به گزارش وبلاگستان مشرق، مهدی کوچک زاده در مطلب اخیر وبلاگ خود نوشت: آقای لاریجانی در دیدار با اعضای شورای مرکزی حزب موتلفه اسلامی که در سایت آفتاب ، تحت تاثیر معنوی حسن روحانی، با عنوان " کنایه لاریجانی به صاحب‌منصبان بی‌شناسنامه: با عوض کردن کت و شلوار کسی سیاستمدار نمی‌شود" درج شده است، پس از تعریف و تمجید فراوان از این حزب (که با توجه به در پیش بودن انتخابات می تواند کارساز هم باشد!) فرموده اند :
"با شناختی که از حزب موتلفه دارم، این حزب همیشه براساس یک ایدئولوژی موضع سیاسی خود را اعلام کرده و در حال حاضر ممکن است که این موضع‌گیری‌ها همراه با بازتاب‌های نابهنجاری از جانب دیگران باشد، اما باید گفت که اشکال از سایر گروه‌هاست. "
و به این ترتیب سایر گروههایی که ممکن است به موضعگیری های موتلفه ایراد و انتقادی داشته باشند را دارای مشکل معرفی کرده اند (که البته توجه نداشته اند در نزدیکی انتخابات این نوع برخورد با سایر گروهها می تواند تبعات سوئی هم داشته باشد!) و پس از آن نکاتی در مورد ویژگی های کسانی که صلاحیت قرار گرفتن در راس امور سیاسی و اجرائی و مدیریتی و استراتژیک را دارند بر شمرده اند که بر اساس معیار های ایشان تنها اعضا و وابستگان موتلفه دارای چنین ویژگی هایی بوده و صلاحیت اشغال همه پست های اجرایی و استراتژیک کشور را دارند ،ذیلا به اختصار به ویژگی های مطرح شده توسط ایشان اشاره می نمایم:
نمی‌شود کسی کت و شلوار خود را عوض کند و پشت میز بنشیند و بگوید سیاستمدار است. یک سیاستمدار احتیاج به تجربه و دانستن کلام سیاست دارد. وی با بیان آنکه یک سیاستمدار احتیاج به تجربه و دانستن کلام سیاست دارد، گفت: همین تجربه کاری یک سیاستمدار است که باعث می شود در شرایط مختلف، کشور را اداره کند.
وی با تاکید بر اینکه قدرت تعیین کننده تجربه برای یک فرد نمی تواند، باشد، افزود: اول باید یک فرد صاحب‌نظر بشود و بعد بعنوان یک مسئول در مدیریت اجرایی قرار گیرد.
نماینده مردم قم ادامه داد: این نقص است که مدیریت های استراتژیک را به افرادی می سپاریم که بنیه فکری قوی ندارند. افراد بی شناسنامه ای که بی اساس صاحب منصبی شوند، براساس شرایط می توانند تغییر مشی دهند و ممکن است جامعه هم نتواند این افراد را تشخیص دهد.
رئیس مجلس شورای اسلامی ادامه داد: یکی از فضیلت های سیاسی آن است که افراد تربیت یافته یک تشکیلاتی باشند و در درون سازمان ها تربیت شده و پشتوانه تشکیلاتی برخوردار باشند؛ این اشکالی اساسی است که در گفتمان سیاسی کشور ما برخی افراد حتی سالم مطالبی می گویند که جامعه را نسبت به کار حزبی پس می زند.
با خواندن این مطالب دو جمله از امام به ذهنم خطور کرد که ممکن است بتواند مکمل یا متناقض با فرمایشات ایشان باشد ولی به هر حال طرح آن را بی فایده نیافتم . البته امیدوارم با اتهام و فحش های سیاسی شیک و فاخری نظیر کت و شلوار عوض کرده و یا بی بنیه فکری و یا بی شناسنامه مواجه نشوم.
1- پرسش و پاسخی با خبرنگار هفته نامه تایم سوال خبرنگار: شما زندگى خيلى منزوى داشتيد، شما اقتصاد جديد و حقوق روابط بين المللى را مطالعه نكردهايد. تحصيل شما مربوط به علوم الهى است، شما در سياست و گرفتن و دادن يك زندگى اجتماعى درگير نبودهايد. آيا اين در ذهن شما اين شك را به وجود نمىآورد كه ممكن است عواملى در اين معادله (حکومت) باشد كه شما نمىتوانيد درك كنيد؟].
