به گزارش مشرق، انرژي تاريک بيش از 74 درصد از جهان را در برگرفته است و وجود آن مي‌تواند توضيحي بر پديده گسترش پر شتاب جهان هستي باشد. يافته جديد که بر اساس آن موجوديت اين انرژي به تاييد رسيده است طي مطالعه بر روي 200 هزار کهکشان انجام گرفته است.

دانشمندان با استفاده از دو شيوه مطالعاتي متفاوت و مجزا نتايج پيشيني که از مطالعه بر روي انرژي تاريک به دست آمده بود را مورد بررسي قرار دادند. اين دو مطالعه مجزا توسط دو تيم بين‌المللي از محققان انجام گرفته است. يکي از رصدهاي به کار گرفته شده توسط اخترشناسان به محاسبه الگوي توزيع کهکشان‌ها در فضا پرداخته که به "نوسان صوتي باريون" شناخته مي‌شود.

نوع دوم مطالعه بر روي محاسبه سرعت شکل‌گيري خوشه‌هاي کهکشاني طي زمان متمرکز شده است که هر دو اين شيوه‌هاي مطالعاتي توانستند وجود انرژي تاريک و شتاب بالاي گسترش جهان هستي را به تاييد برسانند. ايده ابتدايي وجود انرژي تاريک براي اولين بار در دهه 1990 و طي مطالعه بر روي درخشندگي ابرنواخترهاي دور افتاده يا همان ستاره‌هاي در حال انفجار مطرح شد.

براي توضيح دليل وسعت گرفتن جهان هستي با چنين شتاب بالايي، اخترشناسان بايد نظريه گرانش انيشتين را بازنويسي مي‌کردند و يا مي‌پذيرفتند که جهان مملو از نوعي جديد و ناشناخته از انرژي است و اکنون اين مطالعات جديد وجود انرژي تاريک را باري ديگر به تاييد رسانده است.

يافته‌هاي جديد از پروژه بررسي کهکشاني به نام پروژه WiggleZ به دست آمده که از سال 2006 آغاز شده و سال 2011 به پايان رسيده است. در اين پروژه از تلسکوپ‌هاي Galex ناسا و تلسکوپ آنگلو-استراليايي استفاده شده است. طي اين پروژه ميزان توزيع کهکشان‌ها در وسعت لايتناهي جهان هستي نقشه‌برداري شده و ساختار جهان در هشت ميليارد سال پيش مورد بررسي قرار گرفته است.

بر اساس گزارش بي بي سي، در حالي که انرژي تاريک در حدود 74 درصد از جهان را تشکيل داده است، ماده تاريک که هيچ نوري را بازتاب نداده و يا نوري از خود ساطع نمي‌کند 22 درصد ديگر از جهان را در بر گرفته است. ماده معمولي، گازها، تمامي ستاره‌ها و سياره‌ها که انسان تنها قدرت مشاهده تعداد جزئي از آنها را داشته است و کهکشان‌ها تنها چهار درصد از جهان هستي را تشکيل داده‌اند.