بروز حملات تروریستی در پاریس و کشته شدن دست‌کم 160 نفر، برنامه سفر رئیس جمهور ایران را به ایتالیا و فرانسه لغو و به وقت دیگری موکول کرد؛ اما موضوع سفرهای اروپایی مقامات ایرانی و مشکل همیشگی ضیافت شام همراه با سرو مشروب همچنان به قوت خود باقیست. طبق قوانین اسلام، مصرف مشروبات الکلی و هر نوشیدنی که موجب ایجاد اختلال روانی شود، ممنوع می‌باشد. ممنوعیت مصرف الکل در ایران سابقه‌ای انقلابی دارد. "آیت الله خمینی،" بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران،  در یکی از سخنرانی‌های مشهور خود فرمودند: کشور به جایی رسیده است که تعداد کافه‌های سرو مشروبات الکلی از تعداد کتاب فروشی‌ها بیشتر شده است. این سخن آیت الله خمینی آغازگر یک انقلاب فرهنگی در ایران بود و پس از انقلاب سال 1358 تمام مراکزی که در زمان شاه مخلوع مشروبات الکلی به فروش می‌رساندند تعطیل شدند.

المانیتور در ادامه مدعی شد: با گذشت 36 سال از انقلاب اسلامی ایران، ادبیات این کشور درباره مشروبات الکلی تغییر کرده است. به دلیل آنکه حکم مذهبی در این باره وجود داشت، فقط از الفاظی مانند "خمر" ، "مسکر" و "شرب خمر" که در فرامین مذهبی به آنها اشاره شده بود، استفاده می‌شد؛ اما این روزها شاهد آن هستیم که مقامات رسمی ایران از لفظ "مشروبات" و "سوء مصرف الکل" نیز استفاده می‌کنند. با توجه به ممنوع بودن مصرف مشروبات الکلی در ایران، طبیعی است که عده‌ای از موقعیت سوء استفاده کرده و اقدام به قاچاق این نوع مشروبات کنند. این موضوع علاوه بر مشکلات مذهبی و اجتماعی، موجب بروز برخی مشکلات بهداشتی در این کشور شده است بطوریکه طبق آمار رسمی، 130 تا 200 هزار معتاد به مصرف مشروبات الکلی در ایران وجود دارد. وزارت بهداشت ایران برای نخستین بار از نیاز این کشور به تاسیس کلینیک‌های ترک مشروبات الکلی خبر داد. این وزارتخانه تلاش می‌کند مجوز تاسیس دست‌کم 150 کلینیک ترک اعتیاد به مشروبات الکلی را از دولت بگیرد. افراد الکلی نباید بوسیله نیروهای پلیس یا قاضی از این کار بازداشته شوند؛ بلکه یک پزشک باید این مسئولیت را برعهده بگیرد. 

المانیتور در ادامه گزارش مدعی شد: این جهت‌گیری مقامات ایرانی درباره مشروبات الکلی کاملا با چند دهه گذشته متفاوت است. در لحن جدید، از لفظ "بیمار" برای اشاره کردن به معتادین مصرف الکل استفاده می‌شود و آنها را شایسته درمان می‌داند. ایران یک سند ملی پیشگیری، درمان و توانبخشی مصرف مشروبات الکلی امضا کرده است که در دوره سالهای 2013 -2017 (1392 – 1396) یک طرح فراگیر ملی را دنبال می‌کند که در آن "اولویت بهداشتی" یک اصل اساسی است. چهره یک معتاد به الکل از مجرم اجتماعی به "بیمار اجتماعی" تغییر کرده است و راهکارهای پیشگیری و پس از آن درمان، در دستورالعمل مراکز بهداشتی قرار گرفته است. 

المانیتور در ادامه ادعایش نوشت: دیگر صحبت کردن درباره این موضوع در ایران خط قرمز محسوب نمی‌شود. مقامات ایرانی به جای مخفی‌کاری و پنهان کردن واقعیت مشکلات اجتماعی موجود در ارتباط با مصرف مشروبات الکلی، در این زمینه به مردم آگاهی می‌دهند و درصدد درمان افراد معتاد به این نوع نوشیدنی‌های الکلی برآمده‌اند.