به گزارش مشرق، رژیم صهیونیستی از جمله استراتژیستها و تئوریسینها، هر حرکت و پدیده مقاومتی و آزادیبخش فلسطین چه در داخل و چه در خارج این سرزمین اشغالی را رصد کرده و آن را از منظر امنیتی نگاه می کنند، زیرا هر نهضتی و خیزش مردمی بر ضد اشغالگری صهیونیستی، خطری و تهدیدی جدی برای بقا و استمرار موجودیت این کیان غاصب است.
بررسی دستاوردهای انتفاضه جوانان فلسطینی از منظر صهیونیستها برای قضیه فلسطین و تاریخ مقاومت این مردم حائز اهمیت است. پیرامون نامگذاری این تحرک نهضتی و مقاومتی از سوی جوانان قدس و کرانه غربی در میان نخبگان صهیونیستی اختلاف نظر است، برخی آن را انتفاضه سوم و عدهای آن را یک پدیده امنیتی زودگذر میدانند.
در بعد زمانی عدهای از تحلیلگران صهیونیستی تحرک جوانان خشمگین فلسطینی را یک خشونت و اخلالگری مرحلهای دانسته و بعضی این پدیده را به عنوان مرحلهای از مبارزه و مقاومت فلسطینیها بر ضد امنیت این رژیم قلمداد کردهاند.
در زمینه طیف شناسی و گونه شناسی ایدئولوژی و عقیده جوانان شرکت کننده در این خیزش مردمی، عدهای از افسران امنیتی، این جریان نهضتی را وابسته به گروههای مقاومت فلسطینی در غزه میدانند و برخی از سیاستمداران حزب لیکود این جریان را تحت تاثیر و تحریک دولت خودگردان فلسطین قلمداد نموده در حالیکه بسیاری از تحلیلگران رسانهای صهیونیستی این جریان جوانان را شورش و انقلابی به عنوان یک جریان مستقل و جریان سوم شناخته است.
برخی از نخبگان سیاسی صهیونیستی جهت محکوم کردن سیاست بنیامین نتانیاهو و مقصر دانستن او در پدیده آمدن چنین تحرک انقلابی اصرار دارند که تحرک جوانان قدس و کرانه غربی را به عنوان انتفاضه سوم بنامند.
در جمعبندی تحلیلهای طیفهای مختلف نخبگان صهیونیستی، این نکات قابل توجه است.
1- تحرک جوانان فلسطینی در این برهه زمانی به خاطر سیاستهای غلط نتانیاهو بوده ویک حرکت انقلابی برای بازگرداندن قضیه فلسطین به مرکزیت و صدر قضایای منطقه و جهان اسلام بوده است.
2- در مقایسه با حجم و گستره انتفاضه اول 1987 و انتفاضه دوم 2001 این تحرک انقلابی و مقاومتی در حد دو انتفاضه اول و دوم نبوده است.
3- اغلب تحلیلگران صهیونیستی بر این نکته اشتراک نظر دارند که افق و آینده این تحرک انقلابی تازه، قابل پیش بینی نبوده . یوسی میلمان تحلیلگر نشریه صهیونیستی معاریو در مقاله خود منتشر شده در 18 اکتبر 2015 میگوید:« این وضعیت شاید ماهها و شاید سالها ادامه داشته باشد، پس چگونه است آنها و دیگر تحلیلگران صهیونیستی این پدیده را انتفاضه سوم یا مقدمه برای انتفاضه سوم نمیدانند.»
4- به گمان اغلب تحلیلگران صهیونیستی چون این تحرک انقلابی از سوی حرکتهای مقاومت فلسطینی در غزه مانند حماس و جهاد اسلامی مورد بهره برداری به عنوان برگه سنگین علیه رژیم صهیونیستی و دولت خودگردان، نشده لذا نمیتواند این حرکت شورشی به جایگاه انتفاضه سوم ارتقا یابد.
5- نخبگان سیاسی و امنیتی وابسته به دولت نتانیاهو سعی میکنند این تحرک انقلابی را در قالب حرکتهای تروریستی تعریف کنند که هیچ ارتباطی به روند صلح خاورمیانه و مذاکره فلسطینی – صهیونیستی و محاصره غزه و سیاستهای حمایتی حزب لیکود از بهبودسازی و شهرک سازی صهیونیستی ندارد.
