در نهایت هم سوال مشترکی برایشان پیش می آمد که گل ها را چه کسی در اینجا کاشته است و بعد از آنکه متوجه می شدند یک نفر به یاد مادرش هر سال این کار را می کند لبخندی به لبشان می آمد، خدابیامرزی می گفتند و می رفتند. به سراغ نگهبانی که در آنجا ایستاده بود رفتیم تا از او درباره کسی که این کار را کرده سوال کنیم. نگهبان، خالق این بوستانِ گل را از اهالی همان محل معرفی کرد. نشانی اش را می دهد تا از خودش درباره کاری که سه سال است انجام می دهد سوال کنیم. دکتر هومن اردبیلی در این سه سال مادرش را از دست داده و به یاد او هر سال محله شان را غرق گل می کند.
مادرم عاشق گل و گیاه بود
وارد خیابان زرافشان شمالی که بشوید عطر خوش لاله ها شما را به سمت خودش می کشاند. لاله هایی که ردیف به ردیف در زیر سایه بانی جا خوش کرده اند و هوا به شکل بی نظیری بهاری شده است. هومن اردبیلی ۳۷ سال سن دارد و پزشک عمومی است. سال ها پیش برای تخصص پزشکی هسته ای به آمریکا می رود؛ اما نیمه کاره درسش را تمام می کند و به ایران برمی گردد و تنها یک روز طبابت می کند و باقی روزهای هفته مدیر یک شرکتی است که مربوط به مواد اولیه کشاورزی می شود. یه جز پیاده روی محل، خانه اش هم غرق گل است. از باغچه های حیاط خانه تا مقابل پنجره اش گل ها خودنمایی می کنند. یکی از علت هایی که آقای اردبیلی تا این حد به گل و گیاه علاقه دارد به خاطر مادرش است. مادری که سه سال پیش از دستش داد.
او حکایت این ایده را برایمان اینطور توضیح می دهد: «مادرم خیلی به گل و گیاه علاقمند بودند و سه سال پیش از دنیا رفت. من فکر کردم برای یادبود ایشان چه کاری انجام بدهم. فکرهای مختلفی هم به ذهنم آمد. مثلا غذا درست کنم یا در مراسم های مذهبی و عیدهای مختلف کاری انجام دهم. اما در میان فکرهایم دائما این موضوع که مادرم به گل و گیاه علاقه داشت شکل می گرفت. چند وقت به این فکر کردم چه کار کنم که مردم هم لذت ببرند. در نهایت تصمیم گرفتم داخل باغچه سر کوچه مان لاله بکارم. از سه سال پیش هم این کار را شروع کردم. سال اول ۶هزار لاله کاشتم، سال گذشته ۱۰ هزار لاله و امسال ۳۰ هزار لاله کاشته ام که مردم هم خیلی استقبال کردند.»
از همه جای ایران برای تماشا می آیند
او درباره شور استقبال مردمی می گوید که علاوه بر نقاط مختلف تهران از شهرستان ها هم برای دیدن لاله ها آمده اند: «استقبال آنقدر زیاد شد که علاوه بر اهالی محل از خیلی نقاط دیگر شهر تهران هم برای تماشای لاله ها آمدند. حتی از شهرستان ها هم برای بازدید آمده بودند. اینجا مثل یک نقطه گردشگری شده است. روز ۱۳ بدر هم مردم خیلی زیادی نزدیک به ۲هزار نفر آمده بودند تا از این مجموعه لاله ها دیدن کنند و عکس بگیرند. همه خیلی خوشحال بودند و از این محیط لذت تمام می بردند. این انرژی مثبت گل ها به تمام کسانی که برای بازدید آمده بودند منتقل شد و همه خوشحال بودند.»
دکتر اردبیلی امیدوار است با این کاری که انجام داده تا حدودی فرهنگ گل کاری را در میان مردم ایجاد کرده باشد: «این کاری که من انجام داده ام هم ترویج فرهنگ گل کاری است و هم اینکه گل ها انرژی مثبتی دارد و در بهتر کردن روحیه مردم شهرمان خیلی تاثیر می گذارند. این گل ها به مدت یک ماه سرزنده خواهند بود و مردم می توانند در مدت زمان زیادی از آن لذت ببرند.»
۳۰هزار لاله با ۴۰ میلیون تومان شکل گرفت
۴۰ میلیون تومان، هزینه ای است که هومن اردبیلی بابت کاشت ۳۰ هزار پیاز لاله خرج کرده است: «هزینه کاشت این گل ها را شخصا بر عهده گرفته ام. از نگهداری، تعویض خاک، خرید پیاز گرفته تا کشت، استفاده از کارگر و... را شخصا انجام داده ام و از شهرداری منطقه دو هم تشکر می کنم که با ما همکاری کرد و اجازه داد در این فضا یک سایه بان نسب کنیم تا عمر لاله ها بیشتر شود و آفتاب مستقیم روی آنها تاثیر نگذارد. هزینه ای که بابت کشت این گل ها شد مقداری از آن بابت خرید پیاز گل، مقداری دیگر برای لوازم جانبی و باقی هزینه ها برای کارگر بود که جمعا به ۴۰ میلیون تومان رسید. البته همسایه های ما هم خیلی کمک کردند. حتی یکی از همسایه ها آبیاری این گل ها را برعهده گرفته است. در کل از همسایه ها هم ممنونم که با من همکاری کردند. اگر به همین منوال پیش برود تصمیم دارم این کار را برای سال های آینده هم ادامه دهم. به نظر من شهروندان تهران هر کدام جلوی خانه شان به اندازه وسعی که دارند گل کاری کنند؛ هم در زیبا سازی شهر و هم در افزیش روحیه شهروندان می توانند بسیار زیاد موثر باشند.»
