واکنش‌های مختلفی به اعتراض این جانباز به وجود آمد. فارغ از بحث در مورد درستی یا نادرستی نحوه اعتراض جانباز، برخوردهای قابل تأملی برای برخورد با جانباز نیز صورت گرفته است.
فرزند جانباز عسکری به بنرهایی اشاره می‌کند که در روزهای ششم و هفتم حضورشان در مقابل بنیاد، اطراف چادر نصب شد. او می‌گوید: افرادی منتسب به بنیاد شهید و از کارکنان آنجا یک بنر بزرگ به نقل از خانواده شهدا و جانبازان و آزادگان علیه اعتراض ما نصب کردند تا جانباز را مقابل جانباز و خانواده شهید قرار دهند. در این بنر نوشته شده بود: «نظر به اینکه این جانباز بنا به گفته خودش از تمامی کمک‌های خدماتی و رفاهی بنیاد شهید و امور ایثارگران استفاده نموده است، از اینرو خانواده ایثارگران(شهدا - جانبازان و آزادگان) نسبت به عمل این جانباز معترض می‌باشد و از مسئولان محترم و دلسوز بنیاد شهید تقاضا داریم که در برابر این باج خواهی ایستادگی نمایند.» در واقع آن‌ها از این حیله استفاده کردند تا پای مسئولان بنیاد شهید از این بحث بیرون کشیده شود و اختلاف را به اختلاف و درگیری میان خود جانبازان تبدیل کنند. ما هیچ خانواده جانبازی ندیدیم که این‌چنین بر ما بتازد.
خانواده جانباز عسکری اعتراض خود با نوشته‌هایی ماژیکی بر روی چند تکه مقوا بر روی چادر نصب کرده بودند اما اعتراض به اقدام ایشان با بنرهایی چاپ شده روی دیوار بنیاد شهید نصب شده بود. ماموران حراست بنیاد آن را بنری تهیه شده از جانب خود جانبازان معرفی می‌کنند. این بنر هیچگونه عنوان، لوگو و یا نمایندگی از صنف، گروه، نام، تشکل و انجمنی از سوی ندارد.
جانباز حاجی عسکری خود در ادامه این اقدامات اضافه می‌کند: «چند نفر از افراد منتسب به بنیاد شهید به من گفتند تصمیم بر این است که علاوه بر اعتراض جانبازان به کار تو، تمام خدماتی را هم که تاکنون از بنیاد گرفته‌ای کپی گرفته و به در و دیوار این محل نصب کنیم.» اگر این ادعای جانباز عسکری درست باشد، شیوه مواجهه بنیاد با یک جانباز معترض ولو اعتراض او در فرمی قابل انتقاد بیان شده باشد، عجیب به نظر می‌رسد.
فرزند جانباز حاجی عسکری می‌گوید: «وقتی پدرم دید فضا به این گونه است و هر روز تعدادی از کارمندان بنیاد شهید برای تهدید اینکه این اعتراضات جانبازان ادامه خواهد داشت و خودشان شما را جمع خواهند کرد روبرو شد، فهمید درست نیست چنین فضایی ایجاد شود و همه شاهد درگیری جانبازان با هم باشند. او معتقد است همین حالا که درگیری وجود ندارد کسی به تقاضا و اعتراض ما رسیدگی نمی‌کند چه برسد به اینکه بخواهند با دادن اطلاعات غلط به برخی از جانبازان و حضورشان، آن‌ها را در برابر ما قرار دهند و خدای ناکرده وسیله‌ای برای ایجاد آشوب و درگیری میان جانبازان ایجاد کنند. آن زمان دیگر کسی باور نخواهد کرد، کسی که مورد هجوم خود جانبازان قرار گرفته، اعتراض به حقی داشته است. به همین دلیل ما بعد از گذشت 8 روز اعتراض در چادر مقابل ساختمان بنیاد شهید تصمیم گرفتیم با وجود آنکه هیچ نتیجه ای دریافت نکردیم و هیچ مسئولی حاضر به پاسخگویی و حتی ملاقات نشد، این وضعیت را رها کنیم و به توقف خود مقابل بنیاد خاتمه دهیم. متاسفانه حتی مسئولان بالاتر از بنیاد از جمله مسئولان رده بالای دولت هم پاسخی برای اعتراض ما نداشتند و اهمیتی به ما ندادند.»