پاسخ امام: ما معادله جهانى و معيارهاى اجتماعى و سياسىاى كه تا به حال به واسطه آن تمام مسائل جهان سنجيده مىشده است را شكستهايم. ما خود چارچوب جديدى ساختهايم كه در آن عدل را ملاك دفاع و ظلم را ملاك حمله گرفتهايم. از هر عادلى دفاع مىكنيم و بر هر ظالمى مىتازيم، حال شما اسمش را هرچه مىخواهيد بگذاريد. ما اين سنگ را بنا خواهيم گذاشت. اميد است كسانى پيدا شوند كه ساختمان بزرگ سازمان ملل و شوراى امنيت و ساير سازمانها و شوراها را بر اين پايه بنا كنند، نه بر پايه نفوذ سرمايه داران و قدرتمندان كه هر موقعى كه خواستند هركسى را محكوم كنند، بلافاصله محكوم نمايند. آرى با ضوابط شما من هيچ نمىدانم و بهتر است كه ندانم ..
سوال خبرنگار: آيا هرگز در مورد چيزى اشتباه كردهايد؟
پاسخ امام: بغير از رسول اكرم و ائمه طاهرين همه اشتباه مىكنند .. صحیفه امام ج11 ص160
2- بخشی از پیام امام به مسلمانان ايران و جهان و زائران بيت الله الحرام(برائت از مشركان)
"به همه مسئولان كشورمان تذكر مىدهم كه در تقدم ملاكها، هيچ ارزش و ملاكى مهمتر از تقوا و جهاد در راه خدا نيست و همين تقدم ارزشى و الهى بايد معيار انتخاب و امتياز دادن به افراد و استفاده از امكانات و تصدى مسوليتها و اداره كشور و بالاخره جايگزين همه سنتها و امتيازات غلط مادى و نفسانى بشود، چه در زمان جنگ و چه در حالت صلح، چه امروز و چه فردا، كه خدا اين امتياز را به آنان عنايت فرموده است و صِرف امتياز لفظى و عرفى كفايت نمىكند، كه بايد هم در متن قوانين و مقررات و هم در متن عمل و عقيده و روش و منش جامعه پياده شود و مصلحت زجر كشيدهها و جبهه رفتهها و شهيد و اسير و مفقود و مجروح دادهها و در يك كلام، مصلحت پابرهنهها و گودنشينها و مستضعفين، بر مصلحت قاعدين درمنازل و مناسك و متمكنين و مرفهين گريزان از جبهه و جهاد و تقوا و نظام اسلامى مقدم باشد و نسل به نسل و سينه به سينه شرافت و اعتبار پيشتازان اين نهضت مقدس و جنگ فقر و غنا محفوظ بماند و بايد سعى شود تا از راه رسيدهها و دين به دنيا فروشان، چهره كفرزدايى و فقرستيزى روشن انقلاب ما را خدشهدار نكنند و لكه ننگ دفاع از مرفهين بيخبر از خدا را بر دامن مسئولين نچسبانند و آنهايى كه در خانههاى مجلل، راحت و بىدرد آرميدهاند و فارغ از همه رنجها و مصيبتهاى جانفرساى ستون محكم انقلاب و پابرهنههاى محروم، تنها ناظر حوادث بودهاند و حتى از دور هم دستى بر آتش نگرفتهاند، نبايد به مسئوليتهاى كليدى تكيه كنند، كه اگر به آن جا راه پيدا كنند چه بسا انقلاب را يكشبه بفروشند، و حاصل همه زحمات ملت ايران را بر باد دهند، چرا كه اينها هرگز عمق راه طى شده را نديدهاند و فرق و سينه شكافته نظام و ملت را به دست از خدا بيخبران مشاهده نكردهاند و از همه زجرها و غربتهاى مبارزان و التهاب و بيقرارى مجاهدان كه براى مرگ و نابودى ظلم بيگانگان دل به درياى بلا زدهاند، غافل و بيخبرند" صحيفه امام، ج20، ص: 334
خدایا به حق مقربان درگاهت ما را با خمینی و یاران شهیدش محشور کن و در نزد رفقای شهیدمان شرمنده نگردان! آمین یا رب العالمین
