به گزارش مشرق، فردوس صادقي‌جهاني در گفت‌وگو با ايسنا، منطقه زنجان، با بيان اين مطلب، اظهار كرد: هر نوع گير و تكرار بر روي كلمات، توقف و به‌ميان‌اندازي هجا را مي‌توان عارضه لكنت زبان تعريف كرد كه عمدتاً در سنين كودكي ايجاد مي‌شود.
وي تصريح كرد: از علل به‌وجود آمدن لكنت زبان در دوران كودكي، مي‌توان به مواردي همچون ترس‌هاي شوك‌آور دوران كودكي، عوامل مادرزادي و ژنتيكي، دو زبانه بودن محيط زندگي كودك اشاره كرد. همچنين تقليد و تكرار نيز از علل به‌وجود آمدن اين عارضه مي‌شود، بدين معنا كه تقليد از ديگر كودكان نيز مي‌تواند منجر به لكنت زبان شود.
صادقي، تكرار و گير كردن كلمات در زمان صحبت كردن كودك را از بارزترين علايم و نشانه‌هاي لكنت زبان دانست و تاكيد كرد: لكنت زبان شديد در كودكان، منجر به نمايان شدن علايم بارز ظاهري در چهره مي‌شود كه از آن جمله مي‌توان به فشرده شدن لب و پلك‌ها موقع گير كردن كلمه يا پرش ابرو، پرش دست و همچنين تيك گردن و چشم، اشاره كرد.
وي با اشاره به اين‌كه مشكلات تكلمي كودكان ۲تا ۵ سال لكنت كلامي محسوب نمي‌شود، خاطرنشان كرد: ناروايي طبيعي در اين سن، بايد در اولين فرصت با كمك گفتار درمان به روش بازي درماني حل شود، زيرا توجه نكردن والدين مي‌تواند باعث ايجاد لكنت در كودك شود.
اين كارشناس گفتاردرماني با اشاره به اين‌كه ۷۰ درصد مراجعه‌كنندگان داراي لكنت زبان، در محدوده سني ۲ تا ۶ سال و ۳۰ درصد هم در سنين نوجواني هستند، خاطرنشان كرد: بيماري لكنت، در پسران سه برابر بيشتر از دختران شايع است و اين در حالي است كه درمان آن نيز به‌مراتب سخت‌تر است.
وي يادآور شد: با توجه به اين‌كه فرد دچار لكنت زبان، به مرور زمان دچار مشكلاتي از قبيل عصبانيت و پرخاشگري، گوشه‌گيري و انزوا، عدم اعتماد به‌نفس در صحبت كردن و همچنين افت تحصيلي در مدرسه مي‌شود، به همين‌خاطر براي درمان، ابتدا بايد مشكلات رفتاري و روحي حاصل از اين عارضه، برطرف شده و در درجه بعد به فرد داراي لكنت، تمريناتي داده شود تا بتواند شمرده شمرده، صحبت كند.
اين كارشناس گفتار درماني ادامه داد: از ديگر روش‌هاي درماني لكنت زبان، دادن مشاوره به فرد و خانواده وي براي افزايش اعتماد به نفس فرد و كاهش لكنت است و استفاده از دستگاه لكنت‌شكن و تمرينات فرد براي شمردگي در صحبت كردن نيز از روش‌هاي درماني موثر در اين رابطه است.
وي با اشاره به اين‌كه بهترين سن براي درمان لكنت زبان، قبل از ۷ سالگي است، تاكيد كرد: به خانواده‌هاي داراي چنين فرزنداني توصيه مي‌شود، هر چه زودتر در زمينه درمان عارضه كودكشان به پزشك معالج مراجعه كنند، چرا كه تاخير در شروع درمان و شدت يافتن فشارهاي محيطي، مي‌تواند منجر به بروز صدمات روحي و جسمي در آينده كودك شود.
صادقي همچنين خانواده‌ها را از دادن تذكر و فشار آوردن به كودك براي صحيح حرف زدن نهي كرد و افزود: خانواده‌ها بايد از كمك به فرزند داراي لكنت در گفتن كلمات خودداري كرده و سعي كنند با تشويق كودك به صحبت كردن در جمع، اعتماد به نفس وي را بالا ببرند.
وي خاطرنشان كرد: انواع خاصي از فشارهاي عاطفي و محيطي همانند يک حاد‌ثه ناگهاني و يا فشارهاي عاطفي - رواني در محيط زندگي بر شيوه سخن گفتن كودك تأثير خواهد گذاشت.
اين كارشناس، اختلال تکلمي کود‌ک را نشانه‌اي بارز و علامت قابل توجهي از اضطراب و تعارضات د‌روني كودك دانست و تصريح كرد: بعضي از اوقات، کود‌ک ممکن است از صحبت کرد‌ن در موقعيت‌هاي خاص، به لحاظ اين‌که اين موقعيت‌ها در نظر او، مشابه موقعيت‌هايي است که او را با تجارب ناخوشايند‌ي مواجه شده است، هراس د‌اشته باشد كه اين نيز، از ديگر دلايل لكنت محسوب مي‌شود.