هرچند شکل اعتراض این جانباز مورد قبول افکار عمومی و تفکرات برخاسته از ایثارگری جانبازان و حتی خود جانباز عسکری نیست و خود این روش را تنها از سر ناچاری عنوان می‌کند، اما آنچه او را به نحوه اعتراضی نامتعارف سوق داده است، به نظر می‌رسد همان وعده‌ای است که سال‌ها او را امیدوار کرده و تاکنون تحقق نیافته است. نامه‌هایی به امضای مسئولان مختلف در سنوات مختلف بنیاد شهید و امور ایثاگران که به مرحله عمل نرسیده است. حالا نحوه مواجهه با این اعتراض نامتعارف نیز شیوه‌ای نامتعارف و قابل انتقاد گرفته است. روش «مقابل هم قراردادن جانباز با جانباز» به عنوان یک راه حل غیر رسمی پسندیده نیست و اگر این اعتراض خودجوش هم باشد، بر بنیاد شهید است که در صورت صحت چنین مواجهه‌ای و با پذیرش احتمالی غیرساختگی بودن آن، بازهم به جای جانبداری، میانجی‌گری کند و مسأله را در فضای دیگری حل و فصل کند..
در کنار بنر بزرگی که بنیاد شهید به نقل از خانواده جانبازان بر روی شیشه ساختمان چسبانده است یک کاغذ کوچکتر دست نویس با این مضمون نوشته شده است که: «این حقیر به نمایندگی تمام خانواده‌های شهدای استان کهگیلویه و بویر احمد نسبت به عمل این جانباز معترض میباشم و تمام خانواده‌های شهدا در استان فوق این عمل را محکوم می‌نمایند.» و زیر آن شماره همراه این ایثارگر نیز درج شده است. این کاغذ که تنها دست نوشته "نشان دار" در میان سایر نوشته‌هاست متعلق به برادر شهیدی از استان کهگیلویه و بویر احمد است. افروز پور برادر شهید و شغلش آزاد است. او ساکن شهرستان یاسوج است. وقتی برای انجام کاری اداری به ساختمان مرکزی بنیاد شهید و امور ایثارگران در خیابان طالقانی تهران مراجعه می‌کند با وضعیت این جانباز و جمعیت که مقابل چادر او جمع شده بودند، مواجه میشود. او در گفتگو با تسنیم ماوقع را اینگونه شرح می‌دهد: «چادر جانباز را دیدم که روی آن مقواهای مختلفی چسبانده شده بود و محتواهای اعتراضی داشت و القا کننده این بود که بنیاد شهید به جانبازان دروغ می‌گوید. جمعیتی جمع شده بودند و بحثی هم در این میان درگرفته بود. یکی از کارمندان بنیاد شهید که در این سر و صدا حضور داشت رو به من و چند نفر از مردمی که جمع شده بودند می‌گفت این جانبازی که می‌بینید از همه امکاناتی که در چهارچوب قانون بنیاد شهید به او تعلق می‌گرفته، استفاده کرده است و حالا باز هم اینجا اینگونه چادر زده است. خود جانباز می‌گفت حق من را در بنیاد خورده‌‌اند و کسی به حرفم گوش نمی‌کند.»
افروز پور درباره علت چسباندن دست نوشته خود به روی شیشه بنیاد شهید در مورد اعتراض جانباز می‌گوید: «من نمی‌گویم این جانباز حق و حقوقی ندارد و یا نباید نسبت به وعده‌های محقق نشده بنیاد اعتراض کند. من با نحوه اعتراض او مشکل دارم به همین دلیل چنین نوشته‌ای را نوشتم و آنجا زدم. چادر زدن یک جانباز در خیابان مقابل ساختمان بنیاد برای یک اعتراض می‌تواند به آبروی جانبازان و خانواده شهدا لطمه بزند. در مملکت ما عده‌ا‌ی هستند که می‌خواهند آبروی خانواده شهدا و ایثارگران را ببرند از آن طرف سایت‌های بیگانه هم به دنبال سواستفاده هستند. نباید به دست این افراد بهانه‌ای داد. مملکت جمهوری اسلامی زیر ذره بین است. راه‌های دیگری هم برای اعتراض وجود دارد. اگر مسئولان بنیاد قبول نمی‌کنند که کار جانباز را راه بیندازند. این جانباز می‌تواند از طریق مسئولان دیگری همچون دفتر ریاست جمهوری، دیوان عدالت اداری یا ... برای اعتراض استفاده کند.»
تماس‌های مکرری برای جویا شدن پاسخ مسئولان به این موضوع صورت گرفت، اما متأسفانه تاکنون پاسخی دریافت نشده است. خبرگزاری تسنیم اعلام می‌کند که در شرایطی برابر این فرصت را برای انتشار توضیحات مسئولان بنیاد شهید محترم می‌شمارد.
