مشرق- از چندي پيش گويا جابه جايي مديران مياني به وسيله بازي هاي رسانه اي به مذاق برخي جريانات داخلي و البته دنباله هاي خارجي آنان بسيار خوش آمده است و با خود انديشيده اند حالا که بازار عزل و نصب ها گرم است، چه خوب است ما نيز چند مسئول را که سر راه ما هستند جابجا نماييم.
سال گذشته ماجراي جابجايي معاونت مطبوعاتي که پس از جابجايي وزير امور خارجه صورت گرفت شايد بهترين دستمايه براي اين جريان داخلي و خارجي گشت.
اما در قضيه معاونت سينمايي مسئله تغيير کرد و اين بار حکم قضايي بر عليه يکي از کارگردانان با جريان سازي خارجي آغاز گرديد که برخي هنرمندان خارجي نسبت به آن اعتراض کردند. مانند گروه هاي مدعي حقوق بشري که نسبت به حکم به حقِ اعدام يک قاتل جنجالي رسانه اي به راه انداختند.
اما اين بار مسئله برعکس بود و حکم قضايي اصلاً ربطي به معاونت سينمايي نداشت. در اين ميان جريان هنري که با معاونت سينمايي و برنامه هاي آن مشکل دارند و آن را سدي براي رسيدن به منافع خود مي دانند فرصت را مغتنم شمرده و شروع به تخريب و تهمت زدن به آنان کردند که نمونه بارز آن مصاحبه مدير خانه سينما با يکي از سايت هاي خبري بود که چه در سئوالات و چه در پاسخ ها، انواع اتهام را روانه مديران سينمايي وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي نمود. به فاصله اندکي همان محورها که در صداي آشناي راديو آمريکا و البته با تيتر شبه برانگيز «سرنوشت شمقدري، سرنوشت رامين» منعکس شد.
کما اينکه روابط عمومي معاونت سينمايي آن را تکذيب کرد اما اين مسئله حاکي از آن بود که اين حلقه داخلي و اتصالات خارجي آنان آرزوي خود را در روياي جابه جايي معاونت سينمايي فعلي، تيم و برنامه اش و جايگزين يک معاون مطيع و هماهنگ و سر به راه تامين منافع آنان مي بينند. رويايي که مرگ سريع آن در دو روز بعد با برگزاري اولين جلسه شوراي عالي سينما به رياست رئيس جمهور و پيشنهاد رئيس جمهوري براي ايجاد سازمان سينمايي کشور شکل گرفت.
مرگ سريع روياي اين حلقه سينمايي چنان سريع شکل گرفت که هنوز در سکوتي بهت آور فرو رفته اند. جرياني که در هفته اول دي ماه و در آستانه برپايي جشنواره فيلم فجر کمر همت مضاعف آن را بسته بود تا با مصاحبه هاي مختلف و سياه نمايي عرصه سينمايي کشور را مورد هجوم قرار دهد تا تاثير منفي به برگزاري اين جشنواره گذاشته و زمينه را براي ناکارآمد جلوه دادن مديران سينمايي فراهم آورد تا شايد بتواند آنان را از مسير منافع خود بردارد.
سخنان مديرعامل شرکت خصوصي خانه سينما و اعضاي هيت مديره آن که با جلسه شتابزده خود پس از برگزاري اولين جلسه شوراي عالي سينما قابل تامل است. از يک سو انواع تهمت و بي احترامي ها را روانه معاونت سينمايي مي نمايند و از ديگر سو خود را مرجع سينماي کشور مي دانند، از يک طرف دم از استقلال مالي بر مي آورند و از طرف ديگر دولت را موظف مي دانند که بودجه آنان را پرداخت نمايد.
در جريان جشنواره فيلم فجر 1389 نيز اين حلقه شرکت خصوصي خانه سينما و ادامه هاي خارجي آنان به جنجال رسانه اي و بازي تحريم جشنواره بار ديگر تلاش مذبوحانه اي را براي از پاي در آوردن شمقدري و همکاران وي بکار بردند و البته باز هم ناکامي و سرخوردگي!
براستي اين يک بام و دو هواي خانه سينما ناشي از چيست؟ تشکيل سازمان سينمايي کشور شايد نقطه عطفي در تاريخ سينماي ايران باشد اما اعضاي خانه سينما بايد بخوبي بدانند که با رويکرد تهمت بزن و پيروز باش ديگر راه به جايي نخواهند برد و ديگر دوران فشار از پايين و پانه زني از بالا نيز تمام شده و فضاي دوران گذشته به پايان رسيده و روياي تجديد آن نيز نقش بر آب است.
چندي پيش نيز حلقه شرکت خصوصي خانه سينما گويا در رايزني خود با جريان انحرافي شرط اول خود را براي همکاري، حذف شمقدري و کادر همراه وي قرار داده بود که البته اين مسئله نيز به نوعي به مذاق جريان انحرافي خوش آمد؛ چرا که گويا عملکرد صحيح معاونت سينمايي فعلي همسو با آنان نيست.
جريان خانه سينما در حالي حاضر شده به هر قيمتي معاونت سينمايي فعلي را حذف کند ولو همکاري با جريان انحرافي، که اين روزها معاونت سينمايي زير بيشترين فشار رسانه هاي خارجي است. چرا که در فصل جديد جريانات خاورميانه هنر سينما نقش بلامنازعي براي معرفي انقلاب و جمهوري اسلامي ايران خواهد داشت.
به هر حال هر دو جريان، در حالي به روياي خام خود مي انديشند که طليعه حرکتي جديد را در سينماي کشور مي بينند، طليعه اي که مسيري جديد را به نمايش مي گذارد، مسيري که به سينماي ملي راستين و در جهت ارزش هاي اسلام و انقلاب کشور کشيده شده است طليعه اي که مقام معظم رهبري نيز به آن اميد بسته است.