم که هیچ‌گاه بازنشستگی برای یک پاسدار وجود ندارد و شاید تنها به اسم بازنشسته شوند؛ همان‌گونه که تعداد بسیاری از مدافعان حرم بازنشسته هستند. بنابراین ما پاسداران هر لحظه برای خدمت آماده هستیم و آرزو دارم که پاسداران حسی که از بدو ورود به سپاه داشتند را از دست ندهند و این حس دو چندان شود.

آرزوی شهادت همچنان در دل ما است و آرزو داریم که به باغ شهادت وارد شویم. همچنین آرزو دارم که پرچم انقلاب اسلامی به دست صاحب خود یعنی امام زمان(عج) برسد و کلیه مسلمانان به ویژه جوانان عاقبت به خیر شوند.

تفاوت یک پاسدار با دیگر افراد

گاه مردم به یک پاسدار از سال 59 تاکنون نگاه به یک روحانی است. سپاه اکنون خار چشم دشمنان از جمله آمریکا است و به این علت است که علیه سپاه قطعنامه و اطلاعیه صادر می‌کند. همچنین یک پاسدار به عنوان مرد دین، مرد عمل و سرباز واقعی نگریسته می‌شود و مردم، حضور پاسدار در جامعه را مصداق نور و روزنه امید می‌دانند.

اهمیت کار و نقش مدافعان حرم

ارزش کار مدافعان حرم بسیار بالاتر و فراتراز نیروهای دهه 60 است، زیرا نیروها در دهه 60 در خاک خود و در مرزهای کشور دفاع می‌کردند ولی مدافعان حرم فراتر از مرزهای بین المللی هستند و در غربت دفاع می‌کنند.