به گزارش مشرق، منفعت طلبی معدودی از اعضای رده بالای این نهاد در طی سالیان گذشته و البته علاقه فراوان این عده برای امتداد حضور مستقیم یا غیرمستقیم خویش در کرسی‌های بالای این نهاد موجب شده ورود نیروهای تازه به حلقه‌های مرکزی صنوف مختلف این نهاد تقریبا غیرممکن باشد و به این ترتیب پویایی که رمز اصلی هر نهاد صنفی است تقریبا از این مجموعه رخت بربندد.

اگر بخواهیم دستاورد چنین خط مشی‌ای را هم ارزیابی کنیم جز برگزاری جشنهای سالانه‌ای که البته هزینه‌زا هستند این روشهای تمامیت خواهانه کمترین نفعی به حال اهالی صنوف نداشته است و البته که اعضای صنوف سعی می‌کنند به طرق مختلف و از جمله عدم حضور در نشست‌های مربوط به مجامع عمومی، اعتراض خویش را نشان دهند.

چندی قبل این کم توجهی به مجمع عمومی را در صنفی موسوم به منتقدان خانه سینما دیدیم و اخیرا هم همین کم توجهی در صنف کارگردانان خانه سینما رخ داد.

کانون کارگردانان خانه سینما که اغلب به عنوان موتور محرکه خانه سینما از آن یاد می‌شد و البته که تصمیمات این کانون تأثیرگذاری مستقیمی بر سیاست‌های کلی خانه سینما داشت شنبه گذشته در حالی مجمع عمومی خود را برگزار کرد که از میان بیش از ۳۰۰ عضو با احتساب آنها که وکیل برخی از غایبان شده بودند فقط ۷۰ نفر در مجمع حاضر شده بودند! تازه از این رقم ۷۰ هم حدود ۱۳ نفر اعضای شورای مرکزی و بازرسان بودند.

آمار حاضران در مجمع عمومی صنفی که در همه سالهای اخیر بازوی اصلی تولید در سینمای ایران بوده و بسیاری از کارگردانان سرشناس ایرانی عضو آن هستند چه معنایی دارد جز آن که اعضاء علاقه‌ای به شرکت در مجمع عمومی نهاد صنفی خود ندارند؟

منبع: سینما ژورنال