به گزارش مشرق، روزنامۀ "ناسیونال ریویو" در مقاله ای به قلمِ "جِی هالین" خاطرنشان کرد که آمریکا باید رویکرد خود را در سوریه تغییر دهد.
نویسندۀ این مقاله با بیان این که دولت آمریکا، به سبب شکست در یافتن نمایندگانی مناسب از میان مخالفان سوری به منظور پشتیبانی از آنان، تصریح کرد، این مخالفان، ملغمه ای از گروه های درگیر در سوریه هستند.
وی سپس بخشی از اعترافات پنتاگون را یادآوری و تاکید کرد: آمریکا با هزینه کردنِ 500 میلیون دلار، تنها توانست چهار تا پنج نفر از مخالفانِ جنگجوی سوری را در داخل سوریه نگه دارد، به این ترتیب، روشن است که یافتن هم پیمانانِ مورد اعتماد سوری ها که حاضر باشند هم با داعش و هم با دولت بشار اسد بجنگند، رؤیایی بیش نیست.
در این مقاله آمده است: به فرض آن که ما آمریکایی ها بتوانیم از میان شورشی های مخالف بشار اسد، کسانی را بیابیم، آموزش دهیم و مسلح کنیم به این امید که روزی به آمریکا وفادار شوند؛ اما مساله این است این افراد نیز پس از آموزش، به عملیات انتقامجویانه و طایفه ای و قبیله ای روی می آورند.
نویسنده می افزاید: حتی اگر بتوانیم چنین گروهی را ایجاد کنیم و آن گروه بتواند بر اوضاع مسلط شود، همچنان راهی طولانی پیش رو خواهیم داشت تا زمانی که حاکمیت برقرار شود و اوضاع به شرایط صلح نسبی انتقال یابد.
در مقاله روزنامه ناسیونال ریویو تاکید شده است؛ واقع گرایی سیاسی، تنها گزینه است و به این ترتیب، باید گفت که بشار اسد، بهترین و کم هزینه ترین گزینه است.
نویسنده مقاله سپس با اشاره به حمایت ایران از بشار اسد در برابر تهدید داعش، وی را بهترین گزینه برای برقراری ثبات در منطقه ارزیابی کرد.
هالین در پایان این مقاله خاطر نشان کرد: حمایت از بشار اسد، پذیرش حقیقت تلخِ دیگری را برایمان ضروری می سازد و آن این که ولادیمیر پوتین (رئیس جمهوری روسیه) راهبردی صحیح را اتخاذ کرده است. هرچند پذیرش این موضوع از سوی دولت آمریکا بسیار دشوار خواهد بود، اما در هر صورت، کمترین کاری که می توانیم بکنیم آن است که به صورت ضمنی از او حمایت کنیم. این، به آن معنی است که باید از اعتراض به فعالیت های روسیه در سوریه دست بکشیم و از اقداماتی نظیر تحریک یونان و بلغارستان برای بستن حریم هوایی خود در برابر عبور جنگنده های روسی، دست برداریم.
نویسندۀ این مقاله با بیان این که دولت آمریکا، به سبب شکست در یافتن نمایندگانی مناسب از میان مخالفان سوری به منظور پشتیبانی از آنان، تصریح کرد، این مخالفان، ملغمه ای از گروه های درگیر در سوریه هستند.
وی سپس بخشی از اعترافات پنتاگون را یادآوری و تاکید کرد: آمریکا با هزینه کردنِ 500 میلیون دلار، تنها توانست چهار تا پنج نفر از مخالفانِ جنگجوی سوری را در داخل سوریه نگه دارد، به این ترتیب، روشن است که یافتن هم پیمانانِ مورد اعتماد سوری ها که حاضر باشند هم با داعش و هم با دولت بشار اسد بجنگند، رؤیایی بیش نیست.
در این مقاله آمده است: به فرض آن که ما آمریکایی ها بتوانیم از میان شورشی های مخالف بشار اسد، کسانی را بیابیم، آموزش دهیم و مسلح کنیم به این امید که روزی به آمریکا وفادار شوند؛ اما مساله این است این افراد نیز پس از آموزش، به عملیات انتقامجویانه و طایفه ای و قبیله ای روی می آورند.
نویسنده می افزاید: حتی اگر بتوانیم چنین گروهی را ایجاد کنیم و آن گروه بتواند بر اوضاع مسلط شود، همچنان راهی طولانی پیش رو خواهیم داشت تا زمانی که حاکمیت برقرار شود و اوضاع به شرایط صلح نسبی انتقال یابد.
در مقاله روزنامه ناسیونال ریویو تاکید شده است؛ واقع گرایی سیاسی، تنها گزینه است و به این ترتیب، باید گفت که بشار اسد، بهترین و کم هزینه ترین گزینه است.
نویسنده مقاله سپس با اشاره به حمایت ایران از بشار اسد در برابر تهدید داعش، وی را بهترین گزینه برای برقراری ثبات در منطقه ارزیابی کرد.
هالین در پایان این مقاله خاطر نشان کرد: حمایت از بشار اسد، پذیرش حقیقت تلخِ دیگری را برایمان ضروری می سازد و آن این که ولادیمیر پوتین (رئیس جمهوری روسیه) راهبردی صحیح را اتخاذ کرده است. هرچند پذیرش این موضوع از سوی دولت آمریکا بسیار دشوار خواهد بود، اما در هر صورت، کمترین کاری که می توانیم بکنیم آن است که به صورت ضمنی از او حمایت کنیم. این، به آن معنی است که باید از اعتراض به فعالیت های روسیه در سوریه دست بکشیم و از اقداماتی نظیر تحریک یونان و بلغارستان برای بستن حریم هوایی خود در برابر عبور جنگنده های روسی، دست برداریم.