رژیم راستگرای افراطی بنیامین نتانیاهو جهت سرکوب و مهار این تحرک و خیزش انقلابی و مقاومتی از کلیه ابزارها و شیوههای سرکوبگرایانه بهره برده، از جمله شگردها و سیاستهای امنیتی سرکوب گرایانه که نتانیاهو علیه جوانان انقلابی به کار برده است:
1- افزایش حضور نیروهای ارتش، پلیس و شهرک نشینان مسلح در مناطق خطوط تماس شهرهای فلسطینی و شهرهای صهیونیستی نشین در فلسطین اشغالی به ویژه در قدس شریف و کرانه باختری رود اردن.
2- تشدید جنگ روانی و قدرت نرم از سوی رژیم صهیونیستی علیه فلسطینیان داخل سرزمین اشغالی و ترویج رعب و هراس در میان فلسطینیان و ترویج اخبار دروغین و گفتمانهای تحریک آمیز نژاد پرستانه و تبعیض آمیز، بخشی از این جنگ روانی است.
3- توسعه دامنه همکاری و هماهنگی امنیتی – اطلاعاتی میان این رژیم و دولت خودگردان فلسطینی بریاست ابومازن. این همکاری از پایههای اساسی توافق سازشکارانه اوسلو بوده است و دولت خودگردان نقش مهمی در خنثی سازی هر تحرک انقلابی و مقاومتی از سوی جوانان مجاهد و مبارز قدس شریف و کرانه غربی دارد.
4- تشدید فشارها و مجازاتها علیه جوانان فلسطینی که علیه صهیونیستها در حال ستیز انقلابی هستند و خانواده های شهدا و زخمیان این تحرک انقلابی بر ضد اشغالگران، ویران کردن خانهها و منزل خانوادههای شهدا و زخمیان این انتفاضه یکی از اقدامات ظالمانه این رژیم است.
5- دستگاه تبلیغاتی رسانهای صهیونیستی سعی دارد حرکت انقلابی و مجاهدت جوانان فلسطینی را به عنوان حرکت و اقدام جنایتکارانه و تروریستی جلوه دهد. این رژیم هنوز از شعار دروغین اسرائیل تنها کشور دموکراتیک در خاورمیانه استفاده میکند و در این برهه زمانی سعی دارد افکار عمومی امریکا و اروپا را با تصویر اسرائیل دموکرات در قبال تصویر داعش وحشی و جنایتکار فریب دهد.
بررسی دستاوردهای انتفاضه جوانان فلسطینی از منظر صهیونیستها برای قضیه فلسطین و تاریخ مقاومت این مردم حائز اهمیت است. پیرامون نامگذاری این تحرک نهضتی و مقاومتی از سوی جوانان قدس و کرانه غربی در میان نخبگان صهیونیستی اختلاف نظر است، برخی آن را انتفاضه سوم و عدهای آن را یک پدیده امنیتی زودگذر میدانند.
در بعد زمانی عدهای از تحلیلگران صهیونیستی تحرک جوانان خشمگین فلسطینی را یک خشونت و اخلالگری مرحلهای دانسته و بعضی این پدیده را به عنوان مرحلهای از مبارزه و مقاومت فلسطینیها بر ضد امنیت این رژیم قلمداد کردهاند.
در زمینه طیف شناسی و گونه شناسی ایدئولوژی و عقیده جوانان شرکت کننده در این خیزش مردمی، عدهای از افسران امنیتی، این جریان نهضتی را وابسته به گروههای مقاومت فلسطینی در غزه میدانند و برخی از سیاستمداران حزب لیکود این جریان را تحت تاثیر و تحریک دولت خودگردان فلسطین قلمداد نموده در حالیکه بسیاری از تحلیلگران رسانهای صهیونیستی این جریان جوانان را شورش و انقلابی به عنوان یک جریان مستقل و جریان سوم شناخته است.
برخی از نخبگان سیاسی صهیونیستی جهت محکوم کردن سیاست بنیامین نتانیاهو و مقصر دانستن او در پدیده آمدن چنین تحرک انقلابی اصرار دارند که تحرک جوانان قدس و کرانه غربی را به عنوان انتفاضه سوم بنامند.
در جمعبندی تحلیلهای طیفهای مختلف نخبگان صهیونیستی، این نکات قابل توجه است.
