به گزارش مشرق، جبار آذین منتقد سینما درباره فیلم سینمایی «عاشق ها ایستاده می میرند» گفت: دومین ساخته سینمایی شهرام مسلخی با عنوان «عاشق ها ایستاده می میرند» مانند اثر قبل او «لانه های سوخته» که اجازه اکران نیافت اثری درباره عشق و انسانیت در بستر موضوع جنگ و سالهای بعد از دفاع مقدس است. ساخته سینمایی مسلخی را باید در رده آثار انسان مدارانه قرار داد که جنگ ، تأثیرات و عوارض آن زمینه طرح مسائل فراوانی و فراملی شده است.

وی ادامه داد: این فیلم به دلیل نوع نگاه کارگردان و غلظت توجه او به کردها و نوع تبیین سینمایی موضوع هایش این استعداد را دارد که هم متهم به ضدجنگ بودن شود و هم اینکه به دلیل ایجاد خلط مبحث میان دوست و دشمن جنگ و صلح و نگاه یک سویه به مفاهیم دوستی و همدلی در جایگاه آثار بی اعتنا به آرمان های دفاعی ، ارزشی ،ملی و دینی بیاستد.

این منتقد عنوان کرد: فیلم او با تمام سختی هایی که برای ساخت آن متحمل شده دچار ضعف های فراوانی است ضعف فیلمنامه اصلی ترین اشکال فیلم است که باعث شده سوژه فیلم درست پرداخت نشود شخصیت های آن پردازش کامل نداشته باشند و داستانکهای فرعی به آن آسیب برساند. قهرمان سازی از شخصیت هیوا که در صحنه جنگ مقابل رزمنده ایستاده و نجات رضا توسط او، کمک هیوا در سالهای پس از جنگ، آثار دیگر داوود شوهر خواهر رضا از یک سو  و نمایش ضعفی کاراکتر داود هنگامی که زیر تانک مانده ازدیگر سو بر دیگر معضلات فیلم مسلخی افزوده است.

آذین عنوان کرد: در این فیلم هیوای کرد عراقی قهرمان و داوود رزمنده ایرانی ضعیف و ناتوان به تصویر کشیده شده است. گر چه از منظر فیلمساز درجهوالا بودن هیوا انسانیت اوست ولی ضعف داوود، نجات رضا و کمک خواهی او از هیوا ، کفه ترازو درام و محتوای فیلم را به ضرر رزمندگان دفاع مقدس و به نفع کردهای عراقی نشان می دهد که این موضوع نقض آشکار جهان وطنی خود فیلمساز است.

این منتقد خاطر نشان کرد: درهر حال «عاشقان ایستاده می میرند» علی رغم موضوع قابل بحث خود از نظر سینمایی و فیلمنامه پر اشکال است و ضعف بازیهای آن اگر چه لعیا زنگنه، پوریا پورسرخ و سروش صحت تلاش خود را کرده اند بر نواقص آن افزوده است.