تصاويري زيبا از طبيعتي شبيه به تابلوي نقاشي

يک عکاس طبيعت با سفر به پارکهاي ملي در کشور ناميبيا توانست تصاويري شگفت انگيز از طبيعت آفريقا تهيه کند که بيشتر به آثار نقاشي شباهت دارند.

به گزارش مشرق به نقل از مهر، اين عکسهاي رويايي را "فرانس لنتينگ" از پارک ملي "ناميب- ناکلافت" در ناميبيا گرفته و مجله نشنال جغرافي آنها را منتشر کرده است.

1- اين عکس که زيباتر از يک تابلوي نقاشي به نظر مي رسد بر روي وب به يک مورد خاص تبديل شده است. "فرانس لنتينگ" در خصوص اينکه چگونه اين عکس را گرفته است توضيح داد: "اين عکس را در لحظه طلوع آفتاب گرفتم زماني که نور گرم صبحگاهي درحال نورافشاني به روي يک ريگزار وسيع قرمز داراي مقداري علف مايل به سفيد بود درحالي که خاک بيابان هنوز در سايه قرار داشت. اين خاک آبي به نظر مي رسد چون رنگ آسمان را بازتاب مي کند. به سبب کنتراست ميان سطح اول در سايه و عمق درخشان تصوير، من از فيلتر درجه بندي شده اي که کنتراست را کاهش مي دهد استفاده کردم. لحظه مطلوب زماني بود که خورشيد تا عمق ريگزار پيش رفت اما هنوز به خاک بيابان نرسيده بود. من براي کم کردن پرسپکتيو، ديافراگم را کاملا بستم."

2- ريگزارهاي بيابان "سوسوس ولي" به ارتفاع دهها متر بر روي هم انباشته شده اند.

3- فوکهاي دريايي در کيپ کراس، ساختاري سنگي در ساحل اسکلت در ناميبيا

4- اجتماع فلامينگوهاي صورتي در آبهاي "سانديويچ هاربور". در اين منطقه بيش از 100 گونه پرنده زندگي مي کنند.

5- زير آسمان پرستاره، اين درختان همانند محافظان بيابان ناميبيا به نظر مي رسد. گلهاي اين گونه مقاوم درخت "آلوئه" (درخت صبر) به پرندگان و حشرات شهد خود را عرضه مي کنند.

6- فيلهايي که در اين بيابان زندگي مي کنند مسير دره قديمي "هواب" را طي مي کنند.

7- نواري بر روي شن- اين عکس، استراتژي بقا در شنهاي طلايي پارک ملي "اسپرگبيت" است. اين بيابان به عنوان يک "نقطه داغ" از تنوع زيستي به شمار مي رود.

8- چند پنگوئن آفريقايي در باقيمانده هاي يک آلونک در جزيره هاليفاکس ديده مي شوند. اين پنگوئنها از جمله جانوران ذخيره آبي درياچه پارک "اسپرگبيت" هستند. در آغاز قرن بيستم منطقه اي که پنگوئنها در آن تخمهاي خود را مي گذاشتند برچيده شد و اين پرندگان ناچار شدند تخمهاي خود را روي خاک و در معرض ديد شکارچيان رها کنند. امروز در دنيا حداقل 30 هزار زوج پنگوئن آفريقايي با قابليت باروري باقي مانده اند.

9- در طول هزاران سال، بادهايي که شنهاي بيابانهاي ناميب را حکاکي کرده اند توانسته اند بزرگترين ريگزارهاي دنيا را که به خاطر اکسيد آهن از ريگهايي سرخ تشکيل شده اند ايجاد کنند. اين شنها از رطوبت کافي براي تغذيه چند گياه مقاوم برخوردارند. در فاصله نه چندان دوري از اين ريگزار، ريگزار ديگري با عنوان "پدر بزرگ" (Big Daddy) وجود دارد که ارتفاع آن 350 متر است.