1- تحرک جوانان فلسطینی در این برهه زمانی به خاطر سیاستهای غلط نتانیاهو بوده ویک حرکت انقلابی برای بازگرداندن قضیه فلسطین به مرکزیت و صدر قضایای منطقه و جهان اسلام بوده است.
2- در مقایسه با حجم و گستره انتفاضه اول 1987 و انتفاضه دوم 2001 این تحرک انقلابی و مقاومتی در حد دو انتفاضه اول و دوم نبوده است.
3- اغلب تحلیلگران صهیونیستی بر این نکته اشتراک نظر دارند که افق و آینده این تحرک انقلابی تازه، قابل پیش بینی نبوده . یوسی میلمان تحلیلگر نشریه صهیونیستی معاریو در مقاله خود منتشر شده در 18 اکتبر 2015 میگوید:« این وضعیت شاید ماهها و شاید سالها ادامه داشته باشد، پس چگونه است آنها و دیگر تحلیلگران صهیونیستی این پدیده را انتفاضه سوم یا مقدمه برای انتفاضه سوم نمیدانند.»
4- به گمان اغلب تحلیلگران صهیونیستی چون این تحرک انقلابی از سوی حرکتهای مقاومت فلسطینی در غزه مانند حماس و جهاد اسلامی مورد بهره برداری به عنوان برگه سنگین علیه رژیم صهیونیستی و دولت خودگردان، نشده لذا نمیتواند این حرکت شورشی به جایگاه انتفاضه سوم ارتقا یابد.
5- نخبگان سیاسی و امنیتی وابسته به دولت نتانیاهو سعی میکنند این تحرک انقلابی را در قالب حرکتهای تروریستی تعریف کنند که هیچ ارتباطی به روند صلح خاورمیانه و مذاکره فلسطینی – صهیونیستی و محاصره غزه و سیاستهای حمایتی حزب لیکود از بهبودسازی و شهرک سازی صهیونیستی ندارد.
رژیم راستگرای افراطی بنیامین نتانیاهو جهت سرکوب و مهار این تحرک و خیزش انقلابی و مقاومتی از کلیه ابزارها و شیوههای سرکوبگرایانه بهره برده، از جمله شگردها و سیاستهای امنیتی سرکوب گرایانه که نتانیاهو علیه جوانان انقلابی به کار برده است:
1- افزایش حضور نیروهای ارتش، پلیس و شهرک نشینان مسلح در مناطق خطوط تماس شهرهای فلسطینی و شهرهای صهیونیستی نشین در فلسطین اشغالی به ویژه در قدس شریف و کرانه باختری رود اردن.
2- تشدید جنگ روانی و قدرت نرم از سوی رژیم صهیونیستی علیه فلسطینیان داخل سرزمین اشغالی و ترویج رعب و هراس در میان فلسطینیان و ترویج اخبار دروغین و گفتمانهای تحریک آمیز نژاد پرستانه و تبعیض آمیز، بخشی از این جنگ روانی است.
3- توسعه دامنه همکاری و هماهنگی امنیتی – اطلاعاتی میان این رژیم و دولت خودگردان فلسطینی بریاست ابومازن. این همکاری از پایههای اساسی توافق سازشکارانه اوسلو بوده است و دولت خودگردان نقش مهمی در خنثی سازی هر تحرک انقلابی و مقاومتی از سوی جوانان مجاهد و مبارز قدس شریف و کرانه غربی دارد.
4- تشدید فشارها و مجازاتها علیه جوانان فلسطینی که علیه صهیونیستها در حال ستیز انقلابی هستند و خانواده های شهدا و زخمیان این تحرک انقلابی بر ضد اشغالگران، ویران کردن خانهها و منزل خانوادههای شهدا و زخمیان این انتفاضه یکی از اقدامات ظالمانه این رژیم است.
5- دستگاه تبلیغاتی رسانهای صهیونیستی سعی دارد حرکت انقلابی و مجاهدت جوانان فلسطینی را به عنوان حرکت و اقدام جنایتکارانه و تروریستی جلوه دهد. این رژیم هنوز از شعار دروغین اسرائیل تنها کشور دموکراتیک در خاورمیانه استفاده میکند و در این برهه زمانی سعی دارد افکار عمومی امریکا و اروپا را با تصویر اسرائیل دموکرات در قبال تصویر داعش وحشی و جنایتکار فریب دهد.